“มารยาร้อยเล่มเกวียน ฉันจะงัดขึ้นมาใช้ให้หมด”

1457 Words

นั่งเล่นไปสักพัก แคทเริ่มง่วงเพราะเมื่อคืนกว่าจะนอนหลับก็ดึกแล้วแถมวันนี้ตื่นเช้าอีก หาว~~ หาว~~ หาว~~ ครั้งที่สามเธอก็ผล็อยหลับไป ภีมเห็นก็อดเอ็นดูไม่ได้ เขาถือเสื้อคลุมมาคลุมตัวให้เธอ นภารีบแก้งานเก่าจนเสร็จ แล้วเดินกลับมาหาภีมอีกครั้ง เธอเปิดประตูเข้ามา “ชู่ววว~~” ภีมส่งสัญญานให้นภาเงียบ แล้วเดินออกมาคุยกับนภาด้านนอก “แคทหลับอยู่น่ะ นภามีอะไรเหรอ” “ภีมดูห่วงน้องแคทจังเลยนะ” “แล้วนภามีอะไรเหรอ” “นภาจะมาถามงานภีมหน่อย แต่ถ้ารบกวนน้องแคท เอาไว้ก่อนก็ได้” “งั้นไปดูที่โต๊ะนภาก็ได้” “ได้สิ” “เดี๋ยว เอางี้ดีกว่า เดี๋ยวผมเอากลับไปดูที่ห้อง ถ้าเสร็จแล้วจะเอามาให้นภานะ นภาได้ทำงานส่วนอื่นไปก่อน” “แต่ว่า” “เผื่อแคทตื่น แล้วไม่เจอผม เธอจะตกใจ” “ภีมห่วงน้องแคทขนาดนี้ เป็นแค่น้องเพื่อนจริงเหรอ” นภายิ้มแกล้งแซวภีม แต่ภีมไม่สนุกด้วย “มีแค่ส่วนนี้ใช่ไหม เดี๋ยวผมดูให้ เสร็จแล้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD