"บลูเบลล์อยากกินอันนี้ๆ" นิ้วเรียวชี้ไปยังร้านวาฟเฟิลด้วยดวงตาวเป็นประกายวาววับ
สองเสือมองตามนิ้วเรียวของคนตัวเล็กพร้อมกับรั้งเอวคอดของบลูเบลล์ให้เข้าหาตัวของจากัวร์เมื่อเริ่มมีเหล่านักเรียนทยอยมาซื้ออาหารกันในช่วงเวลาพักแบบนี้
"อยากกินก็ไปซื้อเอา" จากัวร์ควักแบงค์พันให้กับบลูเบลล์ที่พนมมือรับไหว้ราวกับเด็กน้อยรับเงินค่าขนมจากผู้ปกครอง
"ขอบคุณค่ะ" บลูเบลล์รับเงินมาเรียบร้อยแล้วก็วิ่งไปเกาะขอบร้านด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแล้วชี้นิ้วสั่งมาสองสามอย่าง
เมื่อสองแฝดเห็นว่าคนตัวเล็กได้สั่งของที่ตัวเองต้องการแล้วจึงปลีกตัวไปซื้ออาหารของเขาเองบ้าง
ผลั๊ก!
"โอ๊ย! ขนมบลูเบลล์ตกเลยนะคะ" เสียงหวานเปร่งออกมาอย่างนึกเสียดาย เมื่อมีใครบางคนชนเข้ากับเธอเต็มๆจนวาฟเฟิลร่วงหล่นลงบนพื้น
"ใครจะสน อย่าเสนอหน้ามาให้พวกฉันเห็นอีกก็แล้วกัน" หญิงสาวหน้าตาสวยแต่ดูแรงและไร้มารยาทกำลังวางท่าเหนือกว่าบลูเบลล์ที่ยังคงมอ
