ไม่ตี

1516 Words

@ โรงเรียนมัธยมเฟอร์เรฮิวล์ "พักเที่ยงแล้วฉันจะมารับที่ห้อง" จากัวร์เอ่ยบอกเสียงนิ่งเมื่อเขากับชีต้าห์มาส่งบลูเบลล์ยังหน้าห้องเรียนของเธอ สายตาคมกวาดมองไปทั่วทั้งห้องเมื่อเห็นว่ากลุ่มผู้ชายในห้องของคนตัวเล็กกำลังใองมาที่บลูเบลล์ "มาทำไมคะ บลูเบลล์ต้องไปโรงอาหารตอนพักเที่ยงนะคะ" ใบหน้าสวยช้อนตามองอย่างงุนงง เวลาพักเที่ยงคือเวลาสุดแสนจะมีค่าของเธอเลยก็ว่าได้ "ก็จะพาไปกินข้าวไงมีเงินเยอะมากเหรอ" ชีต้าห์วางมือหนาลงบนศีรษะเล็กแล้วเอ่ยบอกกับบคนตัวเล็กเบาๆ บลูเบลล์ขมวดคิ้วบางเพียงนิดแล้วล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากระโปรงนักเรียน จากนั้นจึงแบมือออกมาให้สองหนุ่มตรงหน้าได้ดูแล้วเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงราวกับเธอกำลังหมดหวัง "ไม่มีเลยค่ะ" "หึ แล้วจะมารับตั้งใจเรียนด้วย" ชีต้าห์ส่งยิ้มบางๆด้วยความเอ็นดูกับความใสซื่อของบลูเบลล์ที่ไม่เคยร้องขอหรือบอกสิ่งที่เธออยากจะได้ออกมาเลยแม้แต่น้อย แค่เธอบอกว่าต้องการเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD