จากัวร์สอดปลายนิ้วเกี่ยวขอบแพนตี้ตัวบางลงมาตามขาเรียวเล็ก บลูเบลล์สะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจก่อนจะตะปบมือบางทาบฝ่ามือหนาของจัวร์ให้หยุดการกระทำ
"จะทำอะไรคะ"
"คิดว่ายังไงล่ะ" เสียงทุ้มเข้มเรียบนิ่งมองใบหน้าสวยที่ดูตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด
"อยู่นิ่งๆดีกว่าบลูเบลล์จะได้เจ็บน้อยลง" ชีต้าห์รวบข้อมือบางทั้งสองข้างของร่างบางเอาไว้ด้วยมือหนาเพียงข้างเดียวของเขา
"จะ เจ็บเหรอคะ บลูเบลล์ไม่อยากเจ็บ"
"ไม่ต้องกลัว เจ็บแค่แป๊ปเดียวเท่านั้นแหละ..."
"....."
"เพราะหลังจากนั้นจะเสียวแทน"
"จะ จากัวร์ ดะ เดี๋ยวสิคะ" เสียงหวานเอ่ยห้ามเมื่อจากัวร์ย่อตัวลงไปนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นดันร่างเล็กของเธอให้เอนแนบแผ่นหลังไปกับแผงอกแกร่งของชีต้าห์
"อย่าลีลาไอ้กัวร์ กูความอดทนต่ำมึงก็รู้" ชีต้าห์ปรายตามองพี่ชายของตัวเองที่เลิกกระโปรงชุดเดรสของบลูเบลล์ขึ้นเผยให้เห็นกุหลาบงามอวบอูบไร้ขนปกปิดที่ยังปิดสนิทไร้ใครรุกล้ำมา
