Nasasanay na rin ako sa set – up namin ni Mon. For almost a month, nasanay na akong sa tuwing gigising ako ay may nakahanda ng pagkain sa kuwarto ko. Nasanay na akong amoy ng mababangong bulaklak ang gigising sa akin. Nasanay na akong mayroong mga notes na naglalaman ng sweet nothings at nagsasabi kung gaano niya ako kamahal. Sanay na akong wala din siya tuwing umaga dahil naka – duty siya sa ospital na pinapasukan niya at uuwi tuwing hapon. Didirecho siya sa shop ko at magbibigay ng kung ano – anong pasalubong sa akin. Chocolates, bulaklak, kahit ano na alam niyang mga paborito ko na madalas si Juliet lang ang kumakain. Pagdating naman ng gabi ay susunduin niya ako kahit pa nga ilang kanto lang ang layo ng shop ko sa bahay namin. Ipaghahain niya ako ng pagkain at kulang na nga lan
