Isang Gabi, Isang Milyon

Chapter 2- The Deal

Note: Under editing po ang per Chapter, kung meron man po kayong nakitang mali ay sana maintindihan niyo❤️?

Wala na akong ibang maisip kaya't kailangan kong tanggapin ang offer sa'kin na isang milyon kapalit sa katawan ko, nanginginig ang mga kamay kong pumasok sa opisina ni Janice.

“Sabi ko naman sayo babalik yan.” Pa-sekreto na sambit ni Janice sa kasama nitong babae na isa rin sa mga alaga.

“Wala ka talagang pinipili Mama.” sambit ng babae at agad umalis.

Mama ang tawag ng mga kababaihan na bayaran ang trabaho, dahil si Janice ang nag-aalaga sa mga ito.

“A-ate…” mahinang sambit ko at yumuko. Huminga ako ng malalim para bigyan ng lakas loob ang sarili. Kapag tatanggapin ko ang alok ay alam kong wala na talagang atrasan ito.

"Hija, welcome back... Ano nakapag-isip kana ba?” masaya nitong sambit.

Hindi kaagad ako nakapagsalita kaya't tumango lang ako habang tumutulo ang mga luha ko.

“Huwag kang umiyak, hija. Baka isipin nila ay pinipilit kita,” wika ng babae at tumayo. Hinawakan nito ang balikat ko, “Kaya mo'yan hija, alam kong kailangan mo ang malaking pera kaya dinagdagan ko yan.” Sambit ni Janice sakin at agad ibinigay sa'kin ang isang cheke na naglalaman ng isang milyon at sampung libo. Kahit papano ay alam kong mababayaran ko ang hospital at makakaalis na rin kami sa bahay.

Ang mga taong inutangan nila mama at papa ay kinukuha ang kagamitan namin, mula gamit sa loob ng bahay hanggang ang bahay mismo ang kinuha nila. Wala akong pambayad kaya hindi kami pwedeng umangal. Nagbitbit nalang ako ng kaunting damit dahil halos sa hospital na'rin naman kami nanirahan. Dahil naka confine si Kaleigh sa hospital.

“Mamayang alas dose hija, pumunta ka rito para ayusan ka.” sambit ni Janice at tumalikod.

“A-ate pwede bang mag request?” Tanong ko, kailangan kong itago ang mukha ko para kahit papano ay may mukha pa akong ilabandera sa labas, dahil baka may makakita sa akin at pagsabihan ng hindi maganda.

“Ano yon? Huwag pera hija, dahil katulad mo naghirap rin ako.” Sambit nito habang nakangiti.

Agad akong yumuko, “Pwede ba akong magsuot ng kahit anong panakip ng mukha?” tanong ko.

Kaagad natulala si Janice ngunit ilang sandali ay ngumiti ito at para bang naintindihan nito ang ibig niyang sabihin. “Huwag kang mag-alala ako ang bahala.” wika nito.

Ilang sandali ay umalis na ako sa lugar na'yon at agad bumalik sa hospital upang bayaran ang operasyon ni Kaleigh, wala namang ibang tanong si Olivia kahit pa nag tatanong ang mga mata nito dahil bakit bigla akong magka-pera.

Anim na oras ang ginugugol ng doktor kay Kaleigh, kinakabahan at umiiyak na nga akong naghintay sa labas ng OR. Tapos dumagdag pa ang isipin na mangyayari ngayong alas dose, sana nga lang ay hindi matanda ang magiging kasiping ko.

Naghihintay ako sa labas ng OR para agad kong makita ang doktor, “Dok!Dok! Kumusta po ang kapatid ko?” tanong ko at sumisinghot pa.

Kaagad naman bumaling ang doktor sa'kin at tinanggal ang mask bago sumagot. “Ligtas na ang kapatid mo, maaari mo siyang dalawin mamaya sa silid kong saan siya i-transfer.” wika ng doktor bago umalis.

Umiiyak akong umupo at habang panay pahid naman sa mga luhang pilit bumuhos, Ilang sandaling pag-iyak ay agad akong tumayo upang puntahan si Kaleigh kung saan ito inilagay.Pagdating ko roon ay napahagulgol na naman ako.

Di baleng ibigay ko ang katawan ko kapalit sa malaking halaga na pera, basta't maging maayos kana Kaleigh, gagawin lahat ni ate para sayo, mahal na mahal ka ni ate bunso.

May natitira pa akong pera na pwede kong ibili ng reseta at makapag bayad ng pang ilang buwan naming renta. Mabilis akong pumunta sa billing station at agad binayaran ang mga bayarin, ilang sandali ay pumunta na ako sa napiling bahay na upuhan namin.

Maliit lamang ito sakto lang para sa'kin at kay Kaleigh. Tatlong libo ang renta at pwede kong bayaran pa ang pang limang buwan atleast makakahanap na siguro ako ng trabaho sa mga panahong yan. Agad kong kinausap ang may-ari at mabuti nalang ay mabait ito.

Pagkatapos ko ay agad akong bumalik ulit sa hospital upang kausapin si Kaleigh na aalis muna ako, ngunit pagdating ko ay hindi pa gising si Kaleigh kaya't si nurse Olivia muna ang pakiusapan ko, mabuti nalang talaga ay mabait si Nurse Olivia.

Wala akong sinayang na oras at agad bumalik sa club kung saan ako magtatrabaho ngayong gabi.

Habang papasok ay kinakabahan ako, ito ang kauna-unahang kong gagawin ang mga ganitong bagay.

“Iha, bilisan mo ang bagal naman ng kilos mo.” sambit ni Janice sa'kin.

Taranta naman akong lumapit at umupo sa harap ng salamin at nagsimula ng pagpawisan ang mga kamay ko.

“Ito ang isuot mo at humarap ka sa salamin para ma-ayusan kita ng mabuti, pasalamat ka at ako ang mag-aayos sayo ngayon.” Proud na wika nito.

Tss... Ayusan mo nga ako pero sa ganitong gabi naman.

“Kapag nasa silid kana niya huwag kang tanga, baka maisipan niyang kunin ang bayad niya sayo ano nalang ang gagawin natin.” wika nito at nilagyan ako ng eyeshadow na hindi ko alam kung bakit pa kailangan ng ganon.

Hindi nagtagal ay tapos na akong ayusan ni Janice at agad akong pinapasok sa banyo upang magpalit ng damit.

Kunot-noo kong tinignan ang damit dahil hindi ko alam pano isuot ito, “Bakit ang daming tali? Anong klaseng damit ba 'to?” inis kong sambit at tinignan ng maigi ang damit bago sinubukan ulit na isuot.

Mabuti nalang ay tama na ito ngunit agad namula ang pisngi ko, sobrang litaw ng hubog ng katawan ko, ang malalaki kong dibdib at ang maliit kong bewang.

Akala ko ay yon na 'yon, ngunit agad nalaglag ang panga ko ng may biglang lumapat sa paanan ko, agad ko itong tinignan at isa pala itong panty na para bang bunbunan lang ang natatakpan at puro string pa ang tali sa bewang.

Anong klaseng panty to? Panty pa ba ito O hindi?

Wala na akong choice alangan namang susuotin ko ang bulaklakan ko na panty, baka pagtawanan pa ako ng customer. Dahil sobrang pambata at low quality pa tig-bente pesos lang kaya ang isa non, kaya kahit parang baduy tignan ang disensyo ay wala akong magagawa yon lang ang kaya ng pera ko e.

Lumabas akong pa-ika ika dahil sa damit na pakiramdam ko ay wala akong sinuot na damit.

“Omo! Ang ganda mo hija!” kinikilig na sambit nito sakin.

Pero sa isip ko sarap nya ng sakalin dahil sa pinagagawa sakin.

“Oh siya goodluck sa gabi mo, naghintay na ang unang customer mo hija. ” sambit nito.

Agad naman akong tumango at lalabas na sana ngunit may pahabol pa itong sinabi.

“Kapag tinanong ka kung ano ang pangalan mo ay sabihin mo Savanna.” sambit nito.

Gusto ko ang pangalan na naisip ni Janice para sakin, ayokong sabihin ang totoo kong pangalan at tinupad naman ni Janice ang pakiusap ko na kailangan ko ng maskara. At para hindi ka hina-hinala ay pinasuot ni Janice ang buong kababaihan para hindi magtaka ang iba.

Nakasunod lang ako sa isang staff ng club patungo sa silid kung saan naghintay ang customer. Palagi pa akong natapilok dahil hindi ako sanay na mag suot ng heels pero kailangan kasi ito sa trabaho kaya wala akong angal at tahimik nalang na sumunod.

Malapit na kami ng bigla nalang may humablot sa akin.

“Hey! Miss, gusto kitang tikman, magkano ka ba?” Sambit ng isang lalaki na lasing, dahil amoy na amoy ko na ang alak sa katawan nito.

Sasagot na sana ako ng biglang nagsalita ang bouncer na kasama ko, “Pasensya na ho sir, pero may nakabili na sa kanya ngayong gabi.” wika ng bouncer at nag pantig kaagad ang kanyang tainga dahil sa sinambit ng bouncer.

Kahit na nagagalit ay wala naman siyang karapatan dahil kung iisipin ay totoo naman. “I don't care! I want her, how much do you need?” Tanong nito sa akin.

Kahit na nanginginig ang kalamnan ko ay kinokontrol ko ito dahil ayaw kong magkagulo, ayokong masira ang gabing ‘to, ayokong mawala ang perang mahalaga sa akin.

"Sir, pasensya na talaga pero hindi na siya pwede.” Mahinahon na paliwanag ng bouncer at kukunin na sana ako nito ng bigla nalang natumba ang bouncer, pero walang kahit sinong tao ang may pakialam sa nangyari at patuloy ito sa mga ginagawa.

Hindi pa nakuntento ang lasing na lalaki at agad tinadyakan ang bouncer doon na ako nabahala at tatawag sana ako ng rescue ng sininyasan ako ng bouncer na hindi pwede. Kahit naaawa ako sa bouncer ay hinintay ko nalang itong makabawi, lumingon lingon ang bouncer bago ito kinuwelyuhan at may binulong.

Agad napahinto ang lalaki at tumahimik, “Bukas nalang kita aangkinin miss, masarap siguro iyang susu mo.” Manyak pa nitong sambit at dinilaan ang gilid ng labi.

Nanindig ang aking balahibo dahil sa sinabi ng lalaki. Nakasara ang mga kamao ko ng umalis sa harapan ng lalaking lasing at ng maglakad na sana ako ng biglang sinalat nito ang aking puwetan.

“Baka pwedeng palit kami sa kung sino mang nagmamay-ari sayo ngayon?” Wika nito at hindi pa ito nakuntento at piniga pa ang aking kabilang pang-upo.

Awtomatikong na sapak niya ito, “The bouncer told you that I'm not free to night.” Matigas kong ingles sa lalaki at sabay talikod. Mabuti nalang ay hindi na ito sumunod pa, kaya't tuloy-tuloy ang kanilang paglalakad, hindi ko kaya ang mga ibat ibang amoy, ngunit hindi naman ako pwedeng mag reklamo.

Pumasok kami sa isang pinto at agad kong nakita ang mahabang pathway, At sa bawat paglalakad mo ay makikita mo rin ang mga pintong nakasarado.

“Ito ang VIP room, Savanna,” sambit ng bouncer.

Hindi ko inakala na kilala ako nito, marahan akong tumango at sumunod. “Bawal kang mag labas pasok rito kung walang pahintulot ng customer mo. Ayaw nila ng ingay lalo na't ang iba ay nag-umagang mag-stay.” Sambit nito at kinuha ang isang card number.

“Oh! Heto.” Sabi nito at ni lahad sa akin ang isang card number.

“Ikaw na ang tumuloy at dito lang ako pwede,” sambit nito at agad tumalikod hindi man lang ako binigyan ng panahon upang makapagtanong pa.

Nakanganga akong napatingin sa card number at tinignan isa-isa ang mga pinto, Hinanap kung saan ang magkatugma na numero mula sa card na bitbit ko.

Kumalabog ng kumalabog ang aking dibdib habang palapit sa tamang silid, halos hindi pa ako humihinga dahil sa kaba, "F-f**k!... I'm so damn nervous.” Ingles niyang sambit.

May narinig naman akong nagsisigawan para bang nagsasaya ito, agad kong tinakpan ang tainga upang hindi ito narinig ngunit halos lahat ng nadaanan ko ay kung hindi sigaw, ungol naman na para bang sarap na sarap.

Meron pa siyang narinig na-iyak ngunit iyak na halinghing ito. Naipikit ko nalang ang mata dahil sa mga narinig at mas lalong binilisan ang paglakad upang makarating sa tamang pinto. Imbes na gusto kong mag dahan-dahan ay nawala na ito sa aking isip dahil sa nga narinig.

Huminto ako sa tamang pinto at nanginginig ang mga kamay kong kinatok ang pinto, walang sumagot kaya kumatok ulit ako ngunit hindi pa nga nakalapat ang aking kamay sa pinto ng bigla itong bumukas at hinablot ako papasok.

Agad akong sinandal sa pader ng lalaki at agresibo na nilukamos ang aking labi, kinagat nito ang aking labi na naging dahilan ng pagbuka ng baba ko, marahas nitong ipinasok ang malikot niyang dila at sabay piga ng aking dibdib.

"Ah!” Biglaan kong ungol. Gulat pa ako sa naging ungol ko at hindi na makilala ang sariling boses.

"Why are you wearing a mask?” Tanong nito sa kalagitnaan ng kanilang halikan, hindi ko alam kung ano ang tamang isagot sa lalaki.