Chapter 42

1311 Words

Akala niya ay makausap niya ng masinsinan ang binata ngunit nauwi nanaman sa away nilang dalawa. Pabagsak siyang umupo sa sofa at minasahe niya ang kanyang noo, “Magkakasakit pa yata ako dahil sa lalaking yon.” aniya at ipinikit ang mata. Ilang sandali lang ay tumayo siya upang makapag pahinga na sakanyang silid. Pagpasok niya ay agad siyang dumapa sobrang pagod ng kanyang katawan para bang hinampas siya sa pader sa kakaibang sakit ng kanyang katawan. Ilang minuto lang ay kaagad siyang nakatulog. Kasalukuyan naman ay nakatayo si Lucian sa gilid ng kalsada kung saan makikita niya ang apartment ng magkakapatid. "I'm sorry, I'm sorry for what I've done to you Kali, alam kung sa ngayon ay hindi mo'pa ako mapapatawad pero handa akong maghintay kahit matagal pa yan basta't mapapatawad mo lang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD