Güneş gülümseyerek yüzüne vuruyor, yeni güne gülümsüyordu. Uzun sürenin ardından, kimse tarafından uyandırılmadan ve çalar saatin sesine maruz kalmadan uyanmıştı. Gözleri mutluluk içinde odanın her yanını turladı. Uzun zamandır böylesine güneşli ve güzel havaya şahit olmamıştı.Yatağından sevinçle kalktı ve pencereye yöneldi. Kapalı olan perdeleri ardına kadar açtığında, başını yukarı kaldırarak gülümsedi. Eski günlerdeki gibiydi. Hüzün yoktu, mutsuzluk yoktu. Pencereyi açması ile kuş cıvıltıları odayı doldurdu.
Adımları yatağının tam önünde durdu ve seri biçimde düzeltti. Tekrar bu iş için vakit ayırmak istemiyordu. Odasından çıktığında, Ceren ile çarpışma noktasına geldiğinde duraksadı. Bakışları dikkatle kendisini baştan aşağı süzdü. Yüzündeki mutluluğa, anlamsızca ve bir o kadar şaşkın
