Akşamüstü rüzgârı; sıcak ilkbahar havasıyla savaş vererek zaferini kutluyordu. Günün sıcak saatleri yerini bırakmış, yağmura teslimiyeti güvenli kollara koşarak yürümekle eş değeri taşıyordu. Araba yağmurun hiddetine dayanıyordu. Ön cama düşen yağmur damlaları kara lekeleri ortaya sunuyor aynı anda damlanın camla bütünleşme anında kulakları tok ses doldurarak gürültü kalabalığı yapıyordu.
Gök yüzünün koyu ve ıssızlığına andıran siyah arabanın viraj dönüşlerinde frene uygulanan minik darbeler sonucu lastik ıslak zeminde kayarak dans ediyor, ancak sınırı ve çizgilerini aşmadan rayında rotasını aşmaksızın ilerliyordu. Frene basılması bu kez kulaklara minik dokulu hışırtıyı bahşetti. Rahatsız edici, bir miktar da heyecan dozunun üst seviyelere taşındığı söylenebilirdi.
Orman yolu sonsuzluğa
