“เย็นชาไร้เยื่อใยกับชลลี่อีกแล้วนะคะ นี่ถ้าชลลี่ไม่รู้จักคุณดีพอ ป่านนี้คงวิ่งร้องไห้ออกไปเพราะความใจร้ายของคุณแน่ๆ เห็นไหมคะว่าชลลี่รู้จักคุณดีแค่ไหน แล้วก็รู้ด้วยว่าจะต้องทำยังไงให้คุณพอใจ ในเมื่อเราเข้ากันได้ขนาดนี้ ทำไมเราไม่…” ชลธิชายกมือขึ้นมาลูบไล้แผงอกเขาอีกครั้ง ด้วยมั่นใจในเสน่ห์และความสวยของตัวเอง แต่พูดยังไม่ทันขาดคำ เขาก็แทรกขึ้นมา
“หึๆ เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฉันเลยต่างหากชลธิชา เพราะถ้าเธอรู้จักฉันดี เธอจะไม่ตามมาวอแวฉันแบบนี้” เขาบอกพลางยิ้มน้อยๆ แต่มันกลับเป็นรอยยิ้มที่คนเห็นแล้วเย็นเยียบไปถึงขั้วหัวใจ และนั่นก็ทำให้มือที่เคยลูบไล้อยู่ที่แผงอกถูกทิ้งลงข้างตัวดังเดิม แต่ก็ใช่ว่าคนอย่างชลธิชาจะยอมถอยกลับออกไปง่ายๆ เมื่อจุดหมายปลายทางที่วาดไว้มันช่างหอมหวานและคุ้มค่าเกินกว่าจะยอมถอดใจง่ายๆ
“ชลลี่ก็แค่อยากมาแสดงความยินดีกับเจ้าของ Aurora คนใหม่ เผื่อว่ามีอะไรที่ชลลี่พอจะช่วยได
