“คุณเอาเสื้อผ้าผู้หญิงของคุณมาให้ฉันใส่ แล้วก็ยังจะมีอะไรๆ กับฉันเนี่ยนะ คุณมันทุเรศคุณเพลิง” เธอโกรธจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงจนแทบไม่อยากเห็นหน้าเขาอีก แต่ก่อนที่เธอจะทันได้หนีเข้าห้อง เธอก็ถูกฉุดแขนกลับมาอีกครั้ง ซ้ำมือทั้งสองข้างยังถูกตรึงไว้กับข้างฝาอีก พลอยทำให้ชุดตัวสวยที่เคยใช้อำพรางเรือนร่างพลอยร่วงลงไปกับพื้นอีกครั้ง
“ฉันไม่เคยมีอะไรกับเขา แล้วก็ไม่คิดจะมีด้วย” เสียงเขาเข้มขึ้น
“แต่คุณกับเขา…” เธอพูดค้างไว้แค่นั้น ราวกับไม่อยากจะพูดต่อ
“ดูสนิทสนมกัน” เขาต่อให้ ในขณะที่เธอก็พยักหน้ารับและพูดต่อ
“ก็เห็นเขายิ้มกว้างให้ซะขนาดนั้น ก็ต้องสนิทกันมากอยู่แล้ว” น้ำเสียงประหนึ่งประชดประชันอยู่ในทีทำเขายิ้มอีก
“จะไม่สนิทได้ไง ในเมื่อฉันบอกไปว่าจะเหมาเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ทั้งหมดของเขามาให้เธอ”
“เหมา? ให้ฉัน? เพื่อ? ไอ้ที่อยู่ในตู้เนี่ยก็ใส่ได้ยันชาติหน้าแล้ว เดี๋ยวนะ! ถ้าไม่มีอะไรกัน แล้วทำไมค
