33

1242 Words

แต่ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังจะเดินออกไปจากงาน พลันสายตาเขาก็หันไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนส่งยิ้มมาให้ ชายหนุ่มชะงักฝีเท้าทันที “รอฉันอยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวฉันมา” เขาปล่อยแขนจากไหล่บอบบาง ทำให้เธอจำต้องกระชับเสื้อสูทตัวโคล่งด้วยตัวเอง ด้วยกลัวว่ามันจะหลุดร่วง แล้วมันจะเป็นเรื่องอีก ขณะเดียวกันสายตาเจ้ากรรมก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองเขากับผู้หญิงคนนั้น ภาพที่เขาก้มลงไปกระซิบอะไรบางอย่าง จนผู้หญิงคนนั้นถึงกับยิ้มกว้าง ทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าเขาคงจะเสนออะไรบางอย่าง แล้วผู้หญิงคนนั้นก็คงจะตกลง และอีกเดี๋ยวพวกเขาคงจะไปต่อกันที่ไหนสักที่ หรือไม่หลังจากนั้นพวกเขาก็อาจจะสานสัมพันธ์กันไปถึงไหนต่อไหน อา…! แค่จินตนาการว่าพวกเขาลึกซึ้งกัน ใจเธอมันก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ กระทั่งเขาเดินกลับมาแล้วโอบไหล่เธอไว้ดังเดิม พริบพราวถูกพาขึ้นมาบนรถคันหรูคันเดิม แต่บรรยากาศกลับต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง เพราะมันดูเง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD