Basang-basa kaming dalawa sa ulan pero pareho kaming walang pakealam doon. Nang una ay iniisip ko pa na baka may makakita sa amin ngunit dahil nga halos mag-zero visibility dahil sa matinding ulan ay inalis ko na iyon sa aking pag-iisip.
“Avi…” Hindi ko mapigilan ang i-ungol ang kanyang pangalan kahit na hinahapo na ako dahil sa paghahalikan naming dalawa kanina. I don’t want to stop; I can’t stop now.
Naramdaman ko ang kamay ni Avion na naglalakabay sa aking likod. Impit akong napaungol nang hawakan niya ang pwetan ko at marahan iyong pisilin. Ang isang kamay naman niya ay naglakbay sa aking dibdib at marahan ding hinimas ang aking dibdib. Napakagat ako sa aking labi at napapikit dahil sa kanyang ginagawa.
Panay ang paghalik ni Avi sa aking leeg. Hindi rin naman nagtagal ay bumalik siy
