ลินินฉุดข้อมือเล็กให้ลุกขึ้นจากโซฟา เมื่ออคินกับกลุ่มเพื่อนเดินเข้ามาใกล้ ก็ผลักทิพย์วารีออกไปแรงๆ คนที่ถูกผลักแบบไม่ทันตั้งตัวตกใจไม่น้อย พยายามทรงตัวไม่ให้ถลาเข้าไปหากลุ่มคนที่กำลังเดินเข้ามา แต่ไม่เป็นผล ใบหน้าซีดเผือดเมื่อร่างกายเสียหลัก กำลังจะล้มลงต่อหน้าคนทั้งหมด หมับ! “เป็นอะไรไหม?” “พี่นินเล่นอะไรวะ!” อคินผลักเพื่อนตัวเองออกไปให้พ้นทาง ภาพเพื่อนสนิทประคองกอดร่างเย้ายวนติดตาจนความโกรธคุกรุ่น มองตัวการสลับกับหน้าเพื่อนด้วยสายตามาพอใจ โอบกอดร่างเย้ายวนของว่าที่ภรรยาไว้แน่น “เจ็บตรงไหนไหม?” น้ำเสียงนุ่มทุ้มอ่อนโยนกระซิบถามข้างหู อยากจะโกรธเพราะชุดที่เธอใส่อยู่ แต่ก็อดห่วงไม่ได้ เพราะเขาเห็นตอนที่เธอถูกพี่สาวผลักชัดเจน พี่นินเล่นอะไรเป็นเด็กก็ไม่รู้ “ไม่ค่ะ” “เมื่อกี้โดนไอ้นั่นจับตรงไหน?” “ไม่ค่ะ พี่เขาแค่รับไว้” ทิพย์วารีพยายามหยุดมือที่ลูบไล้ไปทั่วร่างกาย ไม่รู้หาอะไร แต