“พี่คินปล่อยนะคะ”
ทิพย์วารีดิ้นรนจนเป็นอิสระ แต่กลับรู้สึกไม่ดีเมื่ออิสระที่เธอได้รับนั้น เป็นอิสระที่ได้รับมัน ตอนมองเห็นเตียงนอนให้ห้องที่ไม่เคยย่างกรายเข้ามา หันใบหน้ากลับไปมองด้านหลังอย่างตกใจ รีบถอยหลังหนี แต่สุดท้ายก็ถูกต้อนมาอยู่บนเตียงจนได้
“ผู้หญิงนิสัยไม่ดี ชอบแกล้งคนอื่น”
อคินหลับตาลงช้าๆนึกถึงภาพในอดีต ก่อนจะลืมตาขึ้นมามองผู้หญิงที่เคยทำให้เขาแขยง ไม่รู้เหมือนกันว่าโกรธเกลียดเธอจริงหรือเปล่า เขาเองก็ไม่รู้เลยว่า ความรู้สึกที่มีต่อเธอตอนนี้ จริงๆมันคือความรู้สึกแบบไหน
“วาวทำแบบนั้นตอนไหนคะ”
“ตอนนั้น เธอปาขี้ควายใส่หน้าฉัน!”
“กะ ก็ตอนนั้นพี่ว่าวาวนี่นา”
ดวงตาคู่หวานกระพริบขึ้นลง เธอเองก็รู้สึกมึนหัวเพราะแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปเยอะ แต่ยังจำเรื่องในวันนั้นได้ดี ไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้น แต่โกรธที่เขาดูถูกว่าเธอตัวเหม็นเหมือนควาย เธอเลยโยนมันใส่หน้าเขา รู้ว่านั้นจะทำให้เขาโกรธ แต
