ดึงดันที่จะรัก

แฟนใหม่ของแม่

4 ปี ผ่านไป วันรับปริญญา

หนึ่งฤทัยได้รับเกียรตินิยมอันดับ 1 จากคณะมนุษยศาตร์ แล้วเธอก็ยังได้คะแนนมากที่สุดจากทุกคณะในมหาวิทยาลัยอีกด้วย จนทำให้มีแต่คนต่างชื่นชมในตัวเธอและคนที่ดูจะภูมิใจและปลื้มใจที่สุดก็เป็นแม่ของเธอเอง

"แม่คะ.."

แม่ของเธอเดินเข้ามาพร้อมช่อดอกไม้ในมือเพื่อมาแสดงความยินดีกับลูกสาวที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของเธอ

"แม่ดีใจที่สุดเลยที่ลูกสาวของแม่คว้าเกียรตินิยมอันดับ 1 มาให้แม่ได้สำเร็จ"

"ลูกสาวแม่เก่งไหมละคะ..?"

"เก่งที่สุดไม่มีใครเทียบเลยละ.."

ทั้ง 2 คนแม่ลูกยืนพูดคุยกันอย่างมีความสุข แล้วก็กอดกันด้วยความรักความอบอุ่นเพราะพวกเขามีกันอยู่แค่ 2 คนแม่ลูกเท่านั้น

แต่สายตาของเธอก็หันไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่ชุดครุยอยู่ต่างคณะกับเธอ ใส่สายสะพานของคณะบัญชีแถมยังได้รับเกียรตินิยมอันดับ 1 เหมือนกันกับเธออีก มาทำให้เธอรู้สึกหมั่นไส้มากแล้วก็รู้สึกสมน้ำหน้าด้วย ที่เธอที่ยืนอยู่คนเดียวไม่มีใครมาร่วมแสดงความยินดีด้วย

"กร.."

ผู้หญิงคนนั้นหันไปตามเสียงเรียกก็เห็นผู้ชายที่ใส่ชุดครุยจากคณะแพทย์ศาสตร์เดินเข้ามาหาเธอ

"พีท.."

"พ่อกับแแม่ของกรยังไม่มาหรอ..?"

"ยังเลย โทรมาบอกว่ารถติดนะ"

"งั้นให้กรยืนรอเป็นเพื่อนก่อนไหม..?"

"ไม่เป็นไรพีทไปเถอะ เดี๋ยวคณะพีทต้องขึ้นไปรับก่อนนี่ไปเตรียมตัวเถอะ"

"โอเค..เแล้วนี่รับเสร็จจะไปไหนต่อกับที่บ้านหรอ..?"

"พ่อกับแม่จะพาไปทานข้าวกับพวกญาติๆนะ.."

"งั้นเอาไว้พีทค่อยโทรหานะ"

"อื้ม.."

ผู้ชายคนนั้้นพูดจบก็ส่งยิ้มหวานให้เธอแล้วก็เดินผ่านหน้าหนึ่งฤทัยไป โดยที่เขาไม่ได้สนใจเลยว่ามีผู้หญิงอีกคนที่ทั้งสวยทั้งมีเสน่ห์อยู่ต่อหน้าเขาในตอนนี้

"ตาต่ำ..ไปชอบผู้หญิงเชยๆแบบนั้นเนี้ยนะ..ทุเรศ"

เธอพูดจบก็หันมาหาผู้หญิงคนนั้นอีกครั้งก็เห็นว่าพ่อกับแม่แล้วก็ญาติๆของเธอมาร่วมแสดงความยินดีกับเธอกันมากมาย ถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนานจนเสียงดัง

"บ้านนอกจริงๆ.."

หนึ่งฤทัยส่ายหน้าด้วยความระอาแล้วก็เดินหนีไปจากตรงนั้น จนแม่่ของเธอต้องรีบเดินตามไป

"เย็นนี้แม่จะพาหนึ่งไปทานข้าวข้างนอกนะ ร้านอาหารในโรงแรมที่อร่อยสุดๆเลย"

"นี่แม่มีอะไรจะเซอร์ไพรส์หนึ่งละซิ หนึ่งรู้นะ"

"มีแน่นอนจ่ะ.."

"อย่าบอกนะคะว่าแม่จะออกรถป้ายแดงคันใหม่ให้หนึ่ง"

"เอาไว้รอลุ้นกันคืนนี้แล้วกันนะ.."

"แม่อ่ะ..ทำให้หนึ่งตื่นเต้นแล้วนะ.."

.....

โรงแรมอาบีลอฟ เวลา 2 ทุ่ม

งานฉลองหลังจากรับปริญญาเสร็จแม่ของหนึ่งฤทัยก็พามาทานข้าวด้วยกันที่ร้านอาหารในโรงแรมชื่อดัง เป็นร้านอาหารที่ดูหรูมากจนเธอตะลึงเพราะไม่คิดว่าแม่จะพาเธอมาร้านที่ดูหรูดูแพงมากขนาดนี้

"ร้านนี้สวยมากๆเลยนะคะแม่ หนึ่งชอบมากเลยค่ะ"

"แม่ดีใจนะที่หนึ่งชอบ"

"แม่มาที่นี่บ่อยหรอคะ..ทำไมไม่เห็นเคยพาหนึ่งมาบ้าง..?"

"ก็ไม่บ่อยหรอก..แม่จะเอาปัญญาที่ไหนมานั่งร้านราคาแพงแบบนี้ได้บ่อยๆ ถ้าไม่ใช่เป็นวันพิเศษ"

"วันพิเศษหรอคะ,,?"

"ใช่จ๊ะ.."

หนึ่งฤทัยมองหน้าแม่เธอนิ่งๆเพราะเริ่มสงสัยว่าที่แม่พูดหมายถึงอะไร

"วันนี้ก็เป็นวันพิเศษของหนึ่ง แล้วก็เป็นวันพิเศษสำหรับแม่ด้วย"

"วันพิเศษสำหรับแม่..?"

"ใช่แล้วจ๊ะ..หนึ่งรับปริญญาวันนี้แล้วยังเอาเกียรตินิยมอันดับ 1 มาให้แม่ได้ภูมิใจอีก มันก็ต้องเป็นวันที่พิเศษสุดๆสำหรับแม่ซิ จริงไหม..?"

"..."

หนึ่งฤทัยมองหน้าแม่ตัวเองด้วยรอยยิ้มที่รู้สึกภูมิใจในตัวเอง ที่ได้ยินคำชมเชยจากปากแม่ตัวเองแบบนี้

"นี่จ๊ะ.."

แม่ของเธอยื่นกล่องใบเล็กๆให้เธอตรงหน้าพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูมีความสุขมากๆ เธอหยิบมันขึ้นมาดูโดยไม่รู้เลยว่าภายในกล่องคืออะไรเธอจึงดปิดออกดูแล้วก็ต้องตาโตด้วยความตื้นตันใจ

"แม่คะ..นี่มัน"

"แม่รู้ว่าหนึ่งอยากได้มันมาตลอด นี่เป็นของขวัญที่แม่ให้หนึ่งนะ"

"..."

เธออึ้งไปกับสิ่งของที่อยู่ภายในกล่องเล็กๆใบนี้ เพราะมันคือกุญแจรถเบนซ์รถรุ่นที่เธอออยากได้มันมาตลอด เธอไม่คิดเลยว่าแม่จะซื้อให้เธอได้จริงๆเพราะเธอรู้ดีว่ามันแพงมาก

"นี่เป็นของขวัญที่หนึ่งชอบมากที่สุดเลยค่ะ..หนึ่งรักแม่ที่สุดเลยนะคะ"

เธอยิ้มให้กับแม่ของเธอออย่างรู้สึกรักสุดหัวใจ

"จริงๆแล้วคนที่หนึ่งต้องขอบคุณอีกคนก็มาด้วยนะจ๊ะ."

",,,"

หนึ่งฤทัยเงยหน้ามองหน้าแม่ของเธออย่างสงสัย ว่าที่แม่พูดถึงเป็นใคร

"สวัสดีครับ.."