จิ้งทัวร์ขอผัว l 05.2 l ขอผัว @เจ้าแม่กวนอิม

1277 Words

“ไอ้จิ้ง หยุด!!” ฉันสะดุ้งโหยง เท้าลอยคว้างกลางอากาศแล้วหันมามองมัน “เข้าวัดก้าวเท้าซ้าย ออกจากวัดเท้าขวา มึงถอยหลังกลับมาก่อน” “...มันต้องขนาดนั้นเลยเหรอวะ” ไอ้เปาถอนหายใจ ส่วนฉันก็หัวเราะแห้งแต่ยอมดึงเท้ากลับมาเพื่อเปลี่ยนไปใช้เท้าซ้ายอย่างที่มันว่า เออ ไหนๆ ก็งมงายแล้ว เอาให้มันสุดทางไปเลยแล้วกัน ถ้าเจ้าแม่บอกให้ฉันตีลังกาเข้า ฉันก็คงต้องทำ! “เออน่า เชื่อกู” ไอ้นุ่นจิ๊ปากพลางเดินดุ่มๆ มองซ้ายมองขวาก่อนจะพาเราเดินมาถึงสะพานสีแดงแล้วหันตัวมาทางเราพลางผายมืออธิบาย “อันนี้เรียกสะพานต่ออายุ เวลาเดินข้ามเค้าให้ก้าวนำด้วยเท้าซ้าย เดินไปแล้วห้ามหันหลัง ห้ามเดินกลับมาเด็ดขาด ข้ามไปแล้วจะต่ออายุมึงไปอีกสามปี” “มึงเอามาจากไหนวะ” ไอ้เปาเอ่ยถาม “กูลเกิ้ลจ้ะ” “เขาทำการบ้านมาดี ไม่เหมือนมึงหรอกเปา สักแต่จะไปไหนก็ไป” ฉันหัวเราะเมื่อเพื่อนผู้ชายเพียงหนึ่งเดียวกะพริบตาปริบๆ กับทุกความเชื่อที่ไอ้นุ่นสรรหา แต่ก็ยอมทำตามไม่อิดออด “จ้า หาข้อมูลเก่งจ้า แต่หาผัวไม่ได้เลย” มันร้องแซว “อีเปา!” อีนุ่นร้องขณะที่มันเดินขึ้นสะพานนำไปแล้ว “อ๊ะๆ ห้ามหันมานะ เดี๋ยวอายุสั้น” ไอ้เปาแซว ใช้ประโยชน์จากความเชื่อไอ้นุ่นแล้วกวนตีนเพื่อนไปเรื่อยๆ “กูไม่สนใจมึงหรอกนะ เพราะว่าเทพเจ้าจันทรากูอยู่ฝั่งนู้น เนื้อคู่กูก็รอกูอยู่เช่นกัน” ไอ้นุ่นว่าแล้วสาวเท้าขวับๆ มาจนถึงเทพเจ้าจันทราอะไรของมันจนได้ “อะไรคือเทพเจ้าจันทรา” ไอ้เปาย่นคิ้ว “ก็คือเทพเจ้าหยุคโหล่วนั่นแหละ ถือเป็นเทพเจ้าแห่งความรักไง มึงนี่ไม่เคยรู้อะไรเลยนะเปา” ไอ้นุ่นเบ้ปากพลางยกนิ้วขึ้นมาส่ายไปมาเหมือนเหนื่อยกับความโง่ของเพื่อน แน่นอนว่าฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฉันก็แค่แกล้งทำเป็นรู้ไปเรื่อยนั่นแหละ “กูอ่านมาจากหลายเว็บ เค้าว่ากันว่าให้เราเขียนชื่อตัวเองด้วยมือลงบนสมุดที่เทพเจ้าถืออยู่ ท่านจะส่งเนื้อคู่มาให้ แล้วมึงก็อธิษฐานไปด้วยว่าอยากได้แบบไหน” ไอ้นุ่นเอ่ยถึงขั้นตอนการขอผัวด้วยใบหน้ามั่นอกมั่นใจ “กูอยากแต่งงานกับโรเซ่แบล็คพิ้งค์อะ กูขอได้ไหม” ไอ้เปาทำตาใส “งั้นกูขอแต่งกับแจ็คสันก็อตเซเว่น” ฉันทำตาใสตามคนข้างๆ “ขอแค่ได้เจอยังยากเลย! มึงก็ช่วยขออะไรที่เป็นไปได้หน่อยสิ กูไม่ได้ล้อเล่นนะ” ไอ้นุ่นจิ๊จ๊ะ “หยอกๆ กูเข้าใจแล้ว” ฉันหัวเราะคิกคัก ที่เห็นไอ้นุ่นบุ้ยบ้าย “แล้วกูต้องเขียนชื่อตัวเองเป็นภาษาไร” ฉันเดินไปก่อนจะถามอีก “ภาษาอะไรก็เขียนไปเหอะ! มึงนี่เรื่องเยอะจริงๆ” มันส่ายหัว ฉันขำแล้วปล่อยให้ไอ้นุ่นเขียนชื่อตัวเองลงไปก่อน ไอ้นุ่นพนมมือขอผัวแล้วกระซิบกระซาบเบาๆ “สาธุ ขอแฟนหรือคู่ชีวิตดีๆ สักคน ที่หน้าตาดี สูงๆ รวยๆ รักหนู เข้ามาในชีวิตภายในสองเดือนบ้างเถอะเจ้าค่า หนูเหี่ยวแห้งมาจนแก่แล้ว” ฉันเดินไปเขียนชื่อตัวเองบ้างก่อนจะยกมือพนมแล้วอธิษฐานใกล้ๆ มันด้วยสคริปเดิม “ท่านคะ วันนี้หนูมาขอคู่ครอง เนื่องจากกลัวท่าจะสับสน ขออนุญาตเอ่ยเป็นข้อๆ แล้วกันนะคะ ข้อ 1.ลักษณะทางกายภาพ ขอให้ผู้ชายที่ลูกเจอเป็นคนหน้าตาดี คิ้วเข้ม หน้าหวาน ปากกระจับ ตัวสูง 180 ขึ้นไป น้ำหนักสมส่วน ไม่เกินมาตรฐาน ไม่เอากล้ามหนามาก แต่ไม่เอาผอมกะหร่อง หัวไม่ล้าน ไม่มีโรคทางพันธุกรรม ฟันเรียงกันสวย ไม่เบี้ยว ไม่เก รสนิยมการแต่งกายไม่เสร่อ ข้อ 2. ฐานะทางการเงิน ถ้าเป็นคนที่ทำงานแล้ว ขอคนที่มีเงินเดือนเกินหนึ่งแสนบาทต่อเดือน ถ้าเป็นนักเรียนก็ขอให้ที่บ้านมีฐานะ ทรัพย์สินไม่น้อยไปกว่าครอบครัวของลูก ข้อสุดท้าย การศึกษา ไม่ต่ำกว่าระดับปริญญาตรี เกรดเฉลี่ยควรเกิน 2.75 อยู่ในมหาวิทยาลัยที่ติดอันดับหรือมีชื่อเสียง ส่วนเรื่องสัญชาติไม่ซีเรียสขอเป็นโซนเอเชียก็พอเจ้าค่ะ” “...” ไอ้นุ่นกับไอ้เปาหันมามองฉันพร้อมกันด้วยใบหน้าที่มีแต่คำถาม “อ๋อ แล้วก็ขอให้เห็นผลภายใน 5 นาทีนะคะ พอดีเป็นคนใจร้อนค่า สาธุ!!” ฉันยกมือขึ้นสูง เอานิ้วโป้งจรดหน้าผากก่อนจะหันมามองเพื่อนสองคนที่ทำหน้าเหนื่อยหน่ายกับสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไป “อีจิ้ง นี่มึงร่างสคริปต์ไว้ขอผัวเลยปะเนี่ย เหมือนเดิมเป๊ะ!” อีนุ่นเอ่ยขึ้นมาด้วยความสงสัยก่อนที่จิ๊จ๊ะ “แล้วห้านาทีอะไรของมึง! มึงไม่คิดว่าเนื้อคู่มึงจะต้องใช้เวลาเพื่อตามหามึงบ้างอ๋อ” “กูเป็นคนความจำดีไงนุ่น อีกอย่างกูเป็นคนใจร้อน ถ้ามันเลยสองเดือนไป กูก็ไม่แน่ใจแล้วปะว่าเนื้อคู่คนนี้ท่านส่งมาให้ หรือกูไปอ่อยเค้ามาเอง” “กูล่ะยอมมึงจริงๆ” ไอ้เปาหัวเราะแล้วยกมือจรดหน้าผากบ้าง พลางพึมพำขอเมียหน้าเหมือนโรเซ่แบล็คพิงค์ “มึงไม่เชื่อก็อย่าไปลบหลู่ท่านสิ! เดี๋ยวชีวิตก็ล่มจมหรอก” ไอ้นุ่นชี้หน้าฉันคาดโทษ ฉันไหวไหล่ไม่สนใจก่อนจะยกมือถือตัวเองขึ้นมา “กูก็ไม่ได้ลบหลู่สักหน่อย กูพูดจริงๆ นะเนี่ย เดี๋ยวกูตั้งเวลาแป๊ป กูจะรอดูว่าภายในห้านาทีนี้จะมีเนื้อคู่กูโผล่มาบ้างไหม” ฉันหัวเราะแล้วหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาดู ณ ตอนนี้เป็นเวลา 10.01 นาฬิกา ภายในห้านาทีก็คือไม่เกิน 10.06 นาฬิกา จับเวลา! “มึงไม่คิดว่าท่านจะคิวยาวบ้างหรือไงฮะ มึงดูคนเต็มวัดขนาดนี้ กว่าคำขอของมึงจะถึงท่านก็เกินห้านาทีอยู่แล้ว อีบ้า” “ไม่รู้ๆๆ ไม่มีก็ไม่มีสิ มึงจะดีเฟ้นซ์ทำไมเนี่ย กูก็แค่ขอเผื่อได้ไง” ฉันส่ายหัวที่ไอ้นุ่นลนลาน ยังกับว่าถ้าไม่มีคนเข้ามาหาฉันภายในห้านาที เทพเจ้าที่มันว่าจะไม่ศักดิ์สิทธิ์อย่างนั้นแหละ “ตอนนี้ 10.02 นาฬิกา ผ่านไป 1 นาทีแล้วนะคะท่านเทพเจ้าจันทรา” ฉันยิ้มร่าก่อนจะยกมือถือขึ้นมาต่อหน้ารูปปั้น ถ้าเทพเจ้ามีอยู่จริงคงตบกบาลฉันไปแล้ว ไอ้นุ่นอ้าปากยังไม่ทันได้ด่า จู่ๆ มือถือฉันก็มีเสียงข้อความเข้าดังติ๊ง “มีคนทักมึงมาอะจิ้ง” “ฮะ?” ฉันสะดุ้งนิดหน่อย แล้วหมุนโทรศัพท์กลับมาดู ไอ้นุ่นขยับมาดูด้วยว่าเป็นใครที่ทักมา “หรือจะเป็นเนื้อคู่มึงทักมา” ไอ้เปาแซวแล้วหัวเราะคิกคัก ฉันจิ๊ปากใส่มันแต่แอบรู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย ด้วยจังหวะจะโคนที่พอเหมาะพอดีไป ฉันรู้แหละว่ามันคงจะบังเอิญ แต่รู้สึกยังกับรูปปั้นเทพเจ้ากำลังยิ้มหยันฉันอยู่ยังไงยังงั้น XiXi: **,***(อรุณสวัสดิ์ตอนเช้านะภรรยา) ติ๊ง Zhou : Good Morning, Jing Jing (สวัสดีตอนเช้า) แถมคนที่ทักมา... ก็ดันมีสองคนอีก!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more