♥ Give me xxx ท่านคะ ส่งคนหล่อมาทั้งที ขอสติดีด้วยไม่ได้เหรอ?!

บทนำ        ณ ฮ่องกง                  วัดหวังต้าเซียน   ท่ามกลางกลุ่มหมอกควันธูปที่แสดงถึงแรงศรัทธาของผู้คนที่กราบไหว้ ก็มีฉัน ไอ้นุ่น ยืนพนมมือไหว้พระ ไหว้เทพเจ้าขอพร ขอผู้อย่างจริงจัง ในขณะที่ไอ้เหี้ยเปาผู้ชายคนเดียวในทริปยืนอยู่ห่างๆ ด้วยใบหน้าเหมือนถูกบังคับมา (ซึ่งมันก็ถูกบังคับมาจริงๆ นั่นแหละ)   ไอ้นุ่นจัดทริปฮ่องกงแบบปุปปัป และตามรอยเพจในเฟสบุ๊คที่โชว์พิกัดขอผัวทั่วเกาะ มันส่งลิ้งเพจมาให้ฉัน ฉันถามไอ้เปาว่าว่างไหม พอมันตอบว่าว่าง ฉันก็จองตั๋วและห้องเลย เพราะถ้าถามมากมาย เดี๋ยวทริปล่ม                  “มึงเสร็จยังวะ” ไอ้เปาเบ้ปาก สองมือล้วงในกระเป๋า ทำหน้าบอกบุญไม่รับ เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มผุดตามกรอบหน้า สงสัยพาเข้าวัดแล้วร้อนรน ไอ้พวกคนบาป                  “แป๊ปดิไอ้เปา มึงรีบเหรอ กูพยายามดูวิธีผูกด้ายแดงอยู่เนี่ย” ฉันหันไปบ่นอุบ พวกเรามาถึงด่านสุดท้ายแล้ว ที่นี่มีรูปปั้นอันใหญ่อยู่สามอันตั้งตระหง่านตรงหน้า ฝั่งซ้ายเป็นรูปปั้นผู้ชาย ฝั่งขวาเป็นรูปปั้นผู้หญิง ตรงกลางเป็นเทพเจ้าและมีเชือกเส้นใหญ่ๆ โยงผูกกัน                  “นี่พวกมึงต้องขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูร้อนนะเนี่ย” มันบ่นอีก จนฉันหันไปเท้าสะเอวแล้วดุ                  “เอ้า ไอ้นี่ ก็ไอ้นุ่นไม่มีผัว ทำมาทุกวิธีแล้ว ถ้าไม่หมดหนทางจริงๆ จะมาขอพระขอเจ้ามั้ยล่ะ แค่นี้คิดไม่ได้ ควายจริงๆ!”                  “ไอ้เหี้ยจิ้ง มึงด่ากูหรือด่ามันแน่เนี่ย” ไอ้นุ่นหันขวับ                  “ด่ามันสิ อ่ะพูดต่อ ทำยังไงนะ” ฉันชี้หัวเราะแล้วหันมาโฟกัสกับสิ่งที่ทำค้างอยู่ต่อ                  การผูกด้ายแดงขอคู่ที่นี่ไม่ใช่แค่ผูกไปให้จบๆ มันมีขั้นตอนประหลาดของมัน ต้องทำความเคารพรูปปั้น ลูบเท้ารูปปั้น หรือแม้แต่การผูกด้ายก็ประหลาด ซึ่งสำหรับฉันมันผูกค่อนข้างลำบาก ไม่รู้หาผัวหรือผูกด้ายอันไหนยากกว่ากัน                  ไอ้นุ่นยกมือทั้งสองขึ้นมาคีบด้ายไว้ให้ฉันดู                  “มึงทำตามกูนะ อย่าให้ด้ายหลุดมือเด็ดขาด กูอ่านมาจากกูลเกิ้ล” มันเริ่มนำพิธี แล้วพาฉันเดินไปที่รูปปั้นตรงกลางที่น่าจะเป็นเทพเจ้าอะไรสักอย่าง “นี่เป็นเทพเจ้าหยุคโหล่ว เทพเจ้าแห่งความรัก มึงตั้งนะโมสามจบก่อน อ่ะ ว่าตามกู”                  “เค้าไม่ใช่เทพเจ้าจีนเหรอวะนุ่น ทำไมต้องตั้งนะโมสามจบ”                  “เออน่า เชื่อกู”                  “หรือท่านนับถือพุทธศาสนา”                  “อีนี่ ถามเยอะ กูไม่รู้ กูเอามาจากกูลเกิ้ล”                  เอ้า... ฉันงงกับมันแต่ก็เอาวะ มาถึงขนาดนี้แล้ว มันพาฉันตั้งนะโม ฉันก็ตั้งตามไป ในเมื่อเริ่มแล้วก็ต้องไปให้สุด พวกเรายืนท่องกันก่อนที่ไอ้นุ่นจะพาฉันเดินไปที่รูปปั้นเจ้าสาว                  “อ่ะ มึงอยากได้ผู้ชายแบบไหนก็ขอท่านเลย” ไอ้นุ่นว่าแล้วทำหน้ามาดมั่น ฉันกับมันพยักหน้าให้กัน ขออะไรก็ได้เหรอ ขอกงยู หรือเซฮุน exo ท่านจะประทานให้ปะวะ...                  “กูต้องขอเป็นภาษาอะไร จีน ไทย อังกฤษ”                  “ภาษาไรก็พูดไปเหอะ จะขอเป็นภาษากัวลาลัมเปอร์ก็เรื่องของมึง ถ้ามึงพูดได้อ่ะ!” ไอ้นุ่นแว้ด                  อะ อีนี่ แค่นี้ต้องประชดด้วยเหรอ กูพูดกัวลาลัมเปอร์ไม่ได้โว้ย   โอเค ฉันไม่กวนมันก็ได้ ฉันเงยหน้ามองรูปปั้นผู้หญิงก่อนจะนึกในหัวว่าอยากได้ผู้ชายแบบไหน พอดีชอบผู้ชายหลายแบบด้วย ฉันลังเลอยู่แป๊ปนึง เหมือนไอ้นุ่นจะขอเสร็จแล้วมันหันมามองฉันก่อนจะบอกฉันอีก                  “มึงต้องขออะไรที่มันชัดเจนนะ อย่าคลุมเครือ ยิ่งชัดเจนแค่ไหนยิ่งดี”                  “เอาชัดเจนนะ ได้” ฉันพยักหน้ารับพลางสูดหายใจเข้าลึกๆ ตั้งสมาธินึกภาพผู้ชายที่อยากได้ พร้อมกับบอกกล่าวท่านด้วยปณิธานแรงกล้า   “ท่านเจ้าคะ วันนี้ลูกมาขอคู่ครอง แต่เพื่อไม่ให้สับสนและจำง่าย ลูกจะเอ่ยเป็นข้อๆ แล้วกันนะเจ้าคะ” ฉันว่าด้วยน้ำเสียงมาดมั่นและชัดเจน                  “ข้อ 1.ลักษณะทางกายภาพ ขอให้ผู้ชายที่ลูกเจอเป็นคนหน้าตาดี คิ้วเข้ม หน้าหวาน ปากกระจับ ตัวสูง 180 ขึ้นไป น้ำหนักสมส่วน ไม่เกินมาตรฐาน ไม่เอากล้ามหนามาก แต่ไม่เอาผอมกะหร่อง หัวไม่ล้าน ไม่มีโรคทางพันธุกรรม ฟันเรียงกันสวย ไม่เบี้ยว ไม่เก รสนิยมการแต่งกายไม่เสร่อ”                  แค่นี้น่าจะชัดเจนพอละ ว่าฉันต้องการผู้ชายแบบไหน จะไม่มีการเข้าใจผิดพลาดแน่นอน                  “ข้อ 2. ฐานะทางการเงิน ถ้าเป็นคนที่ทำงานแล้ว ขอคนที่มีเงินเดือนเกินหนึ่งแสนบาทต่อเดือน ถ้าเป็นนักเรียนก็ขอให้ที่บ้านมีฐานะ ทรัพย์สินไม่น้อยไปกว่าครอบครัวของลูก” ฉันพูดต่อ                  “ข้อสุดท้าย การศึกษา ไม่ต่ำกว่าระดับปริญญาตรี เกรดเฉลี่ยควรเกิน 2.75 อยู่ในมหาวิทยาลัยที่ติดอันดับหรือมีชื่อเสียง ส่วนเรื่องสัญชาติไม่ซีเรียสขอเป็นโซนเอเชียก็พอเจ้าค่ะ”                  “...”                  “สาธุ” ฉันก้มลงเล็กน้อยแล้วลูบเท้ารูปปั้นเจ้าสาวตามขั้นตอนก่อนจะเดินไปผูกด้ายแดงที่เชือก คิดว่าขอเท่านี้น่าจะพอแล้ว เพราะถ้าละเอียดมากกว่านี้ กลัวท่านจะคิดว่าฉันเรื่องมาก ฉันไม่อยากจะเยอะนัก แม้ความจริงแล้วยังมีรายละเอียดอีกมากที่ฉันอยากจะขอจากท่าน                  พอฉันผูกเสร็จก็หันไปเห็นอีนุ่นถอนหายใจ                  “ไม่แปลกใจเลยไอ้จิ้ง” มันว่า ความจริง ฉันชื่อจิงจิง แต่ไอ้นุ่นมันเรียกไอ้จิ้ง เพราะมันง่ายกว่า                  “อะไรวะ” ฉันย่นคิ้วเมื่อมันส่ายหัว          “ไม่แปลกใจที่มึงไม่เคยมีผัวไง... ร่ายคุณสมบัติผู้ชายเป็นรายงานส่งอาจารย์เลยนะมึง!”                    ฉันไหวไหล่ไม่สนใจมัน ก็ถ้าไม่ได้อะไรดีๆ ก็ไม่ต้องมีก็ได้ปะ...   100%