“แต่หนู...”
“ลูกบอกไม่อยากทำก็ไม่อยากทำสิ จะอะไรกันนักกันหนา!”
เสียงห้วนๆ ของผู้ชายคนเดียวในบ้านดังขึ้นที่ด้านหลัง ทำเอาทั้งแม่ทั้งลูกหันขวับไปมองอย่างตกใจ
ที่จริงแล้วอุดมศักดิ์มีงานถ่ายแบบนิตยสารที่ต่างจังหวัด กำหนดกลับคือพรุ่งนี้ แต่ไหงวันนี้กลับมาแล้ว
“เป๊ก...” จารุณาเรียกสามี ดีใจที่เห็นเขากลับมาแล้ว พอเห็นว่าอีกฝ่ายหน้าบึ้งๆ ก็อ้าปากพยายามจะอธิบาย แต่เขาก็สวนขึ้นมาก่อน
“ทำไม! ไม่ได้บังคับลูกสักเรื่องจะเป็นอะไรมากไหม เห็นลูกร้องไห้ไม่คิดจะสงสารบ้างหรือไง”
“แต่จ๋าแค่อยากให้ลูกได้ฝึกทำงาน ช่วยเหลือตัวเอง”
“ก็ลูกบอกว่าไม่อยากไป ทำไมไม่ให้ลูกได้เลือกเองว่าอยากทำอะไรที่ไหน”
เมื่อพยายามจะพูดแล้วเขาก็ไม่ฟัง จารุณาเลยหมดความอดทน ตวาดแว้ดขึ้นมาบ้าง
“ตามใจ อยากจะโอ๋จะเอาใจกันก็เชิญตามสบาย ฉันไม่ยุ่งด้วยแล้ว!” จารุณาสะบัดหน้าพรืด ก่อนจะเดินหนีสองพ่อลูกออกไปจากห้อง
เปรมยุดาที่ร้องไห้อ
