The Darkest Obsession

KABANATA 1

f**k! My father isn’t listening to me.

“I have a hunch, Dad! Mattheus f*****g De Crescenzo was the one behind Dylan’s death. He sabotaged my wedding for whatever his twisted reason was.”

Kanina ko pa kinakausap si Dad at sinasabi sa kanya na ang nasa likod ng kaguluhan sa kasal ko ay ang heir ng De Crescenzo family. The next in line boss and a stalker na hindi ko alam bakit parang anino ko kung makasunod sa akin.

I am not f*****g stupid not to notice him. Matagal ko nang nararamdaman na may parating nanunuod sa bawat galaw ko pero hindi ko iyon pinansin. Sa buhay na mayroon kami, it’s natural not to feel safe every now and then, but not long time ago, after I refuse to marry him, I saw the freaking man who keeps stalking me and now he sabotaged my wedding by killing my groom!

“Do you have proof, bella?”

Bella. That’s the nickname that my father gave me. It means beautiful. Noong bata raw kasi ako, gustong-gusto kong tinatawag akong maganda kaya ito ang tinawag sa akin ng aking ama. Now, I loathe that f*****g nickname because a certain man tainted that.

Yes, f*****g yes! I am referring to my f*****g shadow—my stalker, Mattheus De Crescenzo.

Nagsimula iyon nang tanggihan ko ang kasal na inaalok ng pamilya niya. The man called me f*****g bella, and I started to hate the nickname that my father gave to me. Ngayon, kahit sinong tumawag sa akin nito ay boses niya ang naririnig ko. I have my reasons. First, I don’t believe in f*****g marriage. Madalang kang makakakita ng true love na kagaya ng sa magulang ko. Most people that came from the f*****g mafia will sell off their daughters to another mafia family for marriage to strengthen their power and influence. I refuse to be a daughter who will be treated like a sheep. Not that my family will sell me off. Kung ayaw ko, hindi naman nila ako pinipilit.

“Wala…”

Right, if I’ll make accusations, might as well have proof to support that. Kasi walang maniniwala sa akin kung wala akong ebidensya sa mga sinasabi ko. Walang mapapala ang mga sinasabi ko if there are no evidence backing me up. Hindi kikilos sina Dad kung salita ko lamang ang pagbabasehan nila. Hindi dahil wala siyang tiwala sa akin, but in this world, hindi ka maaaring kumilos na walang ebidensya or worse, you’ll create a f*****g war between families.

“Not until may sapat kang ebidensya na magsasabing tama ang hinala mo, don’t put the blame on Mattheus.” Huminga nang malalim si Dad. “I know you’re frustrated, but I don’t think the De Crescenzo will even care about Dylan. He’s…not part of our world. Bakit naman siya magiging target ng mga ito?”

Dahil sa akin. Gusto ko iyong sabihin kay Dad pero mas pinili kong manahimik. Ilang araw na kaming nagtatalo rito. Minsan iniisip ko ay balewala sa kanya ang pagkamatay ni Dylan dahil sabi nga niya’y hindi parte ng mundo namin ito. Walang malaking pamilya ang maghahanap ng hustisya para sa kanya. He’s just an ordinary man, na hindi ko dapat ipinasok sa mundong ito.

Now, it’s my fault.

“Bella, I know you’re upset. But what happened was an accident. Nadamay lang ang lalaking iyon. Pinapaimbestigahan ko na ang nangyari.”

Since I know my father won’t help me, umalis na lang ako ng opisina niya. Gusto ninyo ng ebidensya? Maghahanap ako ng ebidensya!

“Cosimo,” pagtawag ko sa tauhan ko. Lahat kaming magkakapatid ay may kanya-kanyang tauhan. Si Cosimo ang isa sa pinakapinagkakatiwalaan kong tauhan na mayroon ako.

Mabilis siyang nagpakita sa akin. Tumigil siya sa gilid ko. “Signorina?”

“Find any proof that Mattheus De Crescenzo is in the Philippines and he was at my wedding. Report to me immediately.”

Iniyuko niya ang kanyang ulo bilang pagpapakita ng paggalang at pagtango sa gusto kong mangyari. Umalis din agad siya matapos kong mabigyan ng instruksyon.

Matagal ko nang kilala si Mattheus. Bata pa lang kasi kami ay ipinagkakanulo na siya ng tatay niya sa akin. Ayaw man ni Dad, hindi niya pinapahalata. Kaya nang ako ang tumanggi, he backed me up. As much as my dad wants our family to be unbeatable and to prosper, he will never use me to gain it. He can do it just fine.

I am pacing back and forth. Iniisip kong mabuti kung anong intensyon ni Mattheus at ginawa niya ito. Surely, not to kill me. Dahil nakita ko mismong nagtama ang paningin naming dalawa matapos niyang mapatay si Dylan at masiguradong wala na akong groom. He was targeting Dylan, that’s for sure. But for what reason? Anong makukuha niya roon? Grr, I am so f*****g mad! Lagi niya na lang sinasabotahe ang mga plano ko, lalo na kung involved ang lalaki!

But I have to calm down. Isa sa mga natutunan ko sa paglaki sa mundong ginagalawan ng pamilya ko ngayon, never show your emotions. Your emotions will either destroy you or drag you down. Gagamitin ng iba ito laban sa ‘yo. Showing emotion means weakness. Hindi na nakatulong na ang tingin sa mga babae sa mundong ito ay hindi maaaring mag-rule o mahina, mas lalo na kung hahayaan kong pangunahan ako ng emosyon ko.

Naupo ako sa sofa dahil kailangan kong kumalma. I can’t destroy my image just because I am thinking about what happened to my wedding day. It’s been a week, pero wala pa rin akong balita tungkol doon at nakonsensya ako nang dumalaw ako sa lamay ni Dylan. His family is mourning for him at pinaalis ako roon dahil iniisip nila na ako ang may kasalanan. Well, f**k. Maybe, partly I was the one who deliver him to his death. Hindi naman kasi ito mangyayari kung hindi siya ang napili kong groom. Malay ko ba kasi? Hindi ko naman akalain na may psycho pala akong stalker at hahantong ang lahat sa ganito.

“Ate…”

Naupo si Aiselle sa tabi ko. Nilingon ko siya at pinakita ko sa kanya ang ngiti ko even though I wasn’t feeling like smiling.

Sa kapatid ko lamang na babae ako nagpapakita ng soft side ko. Well, she’s an angel, what can I say? Unlike me and our brothers, Aiselle is the most sheltered one in the family. Oo at palaban din ang kapatid ko, ngunit as much as possible, inilalayo namin siya sa buhay na mayroon kami. Hindi kagaya ko na sobrang expose sa madilim na buhay ng pamilya ko.

Before my brother, Silver, was born, I was to inherit my father’s legacy because I am the first born. Though, that was frown upon by other people especially those people that belongs to our world. They don’t believe that woman can lead. Sa mundong ito na pinamumunuan ng mga lalaki, iniisip nila na ang babae ay bilang asawa lamang. Hindi maaaring mapabilang sa tuktok kasama nila at mamuno. Well, I beg to disagree.

Woman can f*****g lead. I’ll prove you that. Ipapalamon ko sa kanila ang mga sinasabi nila tungkol sa mga babae. I made my way up to the top, just to get everyone’s respect. Ganoon man, gaano ko man nakukuha ang respeto ng lahat, naniniwala pa rin sila na walang kakayahan o karapatan ang mga babae na mamuno sa mundong majority ng nasa tuktok ay mga lalaki.

Men and their f*****g egos.

Kaya nang isilang si Silver, natanggalan ako ng karapatan maupo sa posisyon ni Dad dahil napunta iyon sa kapatid ko. Not that I am hating on my brother because he deserves the position. I will just prove my worth kahit hindi ako ang maging head ng pamilya namin.

“What is it, Ace?” tanong ko kay Aiselle. She looks worried. Nag-aalala siya sa akin despite having her own problem. My sweet little Aiselle.

“Okay ka lang ba?”

“I am. May iniisip lang.” Iniisip ko paano ko dudurigin si Mattheus na hindi pinapahamak ang buong pamilya ko.

Kahit ang Montecalvo family ang nagli-lead sa Cosa Nostra, an internal war is a no-no. Kapag kinalaban ko si Mattheus na walang ebidensyang makakapagsabi na siya ang nagsimula ng gulo, it will only backfire not only to me but to my whole family. I don’t want to be my father’s weakness. Ayokong mawalan ng respeto sa kanya ang ibang tao nang dahil sa kapabayaan ko.

“Narinig ko na sinasabi mo kay Dad na si Mattheus ang may kagagawan ng lahat. How sure are you? Isa pa, bakit niya iyon gagawin?” tanong ni Aiselle.

“Nakita ko siya.” Bumuntonghininga ako. “But words aren’t enough. I need proof para maparusahan siya sa ginawa niya. That motherfucker. Baka bitter siya na tinanggihan ko siya sa kasal na inaalok ng pamilya niya sa akin.”

Marahang humalakhak si Aiselle dahil sa huling sinabi ko. Somehow, I feel at ease now that she’s here. She’s really the sunshine of our family, while the majority of us are…the grumpy ones. Mom was excluded, as she’s part of the sunshine squad with my sister.

“Bakit mo nga ba tinanggihan and offer ni Mattheus na kasal?”

I rolled my eyes just by the mention of his name. I swear, that man will be my worst enemy. Pareho kaming mataas ang pride at hindi ko alam, pakiramdam ko kung ilalagay kami sa iisang silid at hindi kami magkakasundo at magpapatayan lang.

“We’re not for each other. I swear, kapag nagpakasal kaming dalawa ng Mattheus na iyon, we’re just going for each other’s throat hanggang isa sa amin ay naliligo na sa sariling dugo.” Huminga ako nang malalim. “Isa pa…”

Hindi ko na itinuloy ang sasabihin ko nang mapagtanto na ang susunod na lalabas sa bibig ko ay hindi na naman niya dapat malaman pa.

“Never mind. I just don’t like him or anyone in the mafia, Ace. They are controlling men who don’t even give a f**k to women. Idi-display lang nila ang mga babae na akala mo ay trophy na napanalunan nila sa isang patimpalak, and I refuse to be one. Hindi sa akin ang mundong ganoon. I am a free soul and not someone na maaaring ikulong lang ng asawa at kontrolin ang buhay.”

Tumango-tango si Aiselle pero hindi na nagsalita. She gave me a sympathetic smile.

Sa gabi, sumama ako kina Dad sa party ng isang kakilala niya. Kasama ko rin si Yvo at Silver. Wala si Aiselle dahil sabi ko nga, si Aiselle ay prinsesa ng pamilya at ayaw namin siyang masyadong ma-involve sa ganito. Ako rin naman, dapat hindi sumasama sa mga ganito. Women in a gathering like this not accompanying a husband are frown upon by the leaders or the mafia. But I have a mission. I made it my mission to make sure na malalaman nilang may karapatan ang mga babae sa mundong lalaki ang nagpapalakad. I don’t give a f*****g f**k about their opinion anyway.

I have a reputation in the mafia—especially sa circle namin. Sinasabi nila na hindi raw ako makakatulong sa pamilya dahil hindi ako marunong sumunod at akala mo ay hindi ako makokontrol ng kahit sino. Ayaw nila ng mga babaeng maraming sinasabi. Ang gusto kasi nila, oo at pagtango lamang ang kayang sabihin ng mga babae sa buhay nila. Sabi ko nga, hindi ako magiging puppet ng kahit sino.

I am actually lucky for my family. Isa sila sa mga taong naniniwala na may kakayahan ang mga babae. Ganoon man, Dad didn’t let me inherit his position because of f*****g tradition. Pero enough na sa akin na alam kong na-appreciate ng aking ama ang aking abilidad.

May mga kumakausap sa akin at sinasabi nila that they were all shocked about what happened during my wedding. Tinanggap ko naman ang mga sinsabi nila.

Kahit naman ganito ang ugali ko, hindi rin ako basta-basta nambabastos. The only people who will receive my sharp tongue and remarks are those who don’t f*****g know how to respect woman. Subukan ninyong mambastos ng babae sa harapan ko, puputulin ko ang namumukod tanging pinagmamalaki ninyo.

Nang makawala ako sa mga tao, kumuha ako ng champagne at naglakad papaalis sa main hall. Nagpunta ako sa balcony nang sa ganoon ay makapagsolo ako.

Nakapag-relax ako nang ako na lamang mag-isa. Kailangan ko pa ring makipa-socialize. A bad behavior will still reflect to my family at ayokong mangyari iyon.

Bumuntonghininga ako. Hindi ko man ipahalata, I was deeply wounded about what happened to Dylan. Kaibigan ko pa rin iyon kaya nga siya ang napili kong pakasalanan dahil alam ko that we have one thing na hindi ibibigay sa akin ng mga lalaki sa mundong ginagalawan ko—respect.

I will cry for him if I know how to.

Don’t worry, Dylan. I will make sure to seek justice for you. Iyon man lang, makabawi ako.

“I heard what happened to your groom, Miss Montecalvo. I’m so sorry for your loss.”

Natigilan ako sa pag-iisip ko ng kung ano-anong bagay nang marinig ko ang kanyang boses. Mabilis akong lumingon sa kanya at nakita ko ang lalaking ayokong makita sa buong buhay ko.

I hate him with passion.

“Mattheus…” I want to curse him pero pinigilan ko ang sarili ko. May nagsasabi sa akin na ang magpakita ng emosyon sa lalaking ito ay pagpapakita ng kahinaan kaya huwag na lang.

Ngumiti siya, a dishonest one.

Lumapit siya sa akin at nagpunta sa gilid ko. I am like a hawk who is watching his every move.

“It useless when we both know you were the one who killed him,” sabi ko. Kahit anong pagpipigil ko ay hindi ko kinakaya. Sa lahat, sa lalaking ito ko ata hindi kayang makipagplastikan.

“Oh, that’s a grave accusation, bella. Do you have evidence to prove it?”

Hinarap ko si Mattheus at kulang na lamang ay umusok ang ilong ko. Halos masapak ko siya the moment na tinawag niya akong bella.

“I will have soon.” Inirapan ko siya at mahigpit na hinawakan ang champagne flute. Halos mabasag ko ito sa aking kamay sa sobrang inis ko sa lalaking kasama ko.

Nakangiti pa rin siya sa akin pero alam ko na may ibang ibig sabihin ang ngiti niya, and I freaking hate it.

Sandaling minuto pa kaming tahimik na dalawa. I am looking away while the bastard is looking at me, staring at me, watching me, and I want to smack him for doing that.

“Do you know why your groom died that day?” he asked.

“Because you’re a bitter asshole who couldn’t take no for an answer at hindi mo matanggap na magpapakasal ako sa isang ordinaryong lalaki kaysa tanggapin ka sa buhay ko.”

He chuckled. His laughter is dark and deep.

“Close.” Uminom siya sa baso niya bago muling magsalita. “Because no one other than me has the right to call you, his fiancée. No one but me has the f*****g right to marry you, bella. You know, I am not a quitter, and I will do everything and every method so you’re crawling back to me, on your knees and begging for me to marry you.”

Mabilis ko siyang nilingon. Nainis ako sa bawat salitang sinabi niya. See? This is why I don’t accept their marriage proposals. Lahat sila gusto lang akong makitang mabali at mahawakan sa leeg!

“In your f*****g dreams, De Crescenzo.”

“In my dreams, you’re mine, and my c**k is inside your sweet little p***y or in your mouth, ramming you and claiming you while you scream my name. You choose.”

I should add one to the list of colorful names I have for this man, he’s a f*****g pervert.

Naglakad ako papalapit sa kanya. “You will be just my shadow, watching me from afar but that is just it—from afar. You can never have me; you can never touch me. You will always be that one man I will refuse to marry even if it’s the last thing I do.”

Tinaas ko ang aking ulo nang sa ganoon ay mas makita niya ang tapang ko at hindi ako magpapatalo sa kanya.

“I will marry anyone but not you. I will f**k anyone but not you. Alam ko na maganda ako pero hindi ko alam kung bakit ba parang obsessed na obsessed ka sa akin, but you can never have me. Mark my f*****g word.”

Nagdilim ang mga mata niya and it’s my time to smile. Alam ko na natamaan siya sa mga sinabi ko.

“I am going to make you eat your words.” Lumapit siya sa akin at kung inaasahan niya na aatras ako ay hindi ko ginawa. I remain rooted in my position. Hinawakan niya ang aking batok at para akong napaso sa paghawak niya. He never did this even before; I mean touching me. “Because I am the only man who is allowed to marry you. Babalik ka sa akin at ikaw mismo ang papayag sa kasal na gusto ng pamilya para sa ating dalawa.”

Itinulak ko siya dahil hindi ko gusto ang nararamdaman ko dulot ng paghawak niya at lapit sa akin.

“Again, that’s not going to happen. Tigilan mo ang pagkakaroon ng panaginip habang gising.”

Inirapan ko si Mattheus at tumingin sa malayo. Naramdaman ko ang lapit niya sa gilid ko bago ito bumulong.

“Watch me, I am going to make you bend on your knees and beg for me. Sooner or later, you will realize that the only man for you is me…and only me.”

Hindi na ako nagsalita at nagpanggap na lamang na walang narinig.

“I am going to make you mine and I am going to f*****g kill any man who will try to approach you. Go on and try to provoke me by taking another man’s hand. I will show you how he bathes with his blood again. You know I don’t give empty threats, my belladonna.”

Kinagat niya ang aking tainga at hinalikan ang balikat ko bago siya tuluyang umalis. Ikinuyom ko ang aking kamay dahil sa sobrang pagkainis.

Game on. If you think you can scare me, Mattheus, diyan ka nagkakamali.

I am Maxine Amaryllis Montecalvo, and I don’t surrender for no man. The men are the ones who bend their knees for me. I will make sure you’ll be the one begging me at the end of this f*****g game of yours.