SAVAGE 1

1362 Words

‘ตอนนี้ในท้องเธออาจจะมีลูกของผมอยู่แล้วก็ได้นะครับ’ “...แค่เพราะประโยคบ้าๆนั่นทำให้ฉันต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ ฮึก นายมันไอ้คนทุเรศ!” ดอกรักอยู่ในชุดเจ้าสาวสีครีม สไบสีทองแทนที่วันนี้เธอจะมีความสุขกลับต้องมาเป็นทุกข์เพราะต้องแต่งงานกับคนแบบเขา “เอาน่าแต่เขาก็หล่อดีนะแกน่าจะดีใจ ...สินสอดก็ไม่ใช่น้อยๆหลายล้านอยู่” ยิ่งเรื่องนี้ดอกรักก็ยิ่งร้องไห้หนัก ความสาวของเธอต้องแลกมาด้วยเงินจำนวนนั้นแถมยังได้คำขู่จากเขาอีก ‘คิดให้ดีว่าจะรับเงินจำนวนนี้หรือเปล่า ...แม่เธอเป็นหนี้นอกระบบอยู่นี่นาฉันสามารถทำให้พวกมันไม่มายุ่งเกี่ยวกับแม่เธอได้ถ้าแต่งงานกับฉันแต่ถ้าเธอปฏิเสธฉันก็รับรองไม่ได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น’ “พอแล้วแก ...เลิกร้องเดี๋ยวตาเลอะหมด” พิธีแต่งงานจัดขึ้นแบบเล็กๆมีแค่ญาติฝ่ายเจ้าสาวเท่านั้นแต่ไม่มีญาติฝ่ายเจ้าบ่าวเลยแม้แต่คนเดียว “ทองเส้นเบ้อเร่อเลยโว้ย ...หลังแต่งงานลุงขอสักเส้นสิดอกรักเอ็งมีตั้งหลายเส้นแล้ว แบ่งลุงบ้างนะ” ญาติฝ่ายพ่อที่เสียไปมองกองสินสอดแล้วทำตาโต เห็นสร้อยสีเหลืองอร่ามหลายเส้นแล้วอยากจะหยิบมาสักกำมือ นังดอกรักได้ผัวรวยจริงๆ “ไม่ได้หรอก ...ไม่ใช่ของดอกรักเป็นของคุณสิงห์” “ของผัวก็เหมือนของเมีย เอ็งมีสิทธิ์ในเงินทองของมันนะเว้ย” พอรู้ว่าหลานตัวเองจะไม่ยอมแบ่งสินสอดที่ได้มาให้ชายแก่ก็เริ่มโมโห “ดอกรักแม่เธอเรียก ...ถ้ายังอยากแก่ตายก็เลิกเข้ามาวุ่นวายกับเมียกู” สิงห์ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเริ่มรำคาญที่ดอกรักไม่ปฏิเสธไปซะทีจนเขาต้องออกตัวช่วย หึ ...อย่าหวังว่าจะได้เงินของเขาไปไปปรนเปรอญาติตัวเองเลยเพราะอีกไม่นานถ้าเขาเบื่อเขาก็จะทิ้งเธอแน่ และคงจะเป็นอนาคตอันใกล้นี้ด้วยมั้ง “แม่เรียกรักมาเหรอจ๊ะ” “แม่เปล่าเรียกนี่ลูก ...แล้วเมื่อกี้ยืนคุยอะไรกับลุงเขาตั้งนาน” “เปล่าหรอกแม่ ...งั้นเดี๋ยวรักขอตัวไปรับแขกก่อนนะ” ดอกรักหันไปสบตากับสิงห์ก่อนจะเดินหน้าตูมไปอีกทาง คนนิสัยไม่ดีแบบเขาคนที่อยากจะแต่งงานด้วยคงมีแค่คนบ้าเท่านั้นแหละ ดอกรักอยากจะยื้อเวลาให้ได้นานกว่านี้ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้ล่มงานแต่งไปซะเลย เพื่อนๆของเธอต่างก็อิจฉาที่เธอได้มีสามีที่รวย หล่อ และรักเธอมากถึงขนาดที่เอาสินสอดเกือบห้าล้านมาวางตรงหน้าครอบครัวของเธอ ...ฉันต้องการมันที่ไหนล่ะ! ฉันอยากได้อิสระคืนต่างหาก “แม่ขอให้ลูกทั้งสองรักกันนานๆ มีหลานให้แม่อุ้มไวๆนะรัก” ดอกรักน้ำตาตกในตอนที่แม่เธออวยพร จำปีถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ถ้าพ่อของดอกรักได้เห็นลูกมีชีวิตครอบครัวที่ดีคงจะดีใจไม่น้อย “ร้อนชิบหาย ...ยืนทำบ้าอะไรตรงนั้น” สิงห์ถอดสูทโยนทิ้งบนเตียงก่อนที่จะถอดส่วนอื่นๆตามจนเหลือแค่ร่างกายเปลือยเปล่า “เป็นโรคจิตหรือไง ...นุ่งผ้าให้เรียบร้อยสิ!” ดอกรักหยิบผ้าขนหนูโยนไปที่คนตัวโตข้างหลังแล้วเดินเลียบกำแพงเข้าห้องน้ำไป “ทำเป็นไม่เคย ...อย่าลืมสิว่าเธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว” ยังไม่ทันที่ดอกรักจะปิดประตูห้องน้ำสิงห์ก็ดันตัวเองเข้ามาก่อนจะปิดประตูขังเธอไว้กับเขา “ทำบ้าอะไรของนาย!” “นาย? ...เรียกผัวว่านาย ฉันแก่กว่าเธอกี่ปี ห๊า!” แค่เขาตะโกนใส่ดอกรักก็กลัวจนตัวสั่นแล้วแบบนี้เหรอที่จะมาต่อกรกับเขา หึ! “นะ นายเป็นบ้าอะไร มาตะคอกใส่คนอื่นแบบนี้ได้ยังไง” “ถอดเสื้อผ้าออก ...อย่าให้ต้องพูดเป็นครั้งที่สอง” ยิ่งเขาพูดเธอก็ยิ่งเอาผ้าห่อตัวไว้จนมิด เขาพูดประโยคนั้นโดยไม่หันมามองหน้าเธอด้วยซ้ำ ...เรื่องอะไรจะต้องเชื่อฟังล่ะ ไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย “ชอบให้ใช้กำลังสินะ ...อ๋อ ติดใจตอนที่ถูกข่มขืนเหรอ” เพียะ! “โรคจิต สารเลว! คนแบบนายเคยมีความละอายใจบ้างมั้ย!” ทั้งที่เธอไม่อยากจะคิดเรื่องนั้นอีกแล้ว แต่เขาก็เป็นคนทำให้เธอหวนคิดเรื่องนั้นทุกครั้ง “อาย? อายทำไมในเมื่อวันนั้นเธอก็ครางออกมาเสียงดังอยู่นี่นา” เพียะ! “ไอ้คนชั่ว!! ฉันจะฆ่านาย!!” สิงห์กระชากแขนทั้งสองข้างของดอกรักก่อนจะเหวี่ยงลงพื้นห้องน้ำถึงมันจะไม่ได้แรงมากแต่ก็ทำให้เธอจุกไม่น้อย แควก แควก “อย่านะ จะทำอะไร ..ปล่อยเดี๋ยวนี้ อย่า!!!” ชุดเจ้าสาวถูกฉีกออกเป็นเศษผ้าจนร่างกายของดอกรักไม่เหลืออะไรปกปิดอยู่เลย รอยแดงจากการเสียดสีของผ้าปรากฏขึ้นหลายที่จากการฉีกทึ้งของเขาเมื่อครู่ “ก็แค่นี้ จะดิ้นทำไมให้เยอะความ” น้ำเย็นถูกสาดรดที่ร่างกายของเธออย่างต่อเนื่องจนดอกรักหนาวสั่น แขนเรียวถูกกระชากให้ไปยืนข้างเขาก่อนที่สิงห์จะถูสบู่ไปทั่วทั้งตัวของเธอ “ฮึก ฮือออ ปล่อยได้แล้ว ...ฮืออ แค่นี้ฉันก็ทุเรศตัวเองมากพอแล้ว” เธอทั้งปัดป้องและทุบตีแต่เขาก็ไม่สะเทือนเลยกลับจะยิ่งจับแขนเธอแน่นมากกว่าเดิมซะอีก “ร้องทำบ้าอะไรวะ ...แค่อาบน้ำเนี่ยมันจะตายมั้ย” ดอกรักทรุดตัวนั่งร้องไห้ที่พื้นห้องน้ำเธอหลับตาแน่นเพราะตัวเขาก็โป๊อยู่เหมือนกัน แถมสิงห์ยังยืนบังประตูห้องน้ำทำให้เธอออกไปไหนไม่ได้ต้องทนอยู่ในสภาพนั้นจนกว่าเขาจะอาบน้ำเสร็จ “อย่ามาจับฉัน ฮืออ ไอ้คนทุเรศ!! อุ๊บ! อื้อๆๆ” สิงห์กระชากแขนดอกรักขึ้นยืนก่อนจะจูบปิดปากที่ด่าเขา มือบางสะบัดโดนหน้าเขาจนเจ็บไปหมด “ดอกรัก!! ชอบแบบเจ็บๆใช่มั้ย! ได้!!” เขาลากแขนเธอไปโยนที่เตียงนอน ร่างสูงหายใจหนักเพราะโมโหยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งรำคาญ “ยะ อย่า จะทำอะไร อย่านะ ฮืออ ขอร้อง” ดอกรักเหมือนตกนรกทั้งเป็น สิงห์ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตามคำร้องขอของเธอเลยแม้แต่นิดเดียวกลับยิ่งเดินใกล้เข้ามายิ่งกว่าเดิม พรืด “กรี๊ดดดด อย่าทำนะ ขอร้อง ฮือออ ฉันขอร้องอย่าทำฉันเลย” เธอยกมือไหว้เขาทั้งน้ำตา วินาทีที่ขาเธอถูกลากไปอยู่ที่ปลายเตียงเธอก็กรีดร้องจนแทบจะเสียสติ ยิ่งเห็นว่าเขาจะทำอะไรเธอก็ยิ่งร้องไห้ด้วยความกลัว “จะหยุดดื้อมั้ย!! จะเชื่อฟังฉันมั้ย!!” เธอพยักหน้าทั้งน้ำตา ตอนนี้การยอมคงเป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้วตอนนี้ ยอมเชื่อฟังดีกว่าต้องทนทำเรื่องแบบนั้นอีกครั้ง “ยอมแล้ว ฮือออ ยอมแล้ว” สิงห์ผลักดอกรักให้พ้นตัวด้วยความโมโห เธอรีบลนลานไปใส่เสื้อผ้าด้วยความกลัวน้ำตาเธอไหลตลอดเวลาเพราะกลัวว่าเรื่องนั้นมันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ...แค่วันนั้นก็ทำเธอเจ็บเจียนตายแล้ว ถ้าให้โดนแบบนั้นอีกคงไม่ไหว “จะหอบผ้าไปไหน!” เสียงของเขากังวาลไปทั่วทั้งห้องนอน “นะ นอนที่โซฟาข้างนอกค่ะ” “เป็นเมียฉันก็มานอนบนเตียง! ถ้าไปนอนที่โซฟาฉันจะลากเธอไปข่มขืนหน้าบ้าน!!” “มะ ไม่เอา ฮึก ไม่เอา” “ไม่เอาก็ขึ้นมานอนที่เตียงไม่อย่างนั้นฉันจะทำมันเดี๋ยวนี้แหละ!!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more