Rhian's POV
Bilang personal nurse s***h therapist ni Zieke, hindi naman talaga oras-oras at munu-minuto ang trabaho ko sa kaniya. Hindi ko pwedeng pilitin ang katawan niyang gumalaw kaagad. Hiningaan niya na lamang ako ng mga oras at mga aktibidad namin para daw alam niya. Sa mga oras na ito, naroroon siya sa kaniyang silid at hindi pa lumalabas. Pinupuntahan niya lang ako kapag magsisimula na kami pero kapag tapos na din ay bumabalik siya kaagad sa kaniyang silid at hinahayaan ako kung ano ang gusto kong gawin.
Nakakapanibago ang ganitong trabaho. Saka tama ba ang ganito? Ang laki ng ibabayad niya sa akin pero kung tutuusin ang trabaho ko ay ilang oras lang. Mas matagal pa ata ang oras ng aking mga pahinga. Sa totoo lang ay gusto ko siyang alalayan, gawin ang mga dapat gawin ng isang pe
