Rhian's POV
Dahil sa tawag ng mokong na 'yon, nagmadali akong mag-asikaso kahit na napakaaga pa naman. Nagbihis na ako agad at hindi na nga ako nag-make up pa. Basta pagkasuklay ko ay tinali ko lang ang buhok ko ng paitaas at lumabas na ako ng aking silid. Dapat ngayong linggo ay makaalis na ako dito at mailipat ko na ang mga gamit ko dahil sa darating na Lunes ata ay ipapaayos na ito. Ang kapal naman kasi talaga ng mukha ng Via na 'yon! Gusto niya pa lang umalis dito, nandamay pa talaga ng ibang tao! Sana siya na lang ang umalis! Bakit pa kasi kailangang parentahan ito!?
Bumaba ako ng hagdan ngunit natanaw ko agad... si tiya Amanda. Nagtataka ako kung bakit nakaupo lang siya doon sa may sopa at nakatulala na naman si larawan ni papa. Malamang kinakausap na naman niya ito. Ganiyan siya k
