THE DEITIES

Chapter 7 The Dracules

Tereese' POV

"I'll check on him, baka pinuntirya na rin ulit siya ng kalaban, I'm certain he can protect his own self but I'm not certain with the other thing." Pagsasalita ni Cedric.

"I'm going." Sambit nito, sinubukan ko namann itong pigilan at hinawakan ito ng bahagya sa braso.

"Gusto kong sumama." Sambit ko, hindi ko alam pero may nararamdaman akong, kailangan kong sumama.

Umiling naman ito kaagad.

"Hindi ka maaaring lumabas rito, the very instant you step out of here, the enemies will come after you. So stay here and keep yourself safe." Saad nito, wala na akong nagawa kung hindi manahimik at tumango.

Sana walang nangyaring masama.

Napasinghap ako nang biglang parang naglanding ang katawan ko sa kung saan, muntik pa akong mapaupo at mabuti nalang ay nakahawak ako sa.... napasinghap ako maging si Cedric ay gulat na gulat habang nakatingin sa kamay kong nakahaawak sa braso niya.

"Shit." He cussed.

Napaatingin ako sa paligid, nakapagteleport siya ng ganoon kabilis at hindi niya alam, nasama pa ako.

Hanggang saan aabot ang panjama mo Tereese.

Parang frustrated na tumingin sa'kin si Cedric bago umigting ang panga nito at hinawakan nalang ako sa braso.

"Do.Not.Leave.My.Side." Seryosong sambit nito, napatango-tango lang ako.

Tumingin ako sa paligid, ang ganda, puro mga gawa sa babasaging salamin ang paligid, nasaan kaya kami?

Napayuko ako at napapikit ng bahagya nang makarinig ako ng mga pagkabasag sa may hindi kalayuan.

Bigla nalang akong hinigit ni Cedric sa kung saan kaya nagpatianod nalang ako, pumasok kami sa isang pintuan na nakabukas, at doon bumungad ang isang office na puro basag ang paligid.

"Found him." Nang marinig kong magsalita si Cedric.

"Ha?" Sambit ko nang tinuro niya ang isang table at sa gilid no'n ay...

Napatakip ako ng bibig nang makita ko si Zentis na nakaluhod sa harapan ng isang nakahandusay na duguang lalaki.

Hindi ko makita ang mukha ni Zentis but I can feel the anger devouring his whole sanity.

"Zentis..." Sambit ko.

Sino 'yung lalaking nakahandusay sa sahig?

He's dead.

"That's his father."

Napasinghap ako at doon naintindihan kona ang tagpo sa harap ko, I can see how lost Zentis is looking at his father lifelessly lying on the floor.

"Zentis.." Sambit ko, malumanay ang paraan ng pagtawag ko sakaniya because he wasn't moving for a second.

Mukhang naring naman ako nito nang bigla dahan-dahan itong mag-angat ng tingin, and I was stunned in my spot as I look at the same eyes I saw the first time I saw him, they suddenly turned red, tumingin ito sa gawi namin at tumayo ng nakakuyom ang kamao, may nakikita rin akong dugo dugo sa leeg at sa mukha nito.

"I will kill them." May pagkapuot ng pagkasambit nito sa mga salitang iyon.

As I look at him, I can feel how dangerous he is.

Nang biglang...

"Shit."

Masyadong mabilis ang pangyayari, bigla nalang siyang parang si flash na lumapit sa'kin at sa isang iglap ay naitulak ako nito sa pader habang nakasakal ito sa'kin.

Masyado akong nagulat at hindi handa sa pangyayari, ramdam ko ang lakas ng tama ng pader sa likod ko at higpit ng pagkakasakal nito sa'kin, kaya't tiningnan ko ang buong mukha nito na napakalapit sa'kin.

Wrath.

"This is your fault!" Sigaw nito saka ako binitiwan kaya't napatilapon ako sa sahig.

"You bastard!" Sigaw ni Cedric at nakita kong nagkulay puti rin ang mga mata nito kagaya nung unang tagpo namin, sinubukan niyang habulin si Zentis na bigla nalang tumakbo paalis at binasag ang napakalaking bintana na babasagin at doon na ito umalis, hindi naman niya ito nakayang habulin pa.

Ako ay nakahawak lang sa leeg ko habang nakatingin sakanila.

This is my fault?

"f**k that asshole!" Dinig kong sambit ni Cedric bago ako dinaluhan.

"Hey Tereese, are you okay?" Tanong nito sa'kin at tinulungan akong tumayo, kahit na hindi ay tumango nalang ako.

Iba ang nararamdaman kong sakit ngayon, napatingin ako sa bangkay ng Papa ni Zentis, that is my fault? Anong ibig niyang sabihin?

"Huwag mong isipin ang sinabi niya, that's just in behalf of his anger, he didn't mean it, kailangan natin siyang habulin." Sambit nito.

Tumango nalang ako, habang nakatingin parin sa walang buhay na Papa ni Zentis.

"This is your fault!"

Baguhan lang ako sa mga ito, pero ano pang dapat at hindi ko dapat malaman? Is this really my fault?

In an instant, the scenery around me changed into different one, natagpuan konalang ang sarili ko na nasa gitna ng isang daan kasama si Cedric na tumitingin-tingin sa paligid, puro puno ang makikita mo, para itong liblib na lugar.

"Nasaan tayo?" Tanong ko.

"Dracule's Castle." Sagot nito at iminwestra akong maglakad kasabay niya, naglakad ito patungo sa mga puno.

"Papasok tayo diyan?" Tanong ko, tinutukoy ko ay ang daan papasok sa mga puno puno.

Tumango naman ito.

"Behind that is the Dracule's Castle, huwag na huwag ka mag-aalis ng hawak sa'kin, they are the most dangerous enemy you don't want to have, but guess, we're enemies." Sambit nito.

"Bakit dito tayo pumunta, nandito ba si Zentis?" Tanong ko.

"Nasisiguro kong ang pumatay sa Tatay ni Porch ay ang mga Dracules, you maybe had sense it too, the malicious scent surrounding the place a while ago, in the office of his father." Pagsasalita pa nito.

Yes, I felt that malicious stingy sensation a while ago, and I can feel that more stronger in here.

"At tingin mo dito pupunta si Zentis?" Tanong ko, tumango naman ito.

"I am certain." Sagot lang nito.

"Anong klaseng mga kalaban ang mga Dracules? Wait, what does they look like? What are their powers?" Tanong ko pa.

So faw I have seen Werewolves before my eyes, and a Human with strange magic in him.

"They suck blood, they're immortals, they are the least to agree with the Deities' Resurrection, they kill mercilessly." Sagot pa nito.

Vampires?

Totoo sila?

"They are called Vampires by ordinary humans." At doon nasagot ang nabuong teorya sa utak ko.

Nakahawak lang ako sa braso ni Cedric nang may marinig akong mga kaluskos sa hindi kalayuan kaya't napahigpit ang hawak ko do'n.

Ma-muscles pala siya.

"As I thought, hindi ito magiging ganoon kadali. Fck that Porch." Dinig kong bulong ni Cedric.

"Well... well...well...."

Napatigil kami sa paglalakad, ako ay bahagyang napasinghap nang may mga nilalang na nagsisulputan sa harapan namin, lima sila, dalawang babae at tatlong lalaki, nakaitim at pawang mga porselana ang mga balat.

Bigla naman inalis ni Cedric ang pagkakahawak ko sakaniyang braso, and then he suddenly hold my hand so tight. Heret.

Hawak kamay~ hindi kita bibitawan sa paglalakabay~ sa mundo ng kawalan~

"Tereese don't let them touch you." Sambit ni Cedric.

"I can sense her blood flow... I can sense an enormous magic out of her." Pagsasalita n'ung isa.

"Pinatay niyo ang Ama ni Porch, you messed with the wrong person." Pagsasalita ni Cedric.

Bigla naman tumawa 'yung isang babae.

"Dad doesn't care, you're all maybe the Deities Reincarnation but NOT THE DEITIES THEMSELVES! We will kill you right away!" Sigaw nito umamba naman na susugod na ang mga ito, ang iba ay nagsiakyat sa mga puno na nakapaligid sa'min.

Doon ako naalarma, what should I supposed to do?

Bakit nga ba ako sumama?

I saw Cedric's eyes turned white and then a spark of lightning covering his body, but surprisingly the lightning doesn't seem to hurt me, nawowonder pa naman ako kung hahawakan ko siya sa lagay niyang iyan ay makukuryente ba ako, guess I won't.

"Oh my beautiful Cedric, look how godly you are." Dinig kong sambit nung isang babae.

My, My, My, your face.

"Porch will kill all of you!" Sambit ni Cedric.

"As if he can!" Sigaw ng babae at sumugod.

Tereese, Tereese, anong gagawin mo, magiging pabigat ka lang ba?

Napapikit ako nang sabay-sabay na sumugod ang mga Dracules, mula sa itaas, likod, gilid, at harapan ni Cedric, samantalang siya ay nakatayo lang, but he really looks so godly with that lightning in him.

Nakita ko kung paano mabilis na nailagan ng mga Dracules ang mga kidlat na pinabagsak ni Cedric para sa isa isa sakanila.

Woah, what a speed.

"She's mine!" Napasigaw ako nang biglang may humablot sa bewang ko at hinila ako, doon naman ako napabitaw kay Cedric.

"Tereese!"

"Cedric!" Sigaw ko.

"Maling desisyon ang ginawa mong idinala mo siya rito, you know how much my father wants to kill that little Wanelimid bitch." Sambit ng isang babae.

Isang lalaki naman ang nakahablot sa'kin at dumapo ito sa malaking sanga ng isang puno na may kataasan. Nagpumiglas ako pero wala akong nagawa sa lakas ng braso nitong may hawak sa'kin.

"She's quite a beauty." Dinig kong sambit nitong may hawak sa'kin nang bigla ako nitong singutin sa leeg.

Bastos.

"f**k, so powerful." Bulong pa nito.

Napasigaw naman ako nang bigla itong tumilapon sa kung saan dahilan para mabitawan ako nito at ako ay malaglag mula sa itaas ng puno.

"Aaahh!" Sigaw ko, but as if lightning has its own life, nabalot ng puting kuryente ang buong katawan ko dahilan upang mapigilan ang pagbagsak ko.

Doon ko naaninag si Cedric na pinagsusuntok 'yung lalaking nakahigit sa'kin kanina. Ilang saglit lang ay tumayo na ito at sa isang iglap ay nasa tabi kona ito, the lightning in my whole body disappeared as he helped me to stand properly.

"Ayos ka lang?" Tanong nito, tumango lang ako. Wow, that was all so fast.

Muli ay hinawakan ako nito sa kamay ng napakahigpit at humarap sa natitirang apat na Dracules.

"Next." Sambit ni Cedric, nakita ko kung pano maging kulay dugo ang mga eyeballs nitomg mga kalaban namin na pawang galit na galit, nakita ko rin an paglabas ng mga pangil ng mga ito na kanina ay hindi naman.

Vampires for real.

"Aaahh!" Sigaw ng mga ito at sumugod, bigla naman akong binitawan ni Cedric but as I look at him, nawala ang nababalot na kidlat sakaniya, instead, it seems I am the one who's covered with his lightning now.

Tumakbo din siya pasugod sa mga ito, the only he have now is the lightning sword in his hand that he created a while ago.

Napatingin ako sa mga braso ko at kinapa kapa ang katawan ko, he gave his lightning on me.

"He left you, now you're min--

Lalapit na sana saakin iyong isang lalaking Dracules ngunit bago pa ako nito mahawakan ay nangisay na ito ng nangisay hanggang sa bumagsak ito sa harapan ko.

He did this to protect me.

Nakita ko kung paano kabilis ang mga galaw g mga Dracules, at nakikipagsabayn lang si Cedric sa mga ito, tatlo ang mga kalabang sabay-sabay na sumusugod sakaniya, he was able to hit them sometimes but it wasn't enough to slow down the speed of the Dracules.

"Cedric!" Napasigaw ako nang natamaan siya at nasipa mula sa likod ng isa sakanila dahilan para bumagsak sa sahig si Cedric.

Anong gagawin ko, nakatayo lang ako dito habang siya ay nakikipaglaban at pinoprotektahan pa ako.

Tatayo na sana ulit si Cedric nang bigla siyang apakan sa likod ng isa sakanila.

"You're still out of our great Father's league." Saad ng isang babae.

Anong gagawin ko, Cedric needs some help. Nang bigla nalang akong dapuan ng tingin ng isa sakanila.

"Tereese you can control it."

Napalingon ako sa kung saan nang may marinig akong boses.

"You're next." Sambit ng isa sa mga Dracules na babae, si Cedric ay pinilit na tumingin sa gawi ko, kita ko ang galit sa mga mata nito.

"D-Don't touch her." Dinig kong sambit ni Cedric.

Why does he go that far for someone like me? Am I that important to them? To him?

Kita kong hindi makagalaw si Cedric dahil sa pagkakaapak sakaniya sa likod.

Nang matandaan ko ang sinabi saakin ni Zentis.

"You're here not because we want to, but because you need to."

Siguro nga hindi ako handa sa buhay na ito, siguro nga hindi ako handa sa mga nangyayaring ito, pero alam ko sa sarili kong hindi kona matatalikuran ito, I was born for this, I can't run from this anymore, and Cedric... he's just trying to help me with the best that he can, but what can I do?

What am I supposed to do.

Bigla nalang humina ang enerhiya ng kidlat na bumabalot sa katawan ko, kita ko kung paano nagpumiglas si Cedric, I saw how he became alerted when he saw the lightning is vanishing within my whole body.

"Tereese you can control it."

Once again ay may narinig akong boses, the same female voice I heard in my dream.

What does that mean?

"Now you'll die." Sambit ng Dracule na nakalapit na saakin sa harapan ko, nakalabas parin ang pangil nito na parang handa ako lapain ano mang oras.

The lightning finally disappeared, compared to this Dracule in front of me, I'm so powerless against her.

Bigla nalang ako nitong sinakal.

"Ackk!"

I'm running out of air, what should I do?

"Control the lightning."

Napapikit ako sa sobrang sakit.

"Help me." I said in my mind.

"Let me take over you."

"Please just help Cedric."

"I will."

And after that, the darkness seems to take over my whole sanity.