3 ตื่นมาพบกัน

559 Words
~ ปัจจุบัน ตุ๊บ! "อื้อเจ็บ!...กรี๊ดดดดดดด!!!!!!!!!" ท่อนแขนใหญ่ฟาดกระแทกทับหน้าอกอวบ แรงมหาศาลทำคนเบื้องล่างสะดุ้งตื่น แต่ต้องตกใจสุดขีด ตอนพบตัวเองไร้เครื่องอาภรณ์ ลุกรีลุกรนคว้าเอาผ้าห่มสีขาวปิดส่วนบน พลางก้มสำรวจเรือนร่าง เป็นร่องรอยบอบช้ำยิ่งกว่าทารุณกรรม "ส่งเสียงร้องเหมือนควายโดนเชือดอะไรแต่เช้าว่ะ" ทว่าเสียงเข้มพูดแทรกอย่างหงุดหงิด สาเหตุจากการโดนปลุกก่อนเวลาตื่น พลิกตัวตะแคงเอาต้นแขนปิดหู โชว์รอยสักลายมังกรเต็มแผ่นหลัง ยิ่งสร้างความตะลึงให้คนมองเพิ่มเท่าตัว "ควายอะไรล่ะ แหกตาตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะไอเลว" กำปั้นเล็กทุบใส่แผ่นกว้าง กระหน่ำรัวระบายอารมณ์ ชายนิรนามบังอาจล่วงเกินพรมจันทร์ หากมีอาวุธข้างกายคงปลิดชีพปิดเรื่องน่าบัดสบ ฟรึ่บ! "เฮ้ย!!!มันเรื่องอะไรกันเนี้ย" ซายน์สะบัดตัวลุกนั่งพิงหัวเตียง ขยี้ผมยิ่งกว่าอารมณ์เสียเหตุจบกิจกรรมสวาท สาวพีอาร์มักกลับไปอย่างรู้งาน ก่อนจะหันไปเจอหญิงสาวคนเมื่อคืน นั่นคือมารีนคนสนิทในกลุ่ม เขารีบก้มเปิดผ้าห่มสำรวจเบื้องล่าง คราบเลือดแห้งติดเนินชาย บ่งบอกเรื่องอย่างว่าก่อนสลบไสล "ฉันต้องถามนายต่างหากเรื่องอะไรเนี้ย นายทำอะไรฉันเมื่อคืนนี้ซายน์!" "พูดดีๆหน่อยรีน!ฉันเป็นรุ่นพี่ตั้งปีนึง แล้วจะทำบ้าอะไรล่ะ ก็เอากันนี่เมื่อคืน" นัยน์ตาสีเข้มเบิกตะลึง ตอน กระตุกผ้าห่มที่ร่างอรชรพบรอยเขี้ยวคมจากปากหยัก แล้วภาพเหตุการณ์เมื่อคืนตีตื้นในหัว ชายหญิงร่วมเซ็กส์ต่างเร้าร้อน "กรี๊ดดดด....ไม่จริง" มารีนกรีดร้องราวกับนางร้ายในละคร ใช้เท้าเรียวกระทุ้งถีบต้นขาแกร่ง ท่าทีรังเกียจชัดเจน ใบหน้าสวยแดงจ้านทั้งโมโหและเสียใจ "โว๊ะ!แสบหูฉิบหาย หยุดร้องโวยวายเรียกคนอื่นได้ปะ จะให้ลูกน้องเข้ามาเห็นเจ้านายสภาพแบบนี้หรอ" ร่างกำยำเบี่ยงขาลงเหยียบพื้นกระเบื้อง นั่งข้างเตียงเอื้อมหยิบบุหรี่ในกางเกงยีนส์ จุดไฟแช็กสูบพ่นควัน รับสารนิโคตินตื่นตัว เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำเสียสติ จากสาวพีอาร์เป็นคนสนิทไปเสียได้ "แล้วจะให้ฉันตบมือยินดีให้นายไง?" รู้ทั้งรู้ว่าสาเหตุนึงมันก็มาจากตัวเอง นึกว่าได้เข้าห้องพักของนาเบลแล้วฝันถึงแฟนเก่า แต่ไหงตื่นมาถึงเป็นคนอื่นต่างไป "กูพลาดไปได้ไงว่ะ..แมร่งเอ้ย!" มือหนาขยี้หัวเสียอารมณ์ นึกเจ็บใจตัวเองจะพลาดทั้งที่ ดันหลงไปเอาคนฉายาปากร้าย จิกกัดได้น่ารำคาญชวนอาลัยอาวรณ์ชีวิต เปรี๊ยะ!!! "เฮ้ย!ตีฉันทำไม" แรงฟาดลงกลางหลังดังสนั่น บุหรี่ในมือยังล่วงหล่น ทำชายหนุ่มเลือดร้อนแล่นขึ้นหน้าหันมอง หากไม่ใช่สตรีคงใช้บาทากระแทกกลับ กัดฟันเหลืออดกำมือเกร็ง "เกลียดขี้หน้า แล้วหุบปากอย่าบอกคนอื่นด้วย" ดวงตากลมแดงเกรี้ยวกราดไม่ยอมความ ชี้นิ้วจ่อไปยังอีกคน ก่อนจะพาตัวเองลงจากเตียงหอบผ้าห่มคลุมเรือนร่างปิดไปด้วย มุ่งตรงเข้าห้องน้ำถีบประตูปิดกระแทก "โครตน่าพูดฉิบหาย" ......................................... ความบรรลัยกำลังจะเกิด555
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD