เพราะโดนคาดโทษเอาไว้เรื่องห้ามหลบหน้าเขาไปขลุกตัวคนเดียวบนห้องประกอบกับที่เข้าครัวทำคุกกี้จนถึงเวลาของมื้อเย็นแพรวพิมพ์จึงไม่มีโอกาสเลี่ยงที่จะร่วมโต๊ะอาหาร เพื่อนของกาจน์กลับหมดแล้วเห็นว่าทั้งกลุ่มมีเดินทางไปยุโรปกันต่อ แต่กาจน์ติดประชุมจึงไม่ได้เดินทางไปด้วย
หญิงสาวไม่กล้าสบตาใคร และทานข้าวได้น้อยบนโต๊ะอาหาร และแน่นอนว่าไม่ค่อยได้ปริปากพูดอะไร แต่พยายามรักษาสีหน้าให้ปรกติ และพยายามฝืนยิ้มและพูดในยามที่ถูกเกื้อและกีรติชวนคุย มันแย่ที่สุดที่หล่อนตกเป็นผู้ต้องหาสำหรับกาจน์โดยไม่ฟังคำแก้ตัวของหล่อนแต่ก็ยังมีสิ่งที่ดีเพราะมีนาได้เห็นว่าหล่อนโกรธจริงจังและเอาแต่ขอโทษและส่งข้อความมาถามเป็นพักๆ เชื่อแล้วว่าคราวนี้ยายตัวดีคงจะเลิกหาเรื่องตายให้หล่อนแล้ว
ของหวานที่เสิร์ฟมื้อเย็นมีเพียงเงาะคว้านเมล็ดยัดไส้สัปปะรด และวุ้นกะทิมะพร้าวอ่อน เพราะที่ทำมื้อบ่ายเพื่อนกาจน์กวาดเรียบ ถึงแม้ความเครียดสะสมทำ
