หยกสื่อรัก

ตอนที่ 7 ความใหญ่โต

เรื่อง หยกสื่อรัก NC 25+

EP.7

แชะ! แชะ! แชะ!

“สวยมากเลยครับ มองกล้องนะครับ อ่ะหนึ่งสองสาม”ช่างภาพกดชัตเตอร์รัวๆ กับพรีเซนเตอร์ชุดวัยรุ่นในช่วงซัมเมอร์ ผ้าลูกไม้บางออกแบบมาให้ผู้หญิงใส่ในช่วงฤดูร้อน แถมผ้ายังออกแบบมาโดยเฉพาะเป็นผ้าที่ไม่ดูดแสงทำให้ใส่แล้วไม่ร้อนมากเวลาอยู่ในร่มอีกด้วย

ร่างสูงเพรียวกำลังยืนโชว์เรือนร่างสวยงามภายใต้คอนเซ็ปเสื้อผ้าใส่สบายในฤดูร้อนกำลังโพสท่าอย่างเป็นธรรมชาติ เบื้องหลังเป็นภาพทะเลสีฟ้าครามแสงอาทิตย์สีส้มที่กำลังสะท้อนกับผืนน้ำในทะเล บวกกับพระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้าทำให้ภาพที่ออกมาถูกใจเจ้าของแบร์นเป็นอย่างมาก ใบหน้าจิ้มลิ้มจือปากเล็กน้อย ดวงตากลมโตแต่งแต้มด้วยการกรีดอายไลน์เนอร์ทำให้ตาเธอดุขึ้นมานิดหน่อย พวงแก้มใสที่ขึ้นสีเพราะธรรมชาติทำให้เธอไม่ต้องแต่งหน้าหนา เธอก็สวยได้ในสิ่งที่เธอมีมาตั้งแต่เกิด

เป็นผู้หญิงที่มีความใส่ซื่อและดุเหมือนนางเสือได้ในเวลาเดียวกัน

“ลูกครึ่งหรอ?”สายตาคมดุใต้กรอบแว่นสีชาจ้องมองไปยังร่างบางที่กำลังโพสท่าท้าแสงของพระอาทิตย์อยู่ ด้วยความชำนาญ

“ในประวัติบอกว่าคนไทยครับนายน้อย”เสียงตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษ ทำให้เอก้าได้แต่ขมวดคิ้วนิดหน่อย ก่อนจะยกมือขึ้นมาลูบครางตัวเองเบาๆอย่างนึกคิด “เป็นเด็กในบ้านเด็กกำพร้าครับ”

“หรอ”เอก้าตอบเพียงแค่นั้นก่อนจะยกโทรศัพท์ไอโฟนเครื่องใหม่ล่าสุดขึ้นมาถ่ายภาพผู้หญิงที่ชายหาดแล้วเก็บไว้เหมือนเดิม “ไปประชุมได้แล้ว”

ผู้ช่วยถึงแม้จะงงในการกระทำของเจ้านายแต่ก็ยอมออกรถไปแต่โดยดี เครื่องยนต์รถดับลงหน้าโรงแรมแห่งหนึ่งในภูเก็ต เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาก้าวลงจากรถหลังมีคนของทางโรงแรมเดินมาเปิดประตูให้

“ยินดีต้อนรับสู่ประเทศไทยครับนายน้อย”เจ้าของโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในภูเก็ตลงมาต้อนรับแขกคนสำคัญด้วยตัวเอง ยิ่งเห็นรัศมีน่าเกรงขามตั้งแต่ประตูรถตู้เปิด พนักงานทุกคนก็มีอาการสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว โดยเฉพาะพนักงานสาวที่ได้แต่ช้อนตามองเทพบุตรตรงหน้าด้วยสายตาหยาดเยิ้ม จะจ้องตรงๆก็กลัวเจ้าตัวหันมาสบตาเข้า อาจได้เด้งออกจากที่ทำงานไปแบบงงๆก็ได้ เพราะฉะนั้นพวกหล่อนก็ทำได้แค่เพียงแอบมองเท่านั้น แค่นี้ก็ถือว่ามีบุญแล้ว

“อืม ไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลยนะ”คนที่พึ่งเดินลงมาหยุดยืนบริเวณหน้าโรงแรมกวาดตามองไปรอบๆที่ที่เขาเคยมากับครอบครัวตอนเด็ก ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมยกเว้นเวลาที่มาและวันที่มาเท่านั้นที่ไม่เหมือนเดิม

“เชิญด้านในดีกว่าครับ กลุ่มนักลงทุนผู้บริหารรอนายน้อยอยู่”เจ้าของโรงแรมค้อมหัวเล็กน้อย ผายมือให้ผู้มีอิทธิพลที่ไม่มีใครกล้าหยามถึงแม้จะมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูกแต่เขาไม่เหมือนคนทั่วไป ยิ่งคนเป็นพี่ยิ่งแล้วใหญ่ ไม่มีใครกล้าพูดกับเขาด้วยซ้ำ ยังดีที่ผู้น้องไม่ค่อยนิ่งสักเทาไหร่ ยังสามารถพูดคุยเล่นๆได้ แต่คนเป็นพี่รายนั้นคือ ห้าม! เด็ด! ขาด!

สายตาดุดันหันไปมองพนักงานหญิงที่ยืนเรียงแถวกันอยู่ ชุดสั้นๆของพวกเธอช่างดึงดูดสายตาเขายิ่งนัก จากที่จะเดินตรงไปทางที่จัดไว้ให้ ขาเรียวแกร่งหมุนตัวเดินไปหาพนักงานสาวที่ยืนอยู่แทน

“ไปดื่มด้วยกันไหมสาวน้อย”เสียงทุ้มแสนดุดันเอ่ยขึ้นมาต่อหน้าหญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนตัวเกร็งเพราะความกลัวบวกความตื่นเต้น หัวใจของหล่อนเต้นตุ้บตับไม่เป็นจังหวะด้วยซ้ำ ยิ่งใบหน้าที่ยิ่งสาวทั่วโลกปรารถนาอยากเห็นใกล้ๆสักครั้งในชีวิตก้มต่ำลงมา หัวใจเธอยิ่งเต้นแรงขึ้นไปอีก

“เป็นบุญของดิฉันมากค่ะนายน้อย”ใบหน้าสวยตอบออกไปอย่างตะกุกตะกัก สายตาริษยามองมายังเธอจนคนถูกมองรับรู้ได้ เธอไม่ได้สนใจสายตาของเพื่อนร่วมงานสักนิด พรางทำหน้าเหนียมอายต่อ

“หึ แล้วเจอกันสาวน้อย”เอก้าพูดจบก็ใช้ปลายนิ้วเรียวเชยคางมนต์ขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะกระตุกยิ้มให้เจ้าหล่อนหัวใจวายเล่นๆ แล้วผละเดินออกไปทันที ไม่ได้สนใจสายตาของบรรดาพนักงานผู้หญิงที่ต่างทอดสะพานทางสายตาให้เขาสักนิด

“นี้สถานที่ มาให้ตรงเวลาอย่าให้นายน้อยต้องรอ”ผู้ช่วยเดินเข้ามาสานต่อทันที ก่อนจะยื่นเช็คเงินสดจำนวนหนึ่งไปให้หญิงสาวพร้อมบัตรสถานที่ “แค่ค่าเสียเวลา 3 นาทีเมื่อกี้ของเธอ”

“ นะ..หนึ่งล้าน!!”พนักงานสาวที่อยู่ดีๆบุญก็หล่นทับตัวเธอจนพูดไม่ออก ได้แต่มองเช็คเงินสดด้วยดวงตาเบิกกว้าง เหล่าพนักงานคนอื่นได้แต่จิ๊ปากบางคนก็เบ้ปากให้อย่างอิจฉา ก่อนจะพากันสะบัดก้นเดินจากไป

“ฮ่าวววว…ง่วงจังเลยค่ะพี่เอ้”เสียงหวานดังขึ้นมา หลังจากก้นกำลังได้แตะที่นั่งหลังจากยืนถ่ายงานมาตั้งนานสองนาน

“ก็บอกว่าให้กลับไปทานข้าวที่โรงแรม จะได้นั่งเบาะนิ่มๆ”ผู้จัดการสาวหันไปเอ็ดคนที่กำลังนั่งมองเธอตาเยิ้มเพราะความง่วงเหงาหาวนอนของเจ้าหล่อนที่แทบจะลืมตาไม่ขึ้นแล้ว ยังชวนเธอมากินก๋วยเตี๋ยวร้านข้างริมทะเลนี้อีก “อ่ะ น้ำเปล่าเย็นๆจะได้สดชื่นขึ้นมาหน่อย”ผู้จัดการสาวยื่นแก้วน้ำพลาสติกที่พึ่งไปกดมาไปวางไว้ตรงหน้านางเอกสาว

“ไม่ชอบความวุ่นวาย ในตอนที่เราเหนื่อยหรืออ่อนแอเราแค่อยากอยู่กับคนที่เราเชื่อใจกับอาหารอร่อยๆบวกกับบรรยากาศดีๆแค่นี้ก็ดีแล้วค่ะ”ฉันตอบพี่ผู้จัดการกลับไป ถ้ากลับไปแม้แต่ข้าวฉันก็ต้องจีบปากจีบคอกิน แถมยังมีสายตาของคนที่ไม่ชอบฉันมองมาตลอด ฉันไม่ชอบอะไรแบบนั้นเลย เลี่ยงได้ขอเลี่ยงดีกว่า “ว่าแต่วันนี้โซสวยไหม?”

สายตาออดอ้อนที่ส่งไปให้ผู้จัดการสาวทำให้เธอใจอ่อนยวบยาบ ครั้นก็เป็นห่วงเลยบอกให้รีบกลับเพราะเดินตากแดดตากลมหลายชั่วโมง แต่พอเห็นใบหน้าสดชื่นแจ่มใสของเธอ ผู้จัดการสาวก็ได้แต่อมยิ้มน้อยๆ แปลก คนดีๆทำไมคนอื่นมองเธอเป็นอย่างอื่นไปได้

“สวยจ้ะ แม่นางฟ้าของฉัน”ผู้จัดการสาวตอบยิ้มๆ แต่เธอก็ต้องหุบยิ้มลงเมื่อโดนนางเอกสาวจ้องเธอแบบตาไม่กระพริบ “อะ..อะไร จ้องฉันแบบนั้นทำไม”

“พี่ดีกับโซมากเลย โซสัญญาว่าต่อให้โซอดอยากแต่โซจะให้พี่กินอิ่ม ถ้าวันไหนพี่กับโซนอนฝันร้ายพร้อมกันโซจะเป็นคนลืมตามาปลอบพี่ให้นอนหลับฝันดีเอง”ฉันพูดออกไปด้วยความจริงใจ พี่เอ้เป็นมากกว่าผู้จัดการในชีวิตของฉัน เดือนไหนที่ฉันไม่มีงานเลยเพราะข่าวพวกนั้น แต่พี่เอ้ก็ไม่เคยทิ้งดาราตกอัพอย่างฉันเลย ฉันสาบานกับตัวเองว่าต่อให้ฉันลำบากมากกว่านี้หลายเท่า ฉันก็จะไม่ทิ้งพี่สาวคนนี้ไปไหนแน่นอน ฉันจะกัดฟันสู้แบบนี้ตลอดไป

ผู้จัดการสาวนิ่งงันไปกับคำพูดบวกกับสายตาเด็ดเดี่ยวทว่าใสซื่อของนางเอกสาว ก่อนจะเงยหน้ากระพริบตาปริบๆให้น้ำตาที่ทำท่าจะกลิ้นหล่นลงไปให้ไหลกลับเข้าไปที่เดิม

“พูดบ้าอะไรของเราหะ ฉันเป็นผู้จัดการเธอฉันก็ต้องดูแลเธอสิเด็กน้อย”

“โตแล้วค่ะ โตแล้ว”ฉันตบอกตัวเองเบาๆอย่างภาคภูมิใจที่ฉันจะสามารถหาเงินเลี้ยงพี่สาวคนนี้ได้แล้ว พร้อมกับยิ้มร่าโชว์ฟันเรียงตัวกันอย่างสวยงาม

‘ยกสะโพกขึ้น!’

สิ้นสุดคำพูดห้วนๆของเขาเขาก็พาเจ้ามังกรใหญ่โตของเขาให้เข้าไปวิ่งเล่นในถ้ำมืดสนิททันที ใบหน้าหล่อเหลาเงยหน้าขบกรามแน่น ที่เขาชอบสาวไทยก็เพราะอย่างนี้นี้แหละ ต่อให้พวกหล่อนช่ำช่อนมากแค่ไหน แต่มาเจอต่างชาติอย่างเขามันก็ฟิตอยู่บ้าง

กึด! พรวด!

“อ๊า ของนายน้อยใหญ่เกินไปค่ะ”ใบหน้าสวยแดงก่ำ แสดงความเจ็บปวดออกมาทางใบหน้าให้เห็นอย่างชัดเจน แต่คนด้านบนหาได้สนไม่ หล่อนรู้แต่แรกอยู่แล้วว่าเขาต้องการอะไร แต่หล่อนยังมา ตอนนี้ก็ไม่ต้องมาเล่นตัวให้เขารำคาญดีกว่า นายน้อยคนรองไม่สนสักนิด กระแทกกระทั้นเข้าไปสุดความยาวทันที

“อืมม…ครางดังๆ แต่อย่าครางชื่อฉัน”ใบหน้าคมเชิดขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะกัดปากตัวเองอย่างเซ็กซี่ ทำให้หญิงสาวที่นอนอยู่หัวใจเต้นรัว นายน้อยคนนี้เซ็กซี่เกินห้ามใจจริงๆ

เอวหนาอัดกระแทกแก่นกายเข้าไปอย่างหนักหน่วงทำให้หน้าอกใหญ่โตของคนใต้ร่างกระเพือมขึ้นลงเป็นจังหวะที่เจ้าตัวกระแทกเข้า-ออก นิ้วเรียวแกร่งบดขยี้ติ่งเกสรอย่างชำนิชำนาญ ทำให้หญิงสาวใต้ร่างกระตุกเสร็จไปกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่เขายังไม่ได้ปลดปล่อยเลยสักน้ำ ใบหน้าสวยเหยเก เพราะความอึดของคนด้านบนทำให้หล่อนจุกไปหมด

พรั่บ พรั่บ พรั่บ พรั่บ พรั่บ

“อ๊าๆๆ โอ๊วว นายน้อยเบาๆค่ะ ลิ้นจี่เจ็บ อ๊าส์งงงง”เสียงครางเหมือนแกล้งทำของเธอยิ่งทำให้คนได้ยินเร่งจังหวะเอวสอบถี่ยับ

ร่างกายกำยำแต่ทว่าขาวเนียนเหมือนไข่มุก ซิกซ์แพ็คเป็นลอนเรียงตัวกันอย่างสวยงาม เธอพยายามเอื้อมมือไปสัมผัสมันยังกับต้องมนต์สะกดแต่ก็โดนเจ้าของเรือนร่างปัดมือเธอทิ้งอย่างไม่ใยดี

“อย่ามาแตะต้อง แล้วก็ไม่ต้องมาแกล้งครวญครางเอาใจฉันด้วย ฟังแล้วมันรำคาญหู”

ไม่รู้ว่าระหว่างความใหญ่โตที่อัดเข้ามากลางความเป็นสาว หรือคำพูดเมื่อกี้กัน ที่ทำให้พนักงานสาวรู้สึกจุกจนพูดอะไรไม่ออก ได้แต่นิ่งเงียบ ยอมรับความเสียวซ่านที่นายน้อยปรนเปรอให้ แต่เขากลับทำหน้าตาเหมือนไม่มีความรู้สึกใดๆเลย....