หยกสื่อรัก

“ฮัลโหลค่ะพี่ เอ้ ถึงบ้านหรือยังคะ”เสียงใสดังก้องไปตามสาย หลังจากขาเรียวสวยก้าวพ้นขอบประตูบ้านเข้ามาในห้องนอนแคบๆของเธอเอง ทั้งห้องมืดสลัวเพราะไฟในห้องไม่ได้ถูกเปิดไว้ ร่างสูงเพรียววางโทรศัพท์เครื่องหรูไว้บนโต๊ะเก่าๆ เธอวางมันเบาๆอย่างหวงเเหนเพราะพึ่งไปผ่อนจ่ายกับผู้จัดการส่วนตัวมา ราคาสูงลิ่วทำให้เธอนิ่วหน้า แต่เพราะการงานหน้าที่ที่ต้องออกสังคมทำให้เธอกัดฟันขอผ่อนกับผู้จัดการ “ถึงแล้วจ้ะ เราล่ะถึงรึยัง?”ผู้จัดการส่วนตัวถามนางเอกสาวในสังกัดขึ้นด้วยความเป็นห่วง เพราะรู้ว่าครอบครัวนางเอกสาวนั้นเป็นอย่างไร “หนูถึงแล้วค่ะ กำลังเข้ามาในห้อง”นางเอกสาวตอบอย่างไม่คิดอะไร แต่เธอนั้นหารู้ไม่ว่าภายในห้องแคบๆนั้นไม่ได้มีแต่เธอ “ยังไงๆ ก็ระวังตัวไว้ด้วยนะคะคนดี พี่ไม่อยากให้เรากลับไปพักที่นั้นเลย”น้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยที่ส่งมาตามสาย ทำให้คนที่ได้ยินคลี่ยิ้มออกมาอย่างตื้นตัน ต่อให้คนในครอบครัวไม่มีใครเป็นห่วงเธอเลย แต่ก็ยังมีพี่ผู้จัดการคนนี้ที่เป็นห่วงเธอเสมอมา กึก! ใบหน้าสวยได้รูปหันไปมองด้านหลังด้วยความตกใจ เงาดำใหญ่ตะคุ่มมาหาเธออย่างรวดเร็ว พอรู้ตัวอีกทีก็มีแรงคว้าที่ข้อมืออย่างแรงแล้ว หมับ! “กรี้ด! ปล่อยนะ”เธอดิ้นขลุกขลักอย่างนึกรังเกียจคนที่เข้ามาเเตะเนื้อต้องตัวเธอ ร่างบางพยายามดิ้นสุดแรงภายในความมืดสนิทที่มีเพียงแค่แสงโทรศัพท์ที่วางไว้อยู่ไกลพอสมควร ดวงตาแดงก่ำที่จ้องมองใบหน้าเธออย่างหื่นกระหาย ทำให้นางเอกสาวหายใจเร็วแรงเพราะความกลัว พรึ่บ! “โอ้ย!” ร่างบางลอยเคว้งมากระแทกเสื่อที่เธอปูไว้ในห้องนอนอย่างเป็นระเบียบเผือวันไหนเธอถ่ายงานเสร็จแล้วกลับมานอนที่นี้ ใบหน้าสวยหวานเหยเกเพราะแรงกระแทกทำให้เธอจุกจนตัวงอ ‘ฮัลโหล ได้ยินพี่ไหม ได้ยินพี่ไหม’ ติ้ด! ร่างกำยำที่อยู่ในมุมมืดเดินไปคว้าโทรศัพท์ไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดมากดวางสายคนที่เขารู้ดีว่าเป็นใครทันที ก่อนจะยัดมันเข้าในกางเกงตัวเองเมื่อเห็นว่าเป็นของใหม่ที่มีราคาแพงมาก ถ้าใช้คงใช้ไม่เป็นแต่ถ้าเอาไปขายคงได้เงินไม่น้อย “ฮรึก! อย่าเข้ามานะ ออกไปๆ”น้ำตาแห่งความเจ็บแค้นเเละน้อยเนื้อต่ำใจหยดลงมาคลอเคลียพวงแก้มใส ดวงตากลมโตที่ปกคลุมไปด้วยขนตาดกดำต่างชุ่มไปด้วยน้ำตา เธอรีบถอยหลังไปอย่างหวาดผวา จนรู้ตัวอีกทีหลังบางก็ชนเข้ากับแผ่นไม้เรียบร้อยแล้ว “อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ หนูไหว้พี่ล่ะ พี่ออกไปจากห้องหนูที” นิ้วเรียวสวยพนมขึ้นมาเหนือหัวสั่นๆ นางเอกสาวไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเจ้าของการกระทำที่เธอเองก็รู้ดีว่าเป็นใคร “ฉันอดทนมาเยอะแล้ว วันนี้แม่ไม่อยู่ เรามาทำกิจกรรมร่วมกันดีกว่าน้องรัก”เสียงกระด้างดังขึ้นในความมืด หญิงสาวจินตนาการหน้าที่หื่นกามที่เขาชอบมองเธอขึ้นมาทันที “อย่าทำเป็นเคยหน่อยเลย แกถนัดไม่ใช่หรอเรื่องเอาร่างกายแลกเงินนะ”น้ำเสียงเยาะเย้ยยังพูดออกมาสนุกปาก ต่างจากคนที่ได้ยิน นางเอกสาวสะอื้นไห้จนตัวโยน เพราะไม่คิดว่าคนในครอบครัวจะคิดแบบนี้ “หนูไม่ได้ทำแบบนั้นนะคะ”เสียงใสเอ่ยออกมาเป็นการปฏิเสธ แต่เธอก็รู้ดีว่าพูดไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก ในเมื่อคนในครอบครัวต่างคิดว่าเธอเอาร่างกายเข้าแลกเพื่อที่จะได้เป็นดาราในทุกวันนี้ โซฟี่ กำแขนเสื้อตัวเองไว้แน่น ดวงตากลมโตกลอกกลิ้งไปมาอย่างหาหนทางที่จะหนีได้ นี้มันไม่ใช่ครั้งแรก แต่ทุกครั้งยังมีเหตุการณ์ที่ทำให้เธอรอดไปได้ แต่วันนี้จากที่เธอเข้ามาไม่มีใครอยู่ในบ้านสองชั้นหลังนี้เลยสักคน “หึ ผู้ชายหน้าไหนก็ไม่เชื่อว่าคนอย่างแกบริสุทธิ์หรอก เพราะแกมันสวยนอกเน่าในยังไงล่ะ ฮ่าๆๆ” เดชา ก้าวเข้าไปหาเรือนรางที่เขาอยากจะลิ้มลองสักครั้งในชีวิตด้วยสายตาหื่นกระหายทันที “มานี้! แกก็แค่นอนอ้าขาให้ฉันเหมือนกับผู้กำกับพวกนั้นมันยากตรงไหนห้ะ!” ชายหนุ่มคว้าหมับเข้าที่แขนสั่นเท่าของคนที่นั่งตัวสั่นไม่ให้เธอได้ตั้งตัว ก่อนที่จะดึงเข้าหัวตัวเองอย่างแรงจนร่างบางที่นั่งร่ำไห้อยู่เซถลาเข้ามาอยู่ใต้ร่างเขาอย่างพอดิบพอดี รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฎขึ้น กลิ่นกายสาวที่หอมจนทำให้กลางความเป็นชายของตัวเองปวดหนึบ ทั้งที่ได้เพียงแค่ได้กลิ่นและสัมผัสผิวนุ่มละเอียดของเธอเท่านั้น ก็ทำให้ความต้องการของตัวเองสูงปรี๊ด “กรี้ด! ออกไปนะ ออกไป!!”เสียงใสตะวาดลั่นอย่างสติแตก ทุกครั้งเธออาจรอดไปได้แต่ครั้งนี้ไม่มีใครสักคนอยู่ที่บ้านเลย เธอจะทำยังไงดี “แหกปากทำไม แหกขาดีกว่านะกูว่า!”ชายหนุ่มที่โดนมือบางปัดไปมาเป็นพันละวันเริ่มรู้สึกรำคาญคนใต้ร่างคนขึ้นมาทันที ทำเหมือนตัวเองเป็นของสดใหม่ทั้งที่ก็เป็นแค่ของที่ผู้ชายเคยได้กันทั้งนั้น “กรี้ด! อย่ามาจับ”นางเอกสาวพยายามขยับหนีไม่สนใจว่าแขนตัวเองที่โดนบีบไว้แน่นจะเจ็บแค่ไหน ผว้ะ! คนที่กำลังค่อมร่างบางไว้ถึงกับลอยไปกระแทกขอบโต๊ะที่ปลายเสื่อ เพราะความที่ไม่ได้ตั้งตัวทำให้เดชาถูกนางเอกสาวถีบเข้าที่ใบหน้าจนเซไปด้านหลัง นางเอกสาวไม่รอช้าเธอรีบลุกจากที่นอนแล้ววิ่งไปเปิดประตูห้องนอนแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่หันมองคนที่เธอถีบไปแม้แต่น้อย แขนเรียวยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาตัวเองออกลวกๆ เท้าทั้งสองก็รีบวิ่งไปด้านหน้าเพื่อที่จะออกไปจากบ้านที่มีแต่ความหลังอันเลวร้ายเหล่านี้ แต่… “แกจะไปไหนนางดาราหนังโป๊”เสียงแหลมปรี๊ดที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้สองขาที่กำลังวิ่งต้องหยุดชะงัก รอยยิ้มหวานปรากฏขึ้นมาอย่างโล่งอก นางเอกสาวรีบหันไปมองทางต้นเสียงด้วยความดีใจสุดท้ายวันนี้เธอก็รอดจากพี่ชายต่างแม่แล้ว “น้าค่ะ” เพี้ยะ! รอยยิ้มเมื่อครู่ค่อยๆหุบลงด้วยความงุนงง ดวงตากลมโตที่มีหยดน้ำใสๆเอ่อขึ้นมาค่อยๆช้อนตามองเจ้าของรอยตบบนหน้าตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ เธอทำผิดอะไรงั้นหรอ แต่พอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นนางเอกสาวก็ต้องตกใจ เมื่อคนที่เธอพึ่งทำร้ายไปกำลังกอดแขนมารดาบีบน้ำตาร้องไห้ปานจะขาดใจ “อีนางสารเลว มึงทำลูกกูทำไม”ถ้อยคำที่แสนคุ้นหูดังขึ้นมาจนทำให้เธอสะดุ้งโหย่งด้วยความตกใจกับน้ำเสียงที่ตะคอกใส่ “โซฟี่ไม่ได้ทำนะจ้ะน้า”ฉันมองผู้เป็นน้าพร้อมกับส่ายหน้าไปมาเป็นการปฎิเสธ “รอยบนหน้าลูกกูคืออะไรล่ะ หึ! แกตอบฉันได้ไหม”แววตาชิงชังที่กำลังมองมา ทำให้มือบางค่อยๆกำเข้าหากันอย่างอดกลั้น “นี้ๆๆ คิดว่าตัวเองดังมากนักสิ มึงก็แค่กะหรี่เหมือนแม่มึงไง” นิ้วชี้กดย้ำๆที่หน้าผากมนต์อย่างแรง จากแรงกำที่มือเปลี่ยนเป็นจิกลงที่อุ้งมือตัวเองอย่างอดจะกลั้น บางทีก็สงสัยตัวเองว่าทนไปทำไมกัน อาจจะเพราะว่าน้าเลี้ยงดูเธอมาจึงเป็นผู้มีพระคุณก็ได้ “พี่เขาจะข่มขื่นหนู หนูก็แค่ป้องกันตัวค่ะ”เธอก้มหน้าพูดเสียงเบาหวิว พร้อมกับหยดน้ำตาที่ล่วงเพาะออกมาจากดวงตาคู่สวย คนเป็นน้าหันไปมองลูกชายหัวแก้วหัวแหวนทันที คนที่กำลังจะถูกจับได้รีบเอ่ยออกมาอย่างลุกลี้ลุกลนทันที “ผมเปล่านะแม่ มันเป็นคนอ่อยผมและชวนเข้าห้องไปเอง” “พี่เดชา!”เสียงใสโพล่งขึ้นมาอย่างอดจะกลั้น ทำไมเขาถึงกล้าพูดคำโกหกแบบนี้ “หน่อย มาว่าลูกกูทำๆ ที่แท้คันจนต้องอ่อยพี่ชายตัวเอง อีกะหรี่!” “ไม่ใช่นะคะ”นางเอกสาวตาโตอย่างตกใจ ไม่คิดว่าคนที่ไม่เคยเข้าข้างเธอเลย จนบัดนี้เกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นน้าก็ยังเข้าข้างลูกชายตัวเองอยู่เหมือนเดิม “อ้อ! อีกอย่างนะถ้าลูกชายฉันอย่างปลดปล่อยกับหล่อน หล่อนก็แค่อ้าขาให้เขา ยังไงหล่อนก็เคยๆกับผู้ชายคนอื่นมามากหน้าหลายตาไม่ใช่หรอ เเค่สนองให้พี่มันหน่อยจะเป็นไรไป” “นะ..น้า!”น้ำตาหยดใสล่วงเพราะลงมาทั้งสองข้างด้วยความเจ็บปวด ทำไมชีวิตผู้หญิงอย่างเธอต้องมาเจอเรื่องราวแบบนี้เป็นวงเวียนตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยเปลี่ยน เธอสร้างบาปกรรมอะไรไว้นักหนานะ...ชีวิตเธอถึงไม่หลุดพ้นสักที จะมีใครสักคนพาเธอออกไปจากวงเวียนนี้ไหมนะ คงได้เเต่รอเเละอ้อนวอนให้พระเจ้าเห็นใจเธอ ทุกวันๆ... อะแฮ่มๆๆ น้องคู่ใครดีน่า แฝดพี่หรือแฝดน้องอิอิ นี้แค่บาปกรรมครึ่งหนึ่งค่ะลูก แต่ถ้าได้เจอพระเอกเราละก็ น้องจะได้รู้ว่านี้มันแค่บาปกรรมเล็กน้อยเท่านั้น แต่บาปกรรมของพระเอกหนูอาจได้ไปเยี่ยมเยียนสวรรค์ด้วยน่า ฮีย่าๆ ฮีย่าๆ ฝากรุ่นลูกด้วยนะคะ รับรองว่าสนุกแน่นอน ขอบคุณที่ติดตามเจียมาตลอดนะคะ อย่าลืมกดติดตามไว้ด้วยน่า….