หลายวันต่อมา
วันนี้ฉันเลิกเรียนเร็ว กลับมาถึงบ้านโดยที่แวนมาส่งเหมือนเดิม ช่วงนี้ฉันใกล้จะสอบแล้ว ส่วนคุณเวลล์ ฉันรู้สึกว่าเขายังมีความเครียดอยู่พอสมควร เพียงแต่รู้สึกว่าเบาลงจากเมื่อก่อนเยอะ
ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมาข้างล่าง พลันสายตาตวัดไปเห็นกุญแจพวงใหญ่วางอยู่บนเก้าอี้ไม้ตัวเล็กด้านหน้าห้องเก็บของ คาดว่าผู้ถือกุญแจพวงนี้จะอยู่ในห้องนั้น
หันซ้ายหันขวาเห็นว่าไม่มีใคร ฉันก็เลยรีบคว้ามาไว้ในมือ
“แล้วเดี๋ยวแกะประกอบให้ด้วย” เสียงป้าเงาะดังขึ้นมา ฉันรีบวิ่งไปหลบตรงด้านหลังผนัง ก่อนจะค่อย ๆ แอบมองไป
ป้าเงาะกดล็อกกุญแจห้องเก็บของ แล้วเดินตามหลังลุงกล้วยซึ่งยกกล่องพัดลมที่ยังไม่ได้ประกอบเข้าไปทางห้องพักของเขาทั้งคู่
ฉันพรูลมหายใจแล้วมองกุญแจในมือด้วยรอยยิ้ม วันนี้แหละที่ฉันจะได้ลองใช้ของเล่นสักที!
ขึ้นมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องคุณเวลล์แล้วสุ่มกุญแจไปเรื่อยจนในที่สุดก็ไขได้
ฉันกวาดตามองไ
