ตอนที่ 8
1153 Words
พะแพงคิดอย่างสิ้นหวัง เมื่อการพยายามต่อต้านเขาของตัวเองช่างไร้ผลเสียเหลือเกิน ไม่ว่าจะดิ้นรนสักแค่ไหน แต่อ้อมแขนที่แข็งแกร่งราวกับปลอกเหล็กก็ตรึงเอาไว้ทุกทิศทาง แถมปากร้อนกระด้างก็ยังไม่ต่างจากอุปกรณ์ทรมานทางเพศแม้แต่นิดเดียว เพราะแค่เขาดันลิ้นไล้เลียกลีบปากอิ่ม หล่อนก็ถึงกับหลุดหลง เผลอครางออกมาอย่างน่าอับอาย
สมองรางเลือน การต่อต้านจางหายไปในอากาศ เมื่อผู้ชายเอาแต่ใจอย่างเดมอนเลื่อนมือต่ำลงมายังบั้นท้ายอวบและกอบกุมความเต่งตึงของแก้มก้นสาวเอาไว้เต็มมือ เขาบีบแรงๆ และดันให้ร่างของหล่อนยิ่งแนบชิดกับความกำยำของตัวเอง ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ครางอู้อี้อยู่ภายใต้รอยจูบดุดันของเดมอน เมื่อหล่อนรับรู้ได้ถึงความแข็งชันที่ดุนดันอยู่บริเวณหน้าท้อง
มันคืออะไรทำไมหล่อนจะไม่รู้ล่ะ แต่ทำไมมันแข็งนัก...
ดวงตาของพะแพงเบิกกว้างก่อนจะปิดปรือลงเมื่อความร้อนฉ่าจากปลายลิ้นสากที่พุ่งทะยานเข้ามาภายในอุ้งปากสาวเล่นงาน หล่อนครวญครางอย่างลืมตัว และสิ่งเดียวที่สมองรับรู้อยู่ในตอนนี้ก็คือรสชาติจากปากของเดมอนเท่านั้น
ปากที่ประกบแน่นและขยับเคลื่อนไหวร้อนแรง ลิ้นสากอุ่นชื้นที่ตวัดหยอกเย้าอยู่ภายในอุ้งปากสาว หล่อนกำลังเป็นอะไร ทำไมถึงรู้สึกร้อนฉ่าราวกับมีใครมาสุมไฟเอาไว้ที่ช่องท้องแบบนี้ ทำไม...ทำไมแรงต่อต้านที่ควรจะมีถึงได้จางหายไปจนหมดสิ้น ตอนนี้สิ่งเดียวที่ต้องการก็คือเขา
“อืมมม...แบบนี้สิ ถึงจะใช่ตัวตนของเธอ”
เดมอนถอนจุมพิต จ้องมองเจ้าของปากอิ่มแสนหวานเมื่อเจ้าหล่อนขยับกายบดเบียดเข้ามาหาอย่างจงใจเชิญชวน
“เธอร้อนแรง ฉันรู้ดี...”
เขาครางใกล้ๆ ใบหูของหล่อนด้วยน้ำเสียงพึงพอใจ ในขณะที่หล่อนยังคงมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“นาย...นายน้อยคะ คือว่า...”
“ไม่ต้องพูด แค่ทำในสิ่งที่ฉันต้องการก็พอ”
แล้วปากของหล่อนก็ถูกประกบจูบอีกครั้ง คราวนี้เขาจูบอย่างเร่าร้อนดุดันและเร่งเร้าให้หล่อนตอบสนองด้วยอารมณ์เดียวกัน หล่อนพยายามต่อต้าน แต่ก็ไม่อาจจะต่อสู้กับความเชี่ยวชาญของเดมอนได้ ไม่ช้าก็ต้องเผยอปากจูบตอบเขา ยอมให้ปากร้อนรุ่มบดขยี้อย่างเต็มอกเต็มใจ
เดมอนคำรามออกมาด้วยความพึงพอใจ เขาถอนปากจากเรียวปากอิ่มบวมช้ำ ไล่แทะเล็มลงไปตามซอกคอระหง ดูดเม้มขบกัดจนผิวสาวแดงช้ำ จากนั้นก็ลากลิ้นเลียต่ำลงไปตามผิวเนื้อที่โผล่พ้นอาภรณ์เรื่อยๆ นิ้วยาวปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่หญิงสาวสวมใส่อยู่อย่างเชี่ยวชาญ กระดุมทุกเม็ดถูกแกะออกจากรังดุมด้วยความชำนาญ ไม่ช้าสาบเสื้อก็แยกกว้างออกจากกัน เผยโฉมปทุมถันอวบสล้างที่ใหญ่จนต้องกะพริบตามองซ้ำๆ ให้เห็นเต็มสองตา
“โอ้...ใหญ่มาก...ของจริงหรือเปล่าเนี่ย”
คำถามของเขาไม่ได้ทำให้หล่อนได้สติเท่ากับสัมผัสจากมือหนาที่กอบกุมลงบนเต้าสวยไร้ราคี
“อื้อ...อย่าค่ะ...”
หล่อนปัดป้องสุดแรง แต่ข้อมือเล็กก็ถูกรวบไปไพล่ไว้ด้านหลัง ทรวงอกแอ่นหยัดโชว์หราแก่สายตาคมกริบ หล่อนแสนจะอับอาย พยายามวิงวอนให้เขาปลดปล่อย แต่เขาไม่สนใจเลย เพราะเขาก้มหน้าลงมาซุกไซ้ที่ร่องอกอวบ แม้จะมีบราเซียร์ห่อหุ้มเอาไว้ แต่ความร้อนจากริมฝีปากและลิ้นสากที่ตวัดเลียผิวนุ่มเนียนก็ทำให้หล่อนสะท้านอย่างรุนแรง
“อื้อ...อย่า...อย่าค่ะ...นายน้อย...อย่า...”
เขาไม่สนใจคำวิงวอนของหล่อนเหมือนเดิม เพราะวินาทีต่อมา นิ้วยาวสีแทนก็เอื้อมไปด้านหลัง ปลดตะขอบราเซียร์ทรงโบราณออกไปจากตัวของหล่อน
“ว้าว...ทั้งใหญ่ ทั้งสวย”
เสียงชื่นชมจากลำคอของเขาไม่ได้ทำให้หล่อนรู้สึกอายน้อยลงเลย หล่อนพยายามวิงวอน พยายามขอร้อง แต่ผลก็เหมือนเดิม เมื่อเขาไม่สนใจ และเอาแต่จ้องมองเต้าทรวงของหล่อนด้วยสายตาหิวกระหาย แต่เดมอนไม่ได้หยุดแค่มอง เพราะเขายังก้มหน้าลงมาหาทีละนิด ก่อนจะใช้ลิ้นสีสดแลบเลียไล้ยอดถันสีกุหลาบของหล่อนไปมา
“อ๊ะ...อื้อ...อย่า...”
หล่อนสะท้านไปทั้งตัว ความรู้สึกยามที่ยอดอกถูกลิ้นสากโลมเลียมันแสนวิเศษนัก ไม่อาจจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดใดได้เลย รู้เพียงแต่ว่าหล่อนเสียดเสียวไปทั้งร่าง ทุกครั้งที่เขาตวัดลิ้นเลียลงมาสัมผัสบนยอดปทุม เสียงครางแผ่วเบาก็ดังเล็ดลอดออกมาจากปากอิ่มโดยไม่รู้ตัว
“นายน้อย...อ๊า...”
กายสาวบิดเร่าทรมาน ใบหน้าแดงก่ำไปเพราะถูกครอบงำด้วยฤทธิ์สวาทร้อนฉ่า แค่ถูกลิ้นโลมเลียที่ยอดถันก็ทำให้หล่อนแทบคลั่งแล้ว แต่นี่เขากลับดูดอมยอดทรวงเข้าไปในอุ้งปากทั้งหมด
“อ๊า...อา...นายน้อย...อา...”
เขาดูดแรงๆ แถมยังใช้ลิ้นตวัดเลียอยู่ภายในอุ้งปากอย่างดุดัน ฟันคมกริบของเขาก็ขบกัดตลอดเวลา หล่อนรู้สึกคล้ายกับหัวใจจะหยุดเต้น ความเสียวกระสันที่เกิดจากสัมผัสของเดมอนมันคือสิ่งแปลกใหม่ที่หล่อนไม่เคยสัมผัสมาก่อน
“อา...อา...อ๊า...”
เขายังคงดูดดื่มกับเต้าทรวงแสนอวบอัด ซุกซบหน้าดูดอมโลมเลียด้วยความลุ่มหลง ฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นอย่างเมามัน หยอกเย้ากับยอดถันจนมันแข็งชันเป็นตุ่มไต
“ฉันชอบผู้หญิงนมใหญ่อย่างนี้แหละ”
เดมอนกล่าวชมเชย และเลื่อนมือลูบไล้ไปตามสัดส่วนโค้งเว้าแสนสวยของสาวใต้อ้อมแขน ก่อนจะกระชากกระโปรงที่หล่อนสวมใส่อยู่ออกทันที
“อ๊ะ...”
นิ้วยาวไล้ไปตามขอบกางเกงชั้นใน ก่อนจะเลื่อนไปกอบกุมที่เนินสามเหลี่ยมอวบอูม
“อูมดีแท้”
ครั้งนี้เดมอนไม่ได้แค่กล่าวชื่นชม แต่เขายังขยำมือลงกับความเป็นหญิงของหญิงสาวแรงๆ แสดงความหยาบคายไม่ให้เกียรติอย่างชัดเจน
“อื้อ...อย่า...นายน้อย...ปล่อยดิฉันเถอะค่ะ อ๊ะ...”
นิ้วยาวแม้ไม่ได้แทรกลึกผ่านกางเกงชั้นในเข้ามาสัมผัสเนื้อแท้ แต่ก็ไล้รูดไปตามรอยผ่าธรรมชาติของหล่อนอย่างดุดัน จนหล่อนสะท้านไหว
“ชุ่มขนาดนี้ ยังปากแข็งอีกหรือ”
“ไม่นะคะ...”
เขาผลักหล่อนแรงๆ จนกระเด็นไปนอนหงายบนเตียง ร่างสาวที่มีเหลือเพียงกางเกงชั้นในแบบเต็มตัวเท่านั้นปกปิดอยู่รีบเด้งตัวขึ้นมา และพยายามจะหนี แต่ก็ไม่รอด
“ฉันไม่ชอบวิ่งไล่จับ”
“ไม่...ได้โปรด...อย่า...”
- Writer
