เขาก้าวเข้ามาแนบชิดในที่สุด และก็เท้าสองแขนกั้นหล่อนเอาไว้ในกรงแขนกำยำอย่างเผด็จการ ใบหน้าหล่อจัดก้มต่ำลงมาหา เครางามของเขาอยู่ห่างจากใบหน้าของหล่อนนิดเดียวเท่านั้น และมันก็เตือนให้หล่อนระลึกถึงยามที่เคราพวกนี้ครูดไปมากับผิวสาวทุกตารางนิ้ว แม้จะทำให้ผิวนวลแสบและแดงช้ำ แต่ความรู้สึกหลังจากนั้นมันคือความซ่านสยิวที่หาจุดสิ้นสุดไม่ได้
เดมอนระบายยิ้มหยัน เมื่อเห็นสายตากลมโตจ้องมองใบหน้าของตัวเอง ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเจ้าหล่อนคิดอะไรอยู่ ดวงตาของหล่อนบอกความรู้สึกทั้งหมด
ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะอ่านง่ายดายเช่นนี้
หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้น จนรู้สึกได้ถึงจังหวะที่ผิดเพี้ยนไป
ทำไมเขาจะต้องรู้สึกดี รู้สึกสนุก รู้สึกขบขัน และรู้สึกต้องการ กับผู้หญิงไร้ราคาอย่างแม่นี่ด้วย
บ้าเอ๊ย!
“เธอต้องการให้ฉันทำแบบนี้ไม่ใช่หรือ ฉันก็กำลังจะจัดให้ไง จะได้ไม่ต้องเสียเวลามาฟรีๆ”
“ไม่ใช่นะคะ นายน้อย...ดิฉันไม
