“แพง...ทำไมหายเข้าไปในห้องท่านประธานนานจังล่ะ นี่จะเที่ยงอยู่แล้วนะเนี่ย”
กิ่งแก้วเอ่ยถามทันที เมื่อเห็นพะแพงเดินโซซัดโซเซออกมาจากห้องทำงานของเดมอน
“คือแพง...”
“อุ๊ย...แล้วนั่นปากไปโดนอะไรมา ทำไมบวมเจ่อเชียว”
พะแพงรีบยกมือขึ้นปิดปากของตัวเอง ดวงตากลมโตเบิกกว้าง หน้าตาซีดเผือด
“แพง...เดินชนประตูน่ะค่ะพี่กิ่ง”
“แต่พี่ว่ามันเหมือน...”
กิ่งแก้วยังพูดไม่ทันจบ ประตูห้องทำงานของประธานบริษัทก็เปิดออกเสียก่อน โดยมีร่างของเดมอนก้าวออกมา และนั่นก็ดึงความสนใจของกิ่งแก้วได้เป็นอย่างดี
“อุ๊ย...ท่านประธานมา”
กิ่งแก้วดีอกดีใจ แต่พะแพงกลับเต็มไปด้วยความอดสู หล่อนไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองเขา
“คุณกิ่งว่างหรือเปล่าครับ ผมจะชวนไปกินมื้อเที่ยง”
“อุ๊ย ว่างสิคะท่านประธาน กิ่งว่างเสมอนั่นแหละค่ะ” กิ่งแก้วแทบจะกระโดดตัวลอยเลยทีเดียว เพราะดีใจเป็นที่สุด
“งั้นก็ดี เราไปกันเถอะ”
กิ่งแก้วกำลังจะเดินไป
