Our Little Secret (TAGALOG)

Chapter 4

Chapter 4: I saw my brother naked with a girl

"I'm stepping out for a bit Rin. Ah no, baka gabihin ako." nasa gitna ako ng paghahanda ng makakain namin ng sabihin ni Akio iyon.

"Ha? Saan ka pupunta Kuya?" ani ko. Nasa pinto na kaming dalawa.

"Where you said? To have fun, ofcourse." he said that with a smirk on his face. Dahil ba ito sa napag-usapan namin kanina?

Hayaan ko lang dapat siya, right? Brother's support each other, right? The best partner in crimes they can be. Pero, bakit? Huwag kang umalis. Dito ka lang. I badly want to say that.

I reached out for him. I certainly want to cling unto him and won't let him go but, I gave up half way. I lit up a smile instead and say "Okay. Be careful then."

What the heck.

That night, wala akong nagawa kundi panoorin na lang ang papalayo niyang pigura. He didn't reply anything sa sinabi ko. Ni hindi manlang niya ako nilingon habang papaalis siya. Is this how a sibling should feel toward his other sibling?

"So painful, I want to die."

Nakatulugan ko ang paghihintay sa kaniya ng gabing iyon.

Nagising ako sa kakaibang ingay na nanggagaling sa sala. Tinignan ko ang relo sa gilid ng kama at nakitang alas dos na pala ng madaling araw. Naka uwi na kaya siya?

Bumangon ako at tumayo para tignan kung ano ang ingay na iyon na nagmumula sa sala. Parang may tumatalon sa sofa.

"Kuya?"

"Ah! Ah! Nng! F-faster!"

Dumagundong ang kaba sa dibdib ko ng marinig ang matinis na boses ng babaeng iyon. Tila nahihirapan itong huminga pero may kakaibang landi sa boses niya.

"Oh! Deeper! Yeah! Hnn!"

Habang papalapit ako sa pinto ay pabilis at malakas na din ang ingay na nanggagaling sa sofa. Tila ba may kung anong mabilis na bagay ang tumatalon doon.

"Ah!"

Saktong pagbukas ko ng kaunti sa pinto ng marinig ko ang boses niya. Kahit iisang mata ko lang ang nakakasilip, I can clearly see two bodies moving in one sa taas ng sofa.

The girl is on four while my stepbrother is behind her moving so fast. I can clearly see pleasure on both of their eyes.

Mas nanghina pa ako ng makita kung gaano na kabilis ang pag-iisa nila. Ang ingay sa sofa ay nakakabingi na rin, tila wala na rin silang paki-alam sa nakakarinig. Ang ingay sa balat nilang tumatama ay mabilis na rin at tila ba may halong tunog ng tubig na nanggagaling doon.

"Ahhh!" the girl screamed when my brother went deeper and deeper. Hindi ko alam pero, tila bigla akong tinakasan ng emosiyon sa nasaksihan ko. 

A cassanova. He is like that.

Pumikit ako ng mariin at marahang isinara ang pinto kasabay ng mariin nilang sigaw hudyat na narating na nila ang kasukdulan. Pero, ng nakita ko ang repleksyon ko sa salamin ay hindi ko namalayan ang sunod sunod na pagpatak ng tubig na iyon na nanggagaling sa mga mata ko. Ang sakit sakit din ng dibdib ko na tila ba minamartilyo iyon. Naitakip ko ang isa kong kamay sa aking bibig para maiwasan ko ang pag-iyak ng maingay. This feeling is so foreign to me. So raw. I don't know what should I do or kung ano ba talaga ito. 

Damn. This is bad.

Kinaumagahan, nagising ako na tila ba wala na akong maalala. Sa nakita ko man ilang oras lang magmula ngayon, o sa kung ano ba ang nararamdaman ko. Tila wala na akong maalala.

Napatingin ako sa gilid ko at wala siya. I let out a deep sigh. I can't sense any emotion from me right now. Gusto ko na lang matawa. I'm just his brother that's all.

Naligo ako sa banyo ng kwarto namin at nagbihis na agad para pumasok. Alam kong masyado pang maaga pero, dadaan na lang muna siguro ako sa convenient store sa gilid ng dorm para mag agahan at magpalipas oras.

Pagkalabas ko ay halos mapatalon si kuya sa pagkaka upo niya sa sofa. He looks so wasted. 

I sighed.

"Mauuna na akong pumasok, kuya. Huwag mong kalimutan mag-agahan." ani ko ng nakangiti. But I wonder if that is true or fake.

Napatayo siya. May gulat sa mukha. What the hell is that look? Make me want to laugh.

"R-rin? Maaga pa ah. H-how about breakfast?" ani niya. Napatingin ako sa polo niyang gusot at  nakakalas lahat ng butones. Magulo ang buhok, halatang sinabunutan. Napasulyap din ako sa sofa. Medyo may kakaibang amoy akong naamoy mula doon. Tila halong alak at hindi ko mapangalanan pang amoy.

"May practice kami ng umaga eh." pinagdikit ko ang aking mga palad. "Sorry kuya, sasabay ako sa iyo bukas sa agahan." that was a lie though, but it's nothing compared to this lier and pleasure seeker brother of mine.

Tumalikod na ako para sana umalis pero natigil din ng maramdaman kong niyakap niya ako mula sa likuran. Hinintay kong may maramdaman mula sa dibdib kong kakaiba pero, wala kahit ano. 

See? I'm his stepbrother after all nothing more.

"R-rin." his warm breath is touching my neck. And I felt a hard thing at my ass. That's how I remembered how that thing made that girl screamed with ecstasy. Kumalas ako sa yakap niya.

"Kuya, mag girlfriend ka na nga ng may mayakap ka ng ganiyan sa umaga." I jokingly said. But, I sounded as if I meant it. Nakita ko ang pagkawala ng kulay sa magaganda niyang mata. Why is that huh, Akio?

"I see." he said

"Maghanda ka na." I pinched his cheek before heading out.

Pagkarating ko sa convenient store ay tila mas lalo pa akong walang naramdaman. But somehow, I felt relief.

"Tch. Mag sesex na nga lang sa dorm pa. That stepbrother of mine is truly a stress huh, stepmom?" I laughed at that thought.

I should properly play the role of a brother starting now.

I'm quite spacing out at namalayan ko na lang si Akio na naglalakad sa kabilang parte ng kalsada. I watched him intently as he passed. Nakapamulsa at tila malalim ang iniisip. His eyes is nothing like a dead blue sea. His silky blonde hair is a bit dump making it fall freely touching his eyelashes. What a sight.

"Hoy." pagkasara ko ng aking locker ay narinig ko ang boses ni Jun. Nakasandal siya sa gilid ng locker ko.

"Yo." ani ko, nakataas pa ang isang kamay.

"'Wag mo akong ma yo, yo diyan. We need to talk."

I sigh "About what?"

Seryoso siyang tumitig sa mga mata ko bago nagsalita.

"Yung stepbrother mo..." he paused for a bit. "Tsk, nevermind. Let's go malalate na tayo."

Napakunot ang noo ko. What does he want to know about that stepbrother of mine? Tch.

Nasa daan na kami patungo sa aming classroom ng madaanan namin si Akio sa may pathway. May kasama siyang dalawang babae at masaya silang nagtatawanan sa bench.

Napatingin siya sa direksyon namin. 'Yung aura niya ngayon ay tila ba ‘yung unang araw na nagkita kami. I feel like I'm a stranger again on his eyes.

I raised thumbs up to him with a grin on my face. Tila ba pinapa-abot kong “Nice one bro.”

If he's like that then, I can't do anything about it. As a brother, I'm just here to support him as long as he doesn't do anything to harm himself. As his brother, I must love him as my family even though we are not blood related. As his brother, I must not cross any boundaries. Because we are just that. We are brothers.