Our Little Secret (TAGALOG)

Chapter 1

Chapter 1: Is living with a stepbrother really exciting?

What is with this situation? Nakatayo na kaming dalawa ni Aki — I mean ni kuya sa tapat ng pinto ng dorm ko na nasa second floor. Mula sa tren kanina hanggang sa makarating kami dito ay ang awkward ng paligid namin. 

Bahagya ko siyang sinulyapan.

Parang ako lang pala ang nakaramdam noon dahil parang wala lang sa kaniya ang mga nangyayari. Napabuntong hininga ako at dinukot ang susi ng dorm sa bulsa ng aking pantalon.

Nagulat na lang ako kanina ng sinabi nila Dad na umpisa na pala agad ngayon ang pagtira namin ng magkasama. Akala ko ay simpleng pagkapapakilala lang ang manyayari ngayong araw, ‘yun pala ay maiiwan na si Akio dito. At silang dalawa? Babalik na agad ng Brazil mamaya dahil sa trabaho.

Next week na rin ang umpisa ng pasukan at enrolled na rin pala siya.

Nang makapasok kami sa loob ay agad akong natigilan. Oo nga pala, iisa lang ang kwarto dito! 

Eh teka, teka nga Rin. Ano naman kung iisa lang ang kwarto? Pareho naman kayong lalaki at walang malisya kung magkatabi man kayo sa pagtulog. 

Pero kasi... 

Napalunok ako at napatingin sa kaniya na noo'y hila hila na ang mga gamit niya papasok.

"Hm? May problema ba?" ani niya ng mapansing nakatingin ako sa kaniya. Agad akong nag-iwas ng tingin.

"W-wala." Tch! Ba't ganito ang nararamdaman ko. Sobra sobra naman yata ang tuwa na nararamdaman ko ngayong may makakasama na ako sa iisang bubong?

Napansin ko rin kanina okay naman ang pagpapakilala na naganap sa'min sa isa't isa pero, bakit parang ngayon ang seryo seryoso na niya. Para bang wala lang siyang kasama ngayon kung umasta. Medyo nairita ako.

Damn! Maghahapunan na pala. Tinanggal ko ang aking jacket at isinabit iyon sa lalagyan ng jacket sa gilid ng pinto.

"Erm, magluluto na muna ako ng hapunan. Gutom kana siguro —" natigilan ako ng mapagtantong hindi ko alam kong ano nga pala ang itatawag ko sa kaniya mula ngayon. Aki? Kuya? Bro? Ang awkward!

Napatingin ako sa kaniya na noo'y naghuhubad ng sapatos. Nakatalikod siya sa akin. His back is so manly too. That veins on his hands is kinda sexy. Hindi ko napansin na nakalapit na pala ako sa kaniya. Humawak ako sa laylayan ng polo niya.

"K-kuya.."

Eh?

Nang marealize ko ang ginawa ko ay mabilis akong napalayo sa kaniya, hawak ang dibdib ko. Ang bilis ng t***k ng aking puso. Ang tanga mo, Rin.

Napalingon siya sa akin na may gulat na  expresiyong naka plaster sa kaniyang mukha. Damn this is bad.

"P-pasensiya na, h-hindi ko kasi alam k-kung ano ang itatawag ko sa iyo kaya..." napaiwas ako ng tingin. 

Damn, this is the worst.

Nasa ganoon akong sitwasyon ng maramdaman ko ang marahan na haplos ng mainit niyang kamay sa aking buhok. Ako naman ang nagulat.

"You're so cute Rin. It's okay. Call me kuya then." he said with a genuine smile. If you say it like that. If you say it with that smile. How can I able to resist?

"Mm." iyan lang ang naisagot ko sa kaniya, hindi nalabanan ang pagkatameme.

So this is how it feels to have a brother. It's kind of refreshing, this is new for me kaya alam ko na matatagalan ako bago maka adjust.

"Ah, ‘yan nga pala ang magiging kwarto mo." turo ko sa nag iisang kwarto doon. Buti nalang wala akong masyadong gamit doon at hindi makalat.

Napagdesisyunan ko na siya na lang ang matulog doon at dito nalang ako sa sofa sa sala. Okay lang naman sa akin. Medyo hindi pa siguro ako sanay na may katabing iba.

Pumunta ako sa kusina para magluto na ng hapunan habang siya ay nag aayos na siguro ng gamit sa kwarto niya.

"Rin!" bahagya akong napakislot ng marinig kong tinawag niya ako. Ah, ganun pala kaganda ang pangalan ko kapag sinambit niya.

Teka — hoy! Get yourself together Rin! What the hell are you thinking? 

"B-bakit?” sigaw ko pabalik habang naghihiwa ng sibuyas.

"Iisa lang ang kwarto?" Crap. Napansin na niya. Napalunok ako.

"O-oo. S-sa sala nalang ako matutulog." ani ko.

Bahagyang katahimikan ang namayani. Pero maya-maya pa ay nakarinig na ako ng mga yapak ng paa papunta sa aking direksyon.

"Ek!" napatalon ako ng maramdaman ko ang yakap niya sa aking likuran. Ang pakiramdam ng mainit at malaking pigura niya sa likod ko. Damn, something down there twitches again. What the hell this is so weird!

"Ayaw mo bang katabi si kuya Rin?" ramdam ko ang mainit niyang hininga sa aking tenga. Pero, ang boses nito ay malumanay lang na para bang totoong kapatid niya talaga ang kaniyang kausap. I see. Baka ganito lang siguro ang normal na tratuhan ng isang kuya at bunso, diba? 

I somehow felt dissapointed.

"Hmm. Hindi naman sa ayaw ko K-kuya pero kasi, hindi pa ako sanay na may katabi." pinipilit kong mag concentrate sa paghihiwa ko. 

"Hmm, Rin. You, calling me kuya felt so nice. Ganito pala yung feeling na may kapatid." bahagya akong natigilan. I see, pareho siguro kami ng nararamdaman sa ganoong bagay. We are two lonely people who badly want someone to be by our side.

I chuckled.

"You can cook, huh?" he said. Teka nga. Mukha yatang nag-eenjoy na siya sa pagyakap sa akin ah? Hindi na siya naalis at hindi na rin ako makagalaw ng maayos.

"H-hindi ka ba muna maliligo?" pag-iiba ko sa usapan, hinihiling na umalis na siya.

Naramdaman ko ang malalim niyang pagbuntong hininga sa aking tenga.

"As much as I wanna see my cute little brother cook, this kuya of yours wants to take a shower too. Alright, maliligo na muna ako." nakahinga ako ng maluwag dahil doon.

Pagka-alis niya ay napabuga ako ng hangin. Pero may napansin pa ako. Napatingin ako sa ibabang bahagi ng aking katawan.

W-why? WHY AM I SO ERECT?!

"Rin?"

Napakislot ako ng bahagya kong maramdaman ang mainit na palad sa aking noo.

"Are you okay?"

Dumagundong ang t***k ng puso ko ng aking makita kung gaano kalapit ang gwapong mukha niya sa akin. His glimmering blue eyes, pointed nose, and wow, those sexy lips. It is so...

Hoy! Delete delete! Ano ba 'yang iniisip mo Rin!

At the end, nandito na nga kami sa kwarto ko. Sabi ko sa sala na lang ako matutulog pero, napilit niya pa rin akong tumabi sa kaniya at ngayon nga ay pinagsisisihan ko na dahil ang lapit lapit na niya sakin! Dahil sa pag space-out ko ay hindi ko na napansing pareho na kaming nasa kama.

Inilayo ko ang aking sarili sa kaniya dahil feeling ko hindi ako makahinga. I want to get closer with my stepbrother. I do so much, pero bakit ganun, hindi ko alam na ganito din pala kahirap, akala ko madali lang.

"S-sorry medyo giniginaw lang ako." palusot ko.

Pero akala ko ay titigilan na niya ako, nagkamali pala ako. Lumapit siya sa akin at niyakap ako! I instantly froze.

"Aw, you're so cute Rin. Let me, your brother warm you up then." he is treating me nicely like a real little brother while me on the other hand, his moron brother, is now erect again at the feel of his warmth around me.

Pero halos manginig din ako ng maramdaman ko din ang kalakihan niya sa akin. It is rubbing and poking at my stomach. Uminit ang pisngi ko.

"Nngh." i set free a small moan.

Napatingin ako sa kaniya at pareho kaming nagulat ng makita ang pareho naming mukha. His ears are red.

"R-rin." tila nahihirapang huminga nitong sambit. And as if in unison, both of our things twitched. It felt so wierd and at the same time good.

Sa gulat ay pareho kaming napalayo. Napatalikod ako sa kaniya. Damn, damn, damn. What the hell is that?  What. The. Hell.

Naramdaman ko nalang ang isang dampi ng labi sa gilid ng aking ulo at ang marahan na pag-alis niya sa kama.

"Goodnight Rin. Sa sala nalang si kuya ha." narinig ko ang pag alis niya.

Napahawak ako sa aking kalakihan. Napapikit ako at hindi ko alam kung bakit nakikita ko siyang nasa taas ko. He is pulling in and out of me. Panting and thrusting while I'm wanting more.

And on that thought I came. Nanlalaki ang matang napatingin ako sa aking kamay. I came on the thought of my brother's face. Hindi ko maiwasang kabahan.

Is this really how supposed to be to live with a stepbrother?