"มีงานด่วนครับ" อินทัชเข้าแทรก หางตาเหลือบมองคีรติเพียงนิด เขาชอบที่เธอต่อต้านและกล้าแสดงออกแบบตรงไปตรงมาแต่ก็อย่างว่า คนที่เคยใจเย็นมาก่อนแต่ตอนนี้กลายเป็นคนที่อารมณ์ร้อนถึงร้อนมาก เขาไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ในขณะที่มองอีกมุม
คีรติกำลังปกป้องตัวเองต่อหน้าผู้ชายคนอื่น คนที่เป็นเจ้าของตัวเธอไม่พอใจแน่นอน
"ไปครีม ไปกับเรา" รัตนพลคว้าหมับที่มือเรียวของเพื่อนสนิท ไร้การต่อต้าน เทวามองการกระทำนั้นไม่วางตา
"ใครมันจะมีปมนักหนาก็ช่างหัวมัน ถ้ามันจะปิดปากทำเป็นไม่รับรู้ความรู้สึกของเราเลยก็ช่างหัวมัน" เทวาขบกรามแน่น แวบหนึ่งที่สบตากับคีรติแล้วหลุดสีหน้าไม่พอใจ
แต่เธอเลือกที่จะตวัดมือโอบรัดมือของเพื่อนชายตอบ หยาดน้ำตาล้นเอ่อออกมาจากดวงตากลมโต คีรติพยักหน้าให้รัตนพลทั้งน้ำตา
วันนี้ทั้งวัน คีรติแทบไม่มีสมาธิที่จะสนใจหนังสือ เรียนไม่รู้เรื่อง ภายในสมองมันว้าวุ่นไปหมด เก็บเรื่องนั้นมาปะติ
