นายแพทย์แทนคุณชำเลืองมองไปยังหญิงสาวคู่กรณีแล้วยิ้มในหน้า “ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากแค่เป็นรอยถลอกนิดหน่อยเองครับพี่บุษ”
บุษรามองไปยังรถยนต์คันงามอีกครั้งแล้วส่ายหน้า รอยถลอกนิดหน่อยของรถราคาแพงน่ะ ค่าเสียหายไม่ได้นิดหน่อยตามไปด้วยเลยสักนิด อย่างน้อยก็หลักหมื่นกระมัง
“พี่ต้องขอโทษแทนยายบัวด้วยนะคะ ค่าเสียหายเดี๋ยวพี่รับผิดชอบให้เอง”
“พี่บุษไม่ต้องหรอกค่ะ” ปัทมนรีบบอกพี่สาวพลางมองไปยังคู่กรณีตาเขียวปั้ด “เดี๋ยวบัวรับผิดชอบเองค่ะแล้วจำได้ว่าถีบตรงล้อไม่ได้ถูกตัวรถซะหน่อย”
“ตอนโมโหคนเรามักทำอะไรลงไปโดยไม่รู้ตัวทั้งนั้นแหละครับ” หมอหน้ามึนบอกหน้าตาเฉย ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่ารอยบุบที่ว่านั้นเป็นรอยเก่า
“ถ้าถีบโดนตัวรถจริง รถแข็งอย่างเบนซ์แค่ถีบค่อยๆ จะเป็นรอยบุบง่ายได้ยังไง”
ปัทมนที่เพิ่งนึกถึงเรื่องนี้ได้พูดเสียงเขียว ตอนเกิดเหตุเธอมัวแต่ตกใจเลยไม่ได้คิดถึง
“ผมก็บอกไปแล้วไงครับว่าเวลาคนเราโม
