Wala na nga akong kawala pa! Manginig man ang buong kalamnan ko sa takot ay wala pa rin siyang pakialam.
Ano nga ba ang aasahan ko sa kaniya? Nagawa niya nga akong galawin noong una naming pagkikita ngayon pa kaya?
Wala siyang awa at pakialam sa nararamdaman ko.
Magsasalita na sana ako nang bigla akong napapikit ng aking mga mata.
Iniwas ko ang mukha dahil sa lakas ng hanging dumating.
Para itong hampas sa lakas ngunit nakakapagtaka kung bakit hindi ako nasasaktan.
Tanging normal lang na hangin ang dumadampi sa akin ngunit hindi ko maiwasang matakot na baka hagupitin ako nito.
Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata at iginala ang paningin.
Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang buong paligid na para bang may bagyo.
Kinabahan ako at hindi pa nakontento. Tumalikod ako
