Nakahiga pa rin si Blessy sa malaking kama at nagtitiis sa kumukkulo niyang tiyan. Namumutla na rin ang dalaga at sumasakit ang kaniyang ulo dahil sa gutom. Kanina niya pa hinihintay ang oras na maghating-gabi para bumaba at makakuha ng pagkain. Tinanggihan niya kasi si Iyel kanina no'ng inaya siya nitong kumain, sinabi niyang hindi pa siya nagugutom. Ngunit ang mas totoo ay ayaw niyang makasabay ang dalawang binata sa hapag kainan.
"Kaunting minuto nalang at makakababa na 'ko."
Inikot ng dalaga ang knob ng pituan at sumilip kung may tao siyang makikita, o kahit tinig man lang. Di ko na talaga kaya. Hinimas ni Blessy ang tumutunog niyang tiyan at niluwagan ang bukana ng pintuan.
Dahan-dahan bumaba ang dalaga sa hagdan upang hanapin ang kusina. Nakapatay na ang lahat ng ilaw sa ibab
