AS I STARED at the mirror I can see nothing but a woman without a life. Maybe it's really me. From the very start, wala naman talagang kulay ang buhay ko. Ang mundong ginagalawan ko.
Kahit pa natatakpan ng make-up ang eye bags ko, still hindi maitatago noon ang mabigat na emosyong nakabalatay sa mukha ko. Ang labi kong maputla ay nabahiran ng lipstick na kulay rosas. Kung tititigan ng isang normal na tao ay makikitang isa akong babae na mula sa karangyaan at sadyang nakaalwan sa buhay.
Dahil na rin sa suot kong gold earrings na may malaking bato at necklace na bumagay rin dito. Bagay na kailanman ay hindi dumampi sa katawan ko noon. Dinama ko ang lamig at lambot ng puting damit na suot ko ngayon. Simple ngunit mukhang elegante. Isang damit na mayamang tao lamang ang makapagsusuot.
Th
