ตอนที่ 5: เล่าความหลัง
620 Words
ตอนที่ 5: เล่าความหลัง
บุญรักษาก้มหน้าก้มตาเคี้ยวอาหารเพื่อหลีกเลี่ยงบนสนทนาที่เริ่มทำให้เธอคิดถึงคืนนั้นขึ้นมาอีกครั้ง ทว่าพออาหารในจานของเธอหมด ชายหนุ่มหน้าเข้มก็ชวนเธอคุยต่อ
"รักษา หลังจากคืนนั้นคุณหลบไปอยู่ไหนมา"
"ที่บ้านฉันมีเรื่องนิดหน่อย ฉันเลยย้ายไปเรียนที่อังกฤษ" เธอตอบ
"ไม่น่าล่ะ ถึงว่าทำไมผมถึงหาคุณไม่เจอตลอดสิบปี" เขา
จิ้มส้อมลงบนเนื้อสเต๊กชิ้นสุดท้ายในจานของเขา
"ปริ้นส์ตามหารักษาทำไม" เธอเบิกตาโพลงมองเขาอย่างสงสัย
"ไม่รู้สิ คุณชอบทานอาหารทะเลเหรอ" ชายหนุ่มชี้ที่จานเปล่าเหมือนไม่รู้จะคุยอะไรต่อ
"ก็อร่อยดี" เธอยักไหล่
"คบกันไหม" ปริ้นส์กลั้นใจอยู่พักหนึ่งก่อนจะเอ่ยออกมาเบา ๆ ทำเอารักษาไอแค่ก ๆ ออกมา
" ปริ้นส์อย่าล้อเล่นสิ" เธอทำหน้ามุ่ย
"ผมไม่ได้พูดเล่น ที่ผมเป็นแบบนี้คงเพราะคุณทิ้งผมตอนนั้น คืนนั้น อยากให้ผมหายจากอาการบ้านี่ไหม คบกับผมสิ"
"ไม่" คุณหมอรีบส่ายหัวไปมาอย่างเร็ว ๆ
"งั้นผมจะแจ้งความ" เขาขู่ขึ้นมาหน้าตาเฉย
"ข้อหาอะไรยะ"
"พรากผู้เยาว์"
"ปริ้นส์"
"รักษา เอาน่า คุณต้องรับผิดชอบผมนะ ลองคบกันก่อนแล้วถ้าไม่ใช่ค่อยว่ากัน"
"ปริ้นส์ อย่าล้อเล่น"
"ไม่ได้ล้อเล่น ผมคิดถึงคุณ"
นี่อะไรกัน เจอเขาแค่วันเดียวทำไมฉันใจเต้นขนาดนี้ เจอกันครั้งแรกก็ลากกันไปขึ้นเตียง
ผ่านมาสิบปี เจอกันอีกครั้งจะ.....มาคบกัน ..อะไรเนี่ย
"ปริ้นส์ เราแทบไม่รู้จักกันเลยนะ" คนสูงวัยกว่าพยายามพูดให้เขาตรึกตรองคำพูดของเขาอีกครั้ง
"ก็ทำความรู้จักกันสิ" เขาตอบเหมือนความรักเกิดขึ้นได้ง่าย ๆ
"แต่" เธอถอนใจยาว
"ผมจะไม่ทำอะไรคุณ" พอรักษาได้ยินคำนี้ เธอก็ทำสีหน้า
โล่งอก จนกระทั่งเขาพูดต่อ
"..ถ้าคุณไม่พร้อม"
"นี่.. นายจะรู้ได้ไงว่าฉันพร้อมหรือไม่พร้อมยะ"
"ผมมีวิธีเช็ก"
"ไอ้บ้า ลามก"
"ผมว่าคุณลามกกว่าผมอีกนะ คิดไปไกล"
"ฉันไม่น่ามากับนายเลย" เธอกรอกตาสูง
"ไหนๆ ก็มาแล้ว กินข้าวเสร็จไปฟังเพลงกัน...รำลึกความหลัง" เขาเปลี่ยนเรื่อง
"ไม่ไปจะกลับบ้านแล้ว" จนแล้วจนรอดฉันก็โดนหลอก
มานั่งดื่มจนได้
"ตอนนั้นปริ้นส์อายุไม่ถึงสิบแปด ทำไมเข้ามาในนี้ได้"
"ผมเส้นใหญ่" เขายืดอกสูง
"จะมานั่งเบียดทำไมที่นั่งตั้งกว้าง"
"ก็มันคิดถึง" ปริ้นส์เบียดตัวเข้าหารุ่นพี่ แถมยังกอดเอวเธอไว้แน่น พลางเกยคางไว้บนไหล่ของเธอ....
ว่ากันจริง ๆ สิบปีที่ผ่านมารักษาก็เคยคิดถึงเขาอยู่เหมือนกันเวลาที่เธอเหงา ๆ เธอเคยคิดว่าถ้าวันนั้นไม่ทิ้งเขาไปเธอจะยังคบอยู่กับเขาไหม
ส่วนปริ้นส์เองก็มักจะคิดถึงรสจูบของผู้หญิงในคืนนั้นอยู่เสมอและไม่เคยจูบผู้หญิงคนไหนแล้วรู้สึกดีแบบจูบกับเธอมาก่อน รักษาเหมือนสิ่งที่เขาตามหา
จริงเหรอที่คนเราจะตกหลุมรักใครบางคนตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
เขาไม่คิดว่ามันจะมีอยู่จริงนะ แต่รักษายังแจ่มชัดในความคิดของเขามาตลอดสิบปีเขาถึงเชื่อว่ารักแรกพบนั้นมีอยู่จริง
- Writer
