ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “หนูรักให้ฉันเข้าไปได้ไหมจ๊ะ” ปรางทิพย์เคาะประตูพร้อมบอกเจ้าของห้อง เงียบ... “ไม่มีเสียงตอบโต้ตะโกนออกมานางจึงรัวมือเคาะประตูห้องอีกครั้งและดังกว่าเดิม ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “หนูรักไม่สบายรึเปล่าลูก” นางร้องถามเจ้าของห้องดังกว่าเดิม และด้านในเจ้าของห้องเมื่อได้ยินเสียงก็ขยับตัวไล่ความปวดเมื่อยของตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง หล่อนปวดหัวและกินยาไปเมื่อตอนที่พี่ส้มขึ้นมาตามไปทานข้าวจึงทำให้เพลียและง่วงมากตอนนี้ “หนูรักลูก” “คะคุณท่าน” เธอตะโกนตอบกลับเมื่อได้ยินเสียงเรียกอีกครั้ง “ให้ฉันเข้าไปได้ไหมจ๊ะ” “คือหนูไม่ค่อยสบายนิดหน่อยค่ะคุณท่าน และตอนนี้กินยาแล้วเลยง่วงค่ะ” เธอบอกท่านตามตรง “เหรอลูก เป็นอะไรมากไหม ให้ฉันเข้าไป...” “ไม่เป็นไรค่ะ หนูกินยาได้นอนพักผ่อนคงจะหาย และถ้าหนูหิว หนูจะลงไปหาอะไรกินเองค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ” “เอางั้นเหรอลูก งั้นก็ได้จ้ะ” นางยอมถ