Farkına varmadan ayakları onu adeta yolun karşısına sürükledi.Laura'nın bahçe kapısının önüne geldiğinde derin bir nefes aldı.Heyecan ve tedirginlik bir sarmal halinde bedenini yavaş yavaş ele geçirmeye başlamıştı. Ağzının kuruduğunu hissederken içkisinden bir yudum aldı ve olduğu yerde öylece sessizce dikilmeye başladı. Yaşadığı ani duygu çıkışlarının da etkisiyle çok yorgun hissetmeye başlamıştı.Yavaşça ahşap kapıyı açtı ve elinden geldiğince sessiz olmaya çalışarak basamaklara doğru ilerledi.Adeta özgürlüğünü ilan etmişçesine avaz avaz bağıran ve artık duymaktan yorulduğu iç sesi inatla "git ona söyle...sevdiğini söyle...bitsin bu iş" diyordu. Sanki karşısında biri varmış gibi elini havaya kaldırıp boşluğa savurdu. "aaahh yeter artık! kes sesini salak şey!.." Asla böyle bir şey olmaya
