Ve biz sustukça çok şeyi konuştuk aslında. Çıldırmışçasına yağan yağmur da buna hem eşlik, hem de şahitlik ediyordu.
Olan olmuştu ve an itibriyle bazı yaşanmışlıkları değiştirme gücümüz yoktu. Ancak bundan sonrasına müdahale etme şansımız vardı ve zaman uzadıkça bu şansta elimizden kaçabilirdi. Laura'nın anlamadığı yada göremediği şeyde buydu.
Boğuluyormuş gibi hissediyordum ve derin bir nefes aldım. Yeniden yola koyuldum. Sessizlik uzarken,düşüncelerim birbirini kovalıyordu. İster istemez içimde zehirli bir öfke birikiyordu. "Neyse, yine söylüyorum bu işi bir an önce bitir...hoş,sana en başından beri ondan ayrılmanı söyledim, hatırlıyorsun değil mi? ama sendeki inat öyle bir şeyki asla dinlemedin beni!" diye sitem ettim. Kızgındım.Hem kendime ama daha çok ona kızgındım. Sam ile kuzen o
