เพราะเธอเป็นของฉัน

ตกหลุมรัก

พิมดาว อ้าปากค้าง ก่อนจะอมยิ้มออกมา เมื่อวานนี้แม่เพื่อนรักของเธอก็ส่งเสียอ่อนระโหยมาตามสายโทรศัพท์จนเธอร้อนรนทนไม่ไหว ต้องยอมหอบสินค้าต่างๆที่นารินสั่งไว้ติดมือมาด้วยถึงอพาร์ตเม้นท์แห่งนี้

"ไหนว่าไงนะนาริน" พิมดาวทำเสียงเครียดใส่เธอ

"พิม นากำลังตกหลุมรักแน่ๆ" เสียงหวานเอ่ยออกมาแผ่วเบา แต่คนฟังอดร้อนรนไม่ได้

"ใครอะ เล่าสิ"

เรื่องราวของคุณภัทร์ถูกถ่ายทอดออกมาอย่างลื่นไหลไม่ติดขัด น้ำเสียงที่เอ่ยถึงผู้ชายคนนี้ดูเพื่อนของเธอมีความสุขเหลือเกิน ตลอดระยะเวลาเกือบสองเดือนที่ได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น ชายหนุ่มมักจะหาเวลามาเจอเธอเสมอ แม้ช่วงค่ำหลังเลิกงาน แค่เพียงได้ทานข้าวเย็นด้วยกัน หรือช่วงวันหยุดบ่ายวันอาทิตย์จะเป็นวันของเค้าและเธอ คุณภัทร์จะชวนเธอไปเที่ยวใก้ลๆแถวนี้เสมอ

ไม่ว่าจะเป็นตลาดน้ำ หรือ พาไปให้อาหารปลาที่วัดเค้าก็พาไปมาแล้ว นารินอดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ ว่าชายหนุ่มคงสนใจในตัวเธออยู่บ้าง ขนาดลูกค้าสาวคนสวยที่ทอดสะพานเสริมคอนกรีตมานานเกือบเดือนยังต้องล่าถอยให้กับความเฉยชา แต่กับเธอ เค้าทำกับว่าเธอพิเศษกับเค้าคนเดียว

"แกชอบเค้ามาก ไม่ใช่ตกหลุมรัก" เพื่อนสาววิเคราะห์อาการของคนตรงหน้า

"แกชอบเค้าเพราะเค้าดีกับแกใช่ไหม ไม่ใช่เพราะเค้าหล่อ หรือแกอยากมีแฟนใช่ป่าว"

พิมดาว กูรู้ เรื่องความรักที่ไม่เคยมีแฟนซักคน ซักถามคนตรงหน้าอย่างจับผิด

"นาไม่เคยมีแฟน แต่ไม่ใช่ว่านาจะไม่เคยโดนจีบนะพิม นารู้แค่ว่านาเป็นแบบนี้กับคุณภัทร์คนเดียว นารินอดอายไม่ได้ที่ต้องบอกกับเพื่อนไป

"แล้วนายคนนั้น เค้าบอกว่าชอบหรืออะไรไหม" กูรู้ซักต่อ "เค้าก็ไม่ได้บอกว่าชอบนะ แต่นาไม่เห็นว่าเค้าทำแบบนี้กับใคร" นารินตอบเพื่อนไป

"เอาเป็นว่า อย่าเพิ่งรีบละกัน เพิ่งจะสองเดือนเอง ค่อยเป็นค่อยไป "

พิมดาวบอกกับเพื่อนรัก แล้วอดเป็นห่วงไม่ได้ นารินไม่ใช่แค่เพื่อนแต่เหมือนน้องสาวตัวน้อยที่เพื่อนๆคอยดูแลมาตลอด นารินสดใสน่ารักแบบเด็กๆท่าทางขี้อายไม่ค่อยพูดคือฉากหน้าของตัวเอง หากแม้ได้ลองสนิทดูแล้ว นารินคนนี้สามารถคุยได้ทั้งคืนทีเดียว

ชายหนุ่มโทรหานารินตามปกติ ช่วงบ่ายวันอาทิตย์จะเป็นช่วงเวลาของเธอกับเค้า ภัทร์ไม่เคยคิดสักนิดว่า เค้าจะชอบผู้หญิงแบบนี้ ราบเรียบจนหน้าตกใจ ชีวิตประจำวันของนารินมีเพียง ออฟฟิต อพาร์ตเม้นท์ สำเพ็ง ที่ทำการไปรษณีย์ และห้างสรรพสินค้า เท่านี้เอง แต่ตัวเค้ายังได้ออกไปดืรมบ้างในวันศุกร์ เสาร์ เตะบอลบ้างบางครั้ง และไปนวดบ้างตามประสาชายโสด แต่ตั้งแต่เริ่มคุยกับนาริน เค้าก็ไม่ได้ไปนวดอีกเลย

ภัทร์จอดรถรอเธอที่ลานจอดรถ วันนี้มีหนังเข้าใหม่เป็นหนังเรตนิดหน่อย เค้าทำใจอยู่นานที่จะชวนเธอดูหนังเรื่องนี้แต่สุดท้าย เค้าก็ชวนเธอจนได้ นารินรับคำตกลงจะไปดูหนังเรื่องนี้ ภัทร์บอกเบาๆว่า ดูตัวอย่างก่อนนะ หากเปลี่ยนใจก็ไม่ว่าสักคำ นารินยิ้มกับเค้าแล้วบอกว่า

"นาดูภาคแรกแล้ว อ่านหนังสือจบสามเล่มแล้ว เล่มสี่กำลังอ่านอยู่" ภัทร์ตาโตกับคำตอบ เค้าคิดไม่ถึงเลยว่า นารินจะกล้าอ่านหนังสือ และดูหนังที่เร่าร้อนขนาดนี้

" อีกชั่วโมงกว่ายังมีเวลากินข้าว"

ภัทร์บอกคนข้างๆ วันนี้นารินสวมเเซกสั้นสีขาวมีเสื้อคลุมตัวนอกสีชมพูอ่อน ดูสวยหวานน่ารักจนเค้าอดยิ้มไม่ได้ นารินน่ารักน่าใสเหลือเกิน ภัทร์คิดในใจ ก่อนจะพากันกินข้าวและเตรียมตัวดูหนัง

ภัทร์มองคนข้างตัวแล้วอมยิ้มที่นั่งดูวันนี้เป็นแบบฮันนีมูนสวีท ร่างบางนั่งติดแนบชิดกับเค้า เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่นารินใก้ลชิดกับเค้าขนาดนี้ นารินยิ้มอายกับฉากรักหวานทะลุจอที่พระเอกใช้ปากทำรักให้นางเอกอย่างลึกซึ้ง ฉากเรทในเรื่องกระตุ้นอารมณ์ได้อย่างดี ภัทร์หยิบน้ำข้างตัวขึ้นมาดูดกินแก้กระหาย สายตาของคนข้างตัวที่มองจอภาพทำให้เค้ามีความสุขเหลือเกิน เค้าตกหลุมรักนารินเข้าเต็มเปาแล้ว ผู้หญิงแก้มใส ตัวบาง ท่าทางเรียบร้อยคนนี้ กำลังนั่งยิ้มหวานกับพระเอกหนังติดเรท ภัทร์แอบมองอย่างมีความสุข