๔๔ ความเงียบเข้าปกคลุมในตอนที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นคนแปลกหน้าสำหรับประมุขใหญ่ก้าวขาเข้าไปในตัวบ้านตามคำเชิญของมารดาของหญิงสาวคนรัก กระเช้าผลไม้พร้อมทั้งรังนกและแบรนด์อย่างดีซึ่งเป็นของฝากถูกนำมาวางไว้ที่ตรงหน้า ร่างสูงโปร่งดูดีแทบกลั้นลมหายใจในตอนที่ดวงตาคมกริบตวัดหันกลับมามอง "ผมพึ่งรู้ว่าผู้บริหารระดับสูงมีเวลามานั่งเล่นแบบนี้" รังสีความหวงลูกสาวเริ่มแผ่ซ่านขึ้นมาอีกครั้ง ประมุขใหญ่ตวัดสายตาไปหาบุตรสาว ส่งสัญญาณให้ทราบว่าที่ตรงไหนที่ผู้เป็นพ่อต้องการให้ลูกนั่งอย่างชัดเจน "ปกติพ่อของเมใจดีจะตาย วันนี้ทำไมต้องทำหน้าดุด้วยล่ะคะ" "อย่ามาอ้อนพ่อ เมรู้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้พ่อควรมีความรู้สึกแบบไหนกันแน่" "คุณก็ หากลูกแต่งงานไป คนที่ลูกต้องอยู่ด้วยก็คือคนที่เขาเลือกนั่นแหละค่ะ คุณไม่ควรกีดกันลูกนะคะ ยัยเมบอกกับตาวุธชัดเจนแล้วว่าไม่ได้เป็นหรือว่าคิดอะไรเกินเลยกัน เด็กๆ น่ะเข้าใจกันแล้ว ผู้