๔๕
"...คุณ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าเราจะได้เจอภาพแบบนี้ ทั้งที่คุณปู่ของคุณ เข้ามาคุยกับพ่อของฉันเพียงแค่ชั่วโมงกว่าเองอ่ะ"
"สุดยอดใช่ไหมล่ะ ปู่ฉันก็เด็ดเหมือนฉันนั่นแหละ" ถ้อยคำที่ชวนให้คิดไปไกลส่งผลให้ใบหน้าสวยหันขวับ ปลายจมูกเชิดรั้นฝังเข้ากับแก้มสากของคนที่ยืนซ้อนอยู่ทางด้านหลัง ซ้ำเขายังขยับตัวเข้ามาแนบชิดติดเธอจนเหมือนว่าเธอหอมแก้มเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
"คะ คุณ..."
"ถ้าอยากหอมแก้มฉัน บอกฉันดีๆ ก็ได้นะ ฉันยอมเธอทั้งตัวอยู่แล้ว"
"บะ บ้า ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย และฉันก็ไม่ได้พูดแบบนั้นด้วย มีแต่คุณต่างหากล่ะที่พูดเองเออเองอยู่แค่ฝ่ายเดียว" คนที่สบตาเธอพลางยักคิ้วอมยิ้มยียวนในแบบของเขาทำหัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ไม่นานนักก็รีบดึงใบหน้า หยุดสายตามองภาพเบื้องหน้าเก็บซ่อนความเขินอาย
ในขณะที่เธอกำลังจ้องมองบิดาของตัวเองและท่านเจ้าสัวซึ่งเป็นคุณปู่ของเขา ภายในวงสนทนา
