๓๖
"บ้า ผู้ชายโรคจิต ไอ้คนหื่นกาม"
"ยัยเลขา นี่เธอกล้าว่าฉันเหรอ" นิ้วเรียวยาวยกขึ้นชี้พลางจิ้มลงบนหน้าผากของคนตัวเล็กหนักๆ จนศีรษะเล็กโยกคลอน
"ก็ใครบอกให้คุณมาหื่นใส่ฉันล่ะ ถ้าเป็นคนอื่นโดนมากกว่านี้แน่"
"แต่ฉันเชื่อว่าเธอไม่มีทางได้ร้ายใส่ใครหรอกนะ"
"ทำไมล่ะคะ หรือคุณคิดว่าฉันไม่กล้า?"
"เปล่า ฉันรู้ว่าเธอกล้า แต่ที่บอกว่าเธอไม่สามารถไปร้ายใส่ใครได้ เพราะคนที่จะหื่นใส่เธอได้มีแค่ฉันคนเดียวไง สิทธิ์นั้นมันเป็นของฉัน เหมือนเธอที่เป็นของฉัน"
"ตาบ้า คิดว่าตัวเองพิเศษนักเหรอถึงกล้าพูดแบบนี้"
"นี่ผัวเธอนะ ฉันหวังว่าสถานะที่ฉันมีมันจะพิเศษมากพอ"
"อื้ออออ~" ไม่มีโอกาสได้คัดค้านหรือตอบโต้สิ่งใดกลับ ริมฝีปากร้อนประกบทาบทับลงบนเรียวปากอวบอิ่มทันที
สัมผัสที่เหมือนจะอ่อนโยนในตอนแรกกลับกลายเป็นความร้อนแรงและโหยหาขึ้นมาในชั่วพริบตา มือปลาหมึกปัดป่ายบีบเคล้นไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ปลายจมูกโ
