Chapter Twenty Three

1757 Words

CLAIRE FAITH Umiiyak ako habang hawak ng mga guard ang mga braso ko. Hindi ko inexpect na ganito siya kagalit. Yes, I expected him to be angry, to hate me, but not like this! Pinagtitinginan na ako ng iban empleyado pero wala akong paki! The pain was too great for me to even care about their opinions. Binitawan lang nila ako ng nasa labas na kami ng building. I sniffed and wiped my tears. "M-manong, baka naman pwedeng papasukin niyo ako uli rito bukas. Parang awa niyo na ho, k-kailangan kong makausap si Raven." Naawang tumingin sa akin ang isang guard. "Maam, pasensya ka na ha? Hindi po talaga pwede. Ayaw ko hong matanggalan ng trabaho, tatlo ang anak ko at ako ang inaasahan. Pasensya ka na talaga." Napipilitang tumango ako kahit gusto ko pang magpumilit. Niyakap ko ang sarili ko at bi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD