Lookpeach Talk
ฉันนั่งมองแหวนที่ประดับอยู่บนนิ้วมือมาตลอดทาง เพชรที่สะท้อนแสงระยิบระยับดูสวยงามมากและมันมีค่ากับฉันที่สุดเพราะเป็นสิ่งที่ไทม์ซื้อให้
"ชอบมั๊ย?"
"ชอบ ขอบคุณนะไทม์"
ฉันเอ่ยพร้อมรอยยิ้มวันนี้เป็นวันเกิดที่ฉันมีความสุขมากแต่ไม่ว่าจะเป็นวันไหนที่มีไทม์อยู่ด้วยฉันก็มีความสุขเสมอ
"ไทม์ดีใจนะที่พีชชอบแหวนวงนี้ รู้มั๊ยแม่ไทม์เลือกเองกับมือเลยนะ บอกให้ไทม์ใช้หมั้นพีช"
"อะไรนะ! แหวนหมั้น"
"ใช่ เราหมั้นกันไว้ก่อน อีกไม่กี่เดือนพีชก็จะเรียนจบแล้ว ถึงวันนั้นไทม์จะไปสู่ขอนะ"
ฉันหุบยิ้มไม่ได้เลยจริงๆ ยิ่งนึกถึงวันที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน สร้างครอบครัวด้วยกันฉันก็มีความสุขแล้ว ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เราสองคนพูดคุยกันจนลืมไปว่ามีใครอีกคนนั่งอยู่ภายในรถนี้ด้วย
"ฉันจองน้องแกแล้วนะเว้ย ไอ้โร"
ไทม์หันไปพูดกับพี่โรเล็กซ์ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุข โชคร้ายที่ไทม์ไม่รู้ว่าเขาไม่ใช่คนดีที
