U-1
1222 Words
“Good morning, Sir Alex. Here is your coffee and enjoy,” nakangiting bati ni Vionne sa kanyang boss habang maingat na nilagay ang tasa sa coffee mat na nakapatong sa working table nito.
“Good morning. Thank you, Vionne.” sagot naman nito sa kanya at simpleng ngiti lamang ang tinugon sa kanya.
Bilang mga professional, ganito sila sa opisina o kapag oras ng trabaho. Isinasantabi nila ang nararamdaman sa isa't isa.
Halos dalawang taon ng nanliligaw kay Vionne ang kanyang boss ngunit dahil sa estado ng kanyang buhay at sa laki ng agwat ng edad nito sa kanya ay medyo nag-aalangan pa siyang aminin ang totoong nararamdaman para dito.
Thirty-five years old na si Alex, siya naman ay twenty-five years old lamang. Ito rin ang kauna-unahang trabaho ni Vionne. Noong una ay halos hindi siya kinakausap ng lalaki ngunit dahil sa good vibes na hatid ng presensya ni Vionne, naging tila maamong tupa ito kalaunanan. Hanggang sa magka-palagayan na sila ng loob at humingi ito ng permiso upang ligawan siya.
Madalas din silang mapag-usapan at alam niyang hindi makakaligtas ang kanilang sitwasyon pagdating sa mga taong inggit at naghahangad na mapansin ng isa sa mga hiredero ng Mondragon.
Bali-balita na kahit kailan ay hindi pa nagkaroon ng kasintahan ang tanyag na Vice-President ng kanilang kumpanya.
Napangiti si Vionne ng lihim at napakagat pa ito sa labi pagtalikod. Dahil Friday ngayon, masaya si Vionne na bumalik sa kanyang working table at nagsimulang i-check ang mga dapat ma-accomplish sa araw na ito.
Dahil sobrang busy, hindi niya namalayan na lunchbreak na pala.
“Care for lunch?” tanong ni Alex sa kanya. Lihim siyang natutuwa dahil walang palya ang panunuyo ng lalaki sa kanya.
“Sure, ano'ng gusto mong lunch today?” tanong niya rito habang inaayos ang mga gamit.
Ayon kay Alex, bukod sa simpleng ganda at mabait, isa sa mga hinangaan nito sa kanya ay ang pagiging organize at malinis sa paligid.
“Can I have you as my lunch instead?” biro nito ngunit seryoso ang mukha.
“Alex, nasa office pa tayo at–”
Hindi na natuloy ng dalaga ang sasabihin dahil siniil na siya ng mariing halik ng lalaki. Halos mapugto ang hininga ni Vionne dahil sa maalab na halik nito.
Ngunit sa tuwing gaganti siya at nagsisimula ng madarang ang kanyang katawan ay bigla siya nitong binibitawan.
“How I wish I can–” naputol ang sasabihin nito nang mag-ring ang cellphone nito.
Tumango lamang si Vionne at hinayaan ang binata na sagutin ang tawag. Inayos ni Vionne ang medyo nagulong buhok at sandaling pumasok sa restroom na nasa loob din mismo ng opisina.
Malawak ang opisina dahil mayroon itong sariling resting area, pantry room at mini kitchen.
Namumula ang mukha na hinubad ni Vionne ang kanyang underwear, pinunasan ang likidong lumalabas sa kanyang p********e dahil sa epekto ng halik ng binata.
Napapailing na lamang na ipinagapatuloy niya ang pagpunas dito. Maya-maya lamang ay nararamdaman niya ang papalapit na hakbang ng binata at itinulak nito ang nakaawang na pinto ng toilet.
“Hey, I'm sorry–” napatitig ito sa nakalilis na skirt ng dalaga at napansin ang underwear na nasa sahig. Bakas ang bahid ng kanyang katas sa pundiyo.
“Do you want me to continue?” tanong nito sa kanya.
Dahil sa hindi maibsan na init ng katawan, wala sa sariling tumango si Vionne.
Bigla siyang hinila palabas ng binata hanggang makarating sila sa pantry room. Binuhat siya ng lalaki at iniupo sa mesa. Mariin siyang hinalikan ngunit ng kakabigin niya na ang katawan nito ay biglang inabandona ang kanyang labi at lumuhod ito.
Alam na niya ang gagawin ni Alex. Awtomatikong pinaghiwalay niya ng bahagya ang mga hita at hinayaan ang binata na ipatong ang kanyang mga hita sa balikat nito.
Ramdam niya ang mainit na buga ng hininga nito sa kanyang p********e na ngayon ay basang-basa na ulit. Napakagat labi si Vionne nang maramdaman ang pagsayad ng labi nito sa kanyang kaselanan at nagsimulang makipaghalikan sa kanyang p********e.
Halos mawala sa sarili si Vionne ng maramdaman niya ang dila nito na lumapat ng tuluyan at pinasok ito sa kanyang basang hiyas.
Napaungol si Vionne, hindi niya mapigilan ang sarili dahil sa matinding sensasyon. Ramdam niya ang pamumula ng kanyang pisngi dahil sa isiping wala pa naman silang pormal na relasyon ngunit hindi na niya alam kung ilang beses na nilang ginawa ang bagay na iyon. Ang maibsan at pawiin ang init ng kanyang katawan.
Napasinghap siya nang mahagip ng dila nito ang sensitibong parte ng kanyang p********e at halos sabunutan niya ang lalaki sa sensasyong nararamdaman.
Tanging ungol lamang ni Vionne ang nangingibabaw sa loob ng pantry room at tuluyan na niyang kinalimutan ang salitang hiya nang maramdaman niya ang kakaibang sarap na bagbabadya at nais makawala sa kanyang p********e.
“Malapit na ako,” hingal niyang sabi at isang impit na ungol ang pinakawalan sabay kabig sa ulo ng lalaki at isinubsob ng mariin ang mukha nito sa kanyang p********e.
Nanigas ang kanyang mga hita at halos maipit ang ulo ni Alex. Nanginig ang kanyang mga kalamnan at halos manghina siya nang mailabas ang init ng katawan. Medyo blangko pa ang kanyang isip ng maramdaman niya ang pagtayo ng lalaki at hinalikan siya sa mga labi.
“Let me help you too,” hingal nyang sabi ngunit tumanggi ito ng akma na niyang hahawakan ang p*********i ng binata na maagap na iniwas.
“No need, I can handle myself. Prepare yourself. We need eat real food,” sabi nito at tatawa-tawa pa.
“Thank you, and that was amazing. You are amazing Alex,” puri niya sa binata na parang nag-twinkle ang mga mata dahil sa papuri niya.
Pakiramdam niya ay tila isang achievement ng lalaki ang mapaligaya siya. Gustuhin man niya na ibalik ang pabor ngunit lagi naman itong tumatanggi sa tuwing mag-i-initiate siya.
Habang inaayos ang sarili, nakapag desisyon si Vionne na sagutin ang lalaki kapag nag-aya ito mag-dinner date.
Mas lalong na-eexcite si Vionne lalo na't kahit kailan ay hindi niya naranasang maparaos ang lalaki pagkatapos nitong paligayahin siya.
Naisip niya, konserbatibo lamang siguro ang binata at ito rin ang dahilan kung bakit hindi pa ito nagkaka-girlfriend.
Walang pagsidlan ang saya ni Vionne at halos abot tenga ang kanyang ngiti nang balikan ang lalaki sa waiting area.
“Let's go,” sabi niya rito na agad namang tumayo. Kinintalan siya ng halik sa pisngi at nagulat siya ng bigla siya nitong niyakap.
“I love you, Vionne.” sabi nito saka lamang binitawan ang kayang balikat.
“A-Alex... M-Mahal din kita. Handa na ako, handa na akong maging official girlfriend mo,” nahihiyang pag-amin niya.
Ngunit natahimik si Vionne nang makita niya ang pagtulo ng luha nito at binuhat siya na tila bata at umikot pa.
“Really, you are my girlfriend now? Walang bawian, let's get married soon,” sabi nito at dahan-dahan siyang inupo sa sofa.
“Vionne, no matter what happens, don't leave me, okay? God knows how much I love you and I waited this day you will answer me back,” mangiyak-ngiyak na sabi nito habang hawak ang kanyang mga pisngi at titig na titig sa kanyang mga mata.
“Promise, hope to die. I love you, Alex Mondragon,” muli niyang niyakap ang binata na ngayon ay kasintahan na niya.
- Writer
